1808 resultaten.
Als de stilte voor een wervelwind
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 178 Soms is er zo'n gevoel
van naderend onheil
niet te definiëren
als de stilte voor
een wervelwind
vluchtend voor
de kou delen we
wollen jassen uit
steken kaarsen aan
alsof we een cycloon
kunnen tegen houden
of een rots kunnen
veranderen in een rivier
met het licht in ons
gezicht onzichtbare
klavieren horen spelen…
Bedtijd voor de motten
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.143 Deze kamer is een woestenij
vliegenmeppend om de troep te zien
daaronder ligt nog meer.
Stoffige spinnewebben
tv-schaduwen op de verre muur
gevangen in nachtstrikken nu.…
war diary: vlees is vuur
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 134 vlees is vuur, ijs en vuur:
vlees is vuur in deze vuren woestenij
waarin wij wonen…
Bevrijding ...
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.356 raken zachte
vingertoppen vertrouwen,
zoeken vochtige lippen
de weg naar elkaar
zachte vleugels van
talrijke vlinders raken,
even tintelend, soms
fluisterend, verlangen
vliegen op toppen
van opzwepende
hartstocht, hoger,
lager, sneller, dieper,
even proeven zij de
opperste grens van
ontlading, verdrinken
in golven van verhitte
bevrijding…
Akoestische bas
netgedicht
4.0 met 45 stemmen 938 Hoor bescheiden lopen
in ronde vrouwelijke vormen
maar
zie hem ontspannen bevrijdend
vrijen met snaren
ogen gesloten
in rokerig blauw licht
zijn lichaam vrijt sensueel
tegen haar glimmende
houtwerk
haar lopende klanken
van boeien bevrijd.…
Bevrijding
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 677 Nederland werd bevrijd op 5 mei 1945
en iedereen juichte,
het volk vierde feest,
de oorlog was voorbij.
Nederland was vrij en
men was uitbundig,
de bommen en granaten
waren verleden tijd.
Een begin kon worden gemaakt
met opruimen van de puinhoop,
die de bombardementen
hadden aangericht.…
Vrijplaats
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 508 hieruit putte zij de liefde
zacht tot uitspreken bedaard
eindelijk vrij verzucht
gehoord in een windvlaag
bewogen fluister-woorden…
dingen (thema gedichtendag)
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 1.079 het leven in duizend dingen verborgen
ze nestelen zich in hoeken
om ook weer uit te verdwijnen
als een hond blaft het naar mij
ik neem geen nota om alles te onthouden
mijn dingen vliegen ook weer uit
als een wild konijn
ontglippen ze in alle onzekerheid
het verdwijnen bevrijdt me
van mijn verleden
van dingen die voorbij zijn
en verloren…
zondagskind
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 2.213 En dan toch
moeten kiezen
voor bevrijding.
Op zondag
geboren
op zondag
verloren.…
bevrijdende gedachten
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 333 kom hef met mij het glas
laten we samen drinken
er is voor ons in het terminus
al plaats gemaakt
laten we dan proosten op
de weg te spoelen ballast
de veters losgeknoopt
van 't strak korset van schijn
laat varen nu de humbug
van dat ik nog steeds mooi zou zijn
zeg me alleen maar met je ogen
dat je door het vuur zou gaan
voor mij…
Kopshout
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 67 Liguster bloeit
vrijgezellenhout blaast pijpen om te dansen.…
Bevrijding
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 46 Bevrijdingsdag, geen moment te verliezen
onzekerheid over wat je wilt, moet en mag.
Angst vanuit het verleden en voor de komende dag
zoekend naar ruimte om te kiezen.…
bevrijding
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 172 een luide roep rondom
dwingt stemmen af, die geloven in
verborgen holtes van een weggezwegen dag
je mag verbloemen wat je niet wilt zien
een deken leggen over alle zwarte dieptes
waar hun witte onschuld rust
maar de wereld draagt haar erfenis
van uitgemergeld leven in de kamers van de dood
toen hun nood niet verder kon
liep er slechts…
Draagvleugels
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 70 Lengten van dagen zijn gemeten
in de engten van ruimtelijk vervagen.
Een verbintenis, gevoed door afwezigheid,
gevuld met bloemrijke momenten
zonder een zweem van vergeten.
Innerlijk nabij in vrije vlucht,
zonder vaste grond of horizon in zicht,
in het strakgespannen lichaam gevangen
en tegen klankbare muren in weergalm
het verzoekende hart…
BEVRIJD
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 215 en dan kom ik weer
naar je toe
je lach in goud vertaald
vertelt me duizendvoudig
hoezeer ik één was
met je jeugd
al dronk jij meer
van mijn verleden
de stilte
bevrijdt enkel die
begrepen heeft
wat sterven is
geen onvermogen
jij was er één van
want de nacht
draagt de kleur
van je ogen…
Ontwinterd...
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 103 De groeven van de lange winter schuilen onder mijn nieuwe huid,
En het hart,
zacht dichtgeknepen,
springt met frisse veulens naar de groene grasoverkant…
Die zweem van vrijheid prikkelt mij en doet het dartel lam in mij verrijzen.
Even blikt - met wasemogen- dit oude leven achterom…
En kijk,
het grijze schaap wordt lijk.…
bevrijding
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 77 onze bevrijding
ooit eens bevrijd
wel roekeloos
in loop der jaren
niemand kan zeilen
en niemand kent de wind
haal het zeil aan
of laat het los
hangt van de wind af
en van de zeilers in de wind
zou heel wat zijn…
75 jaar bevrijding
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 83 Zij, die streden voor onze bevrijding en vrijheid.
Zij, die blijven strijden voor een leefbare en rechtvaardige wereld.
Zij die strijden tegen armoede en honger.
Zij, die strijden voor vrede en harmonie voor ons allen.
Zij, die thans waar ook ter wereld onvermoeid strijden tegen onrecht in welke vorm dan ook.…
bevrijding
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 290 Ik wil bevrijd van al dat logge stroperige dreigende grijs
van hypocriete denkbeelden
van wapenleveranciers
de slavernij van het geld
de onderdrukking door multinationals
van griezels en graaiers
en van het waanidee dat arbeid adelt
van de overheersing van digitale robots
van eenzijdige bevrijdingsfeesten
van mensen die vinden dat vrijheid…
Bevrijding
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 193 de betovering
van wie wij samen waren
is voorgoed voorbij
herinneringen
als uit een ander leven
blijven voor eeuwig
maar in dit leven
slaat de bladzijde nu om
naar een nieuw hoofdstuk
zonder jou of ons
met alleen mezelf en mij
eindelijk weer vrij…
dood als bevrijder
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 668 kruisen staan
haaks op het groen
rust wortelt in vrede
stiller dan wit
lijken vergaan
de strijd is gedaan
laarzen marcheren
blikken vooruit
de dood daagt ze uit
het grote gelijk van
heersen en macht
die het leven veracht
ze vliegen in V-
de lucht is nog vrij
als ganzen op rij
naar het rood
van de einder
dood als bevrijder…
Passie
netgedicht
3.0 met 247 stemmen 56.384 Binnenin me ontstaat een wervelwind.
Kolkende golven overspoelen mijn gedachten,
ik wil je bezitten met heel mijn macht.
Telkens en telkens opnieuw wil ik me
in jou verliezen,
totdat ik bij dageraad zal aanspoelen
op jouw strand.…
Breek mij niet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 82 breek mij niet
gelijk een
wervelwind
door inktzwarte
duisternis omgeven
welt er
geen traan
meer achter de ogen
veranderde mijn
ziel in vuur
alleen de
zalvende wind zingt
het lied van
een stralende zon
in de warmte
van mensen
komt zij ons tegemoet…
vastlopen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 76 we lopen vast
aan de rand
van de stad
ongekende
wegen liggen
open
wijzers snijden
de uren in
stukken
de wervelwind
strooit zand in
iemands ogen
onze tijd gaat
in rook op
bij iedere hartenklop…
Kameelwoestijnen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 63 Echo's uit kameelwoestijnen
Zandgeslepen woestenij
Onafzienbaar ver en droog
Gehard in prehistorisch verre
Hemelsbrede zondoorwade
Dodelijke lege droogte
Uit de tijd gegleden niets
Dan wind die aldoor eeuwig
Schroeit op bedoeïnenkelen
Drijvers van woestijnkamelen...…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Mythe van de getilde
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 164 Ik wakker
eeuwen achter mij
in een land dat afwijst
met een glimlach doe ik alle moeite
om lief te hebben
men verstaat mij niet
omdat ik de taal niet spreek
wegdrijvend in het moeras
van hun woestenij
ik wakker naakt in opnieuw ontwaken
als kaalgeplukte domme gans
omdat er niets te halen viel
behalve dan een simpele veer.…
Déjà Vu
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 Een fractie van seconde
door herinneringen in verkeerde dimensie, verblind
ben ik gevangen in een spiraal van onwezenlijkheid
in een vreemde wervelwind van ontwortelde gedachten,
en grijp naar logica die mijn denken met realiteit verbindt.…
Chaos en geluk
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 168 Alles lijkt samen te komen
om dan weer te verdwijnen
naar verten die onbereikbare
uitdagingen lijken te blijven
Wat rest is een wervelwind
die de chaos in stand houdt
waardoor oplossingen sporadisch
kleine stapjes mogelijk maken
Geluk is de bereidheid
om dat te waarderen…
fillipijnen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 198 als moeder Gaia chaos wordt
en wervelstormen baart
die niet zijn in te tomen
als wilde stromen
raken in de nucleaire kern
als gekerm
de straten overmant en
kinderen onbeschermd
tussen vallend puin
wezenloos bewegen
laat mij dan
meer oog dan lichaam zijn
alziend goddelijk oog dat
de gulzigheid van Gaia
doorseint aan het alomvattend…