inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 27.360):

bevrijdende gedachten

kom hef met mij het glas
laten we samen drinken
er is voor ons in het terminus
al plaats gemaakt

laten we dan proosten op
de weg te spoelen ballast
de veters losgeknoopt
van 't strak korset van schijn

laat varen nu de humbug
van dat ik nog steeds mooi zou zijn

zeg me alleen maar met je ogen
dat je door het vuur zou gaan
voor mij

Schrijver: annabel, 6 augustus 2009


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 333

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
7 augustus 2009
Email:
kerima.ellouisegmail.com
varen op de schoonheid van het zijn is als varen op een gouden korst...doorheen elk vuur...een proost op dit mooie gedicht!
Naam:
elze
Datum:
7 augustus 2009
Email:
e_r_schollemahotmail.com
Soms kan schijn een moment uit het verleden zijn. Dit gedicht met graagte gelezen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)