909 resultaten.
Aardse sterretjes
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 125 Soms zie ik sterren over de aarde gaan
Beschenen door zachte glans van maneschijn
Op aarde in zij of fonkelend satijn
Terwijl daarboven de hemellichten staan
Als edelsteen diamant, robijn of paarlemoer
Gracieus, blozend en schitterend als brokaat
Geweven uit stof van zilverkleurig draad
Zwevend door zalen over gladde vloer
Ach ’t schone…
BIG DAD
snelsonnet
3.0 met 24 stemmen 2.186 Ze tonen naast hun vreugde daar op straat
ook openlijk hun opgekropte haat,
nu Saddam van zijn voetstuk is gevallen.
De klus die vader Bush ooit heeft gestaakt
is met succes door zoonlief afgemaakt.…
En dan nog iets (3)
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 293 zij beeldhouwen achterdocht
als een standbeeld
zonder voetstuk
zielig zoeken ze
verklarende woorden
ze liegen de richting voor
door een oplossing aan te reiken
en daardoor vallen
de verraderlijke kegels om
zogezegd zie ik het niet
voel ik het niet
maar ik weet
dat ze vanbinnen beven…
Henk Krol
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 93 Henk Krol heeft zich de Kamer uitgeknikkerd,
Ook is hij van zijn voetstuk afgeflikkerd..…
MANTELZORGER
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 349 misschien is het
die stoere vent
of die statige oude dame
zij doen het stille werk
achter de ramen
Aan een lintje
kan je ze niet herkennen
een voetstuk
daar zetten wij ze op
zij moeten in het licht
vandaag
krijgt de mantelzorger
een gezicht…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 454 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
nacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 114 ontmasker de nacht
zie zijn ware gezicht
stoot de onheilsgodin
van haar voetstuk
ontmantel het duister van
diep en donker verdriet
ontneem de zon haar
zwarte kleur
tussen de bomen
lost de mist op
de ontreddering
voor even voorbij…
Dichter
gedicht
2.0 met 25 stemmen 22.495 Koudbloedig heerschap, niet geliefd,
hoogmoedig, God, een tikje vreemd.
Beschaafd geschift, soms stiekem wreed,
en zelfs zijn kater blieft hem niet.
Corrupte herder over loopse tekens,
kettingganger, geketend aan het rijm,
van wie men toch vergt dat hij vliegt
en dat hij onder ede liegt -
en dat moet ons geweten zijn?
-----------------…
poëzie thuis...
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 35 poëzie bij je thuis
is het behaaglijke op
een voetstuk zetten en
weten dat je thuis bent
de taal oppoetsen en
even op een ereplaats
op't dressoir zetten
zodat de bezoeker
er niet om heen kan
zo help je op eigen wijze
toch een heel klein beetje
mee aan poëzie promotie…
VAN EEN DICHTER
poëzie
4.0 met 1 stemmen 416 De dode heette een stumpert en machtloos nog voor één uur,
nu wordt hij op eens bevorderd tot stralend dichterfiguur;
nu wordt hij aanbeên, bewierookt in lijkkrans en sonnet
en nooit genoeg verheven op 't hoogste voetstuk gezet.…
Weerstaanbaar
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 606 je balanceert
op het randje van een
zelfverheffend voetstuk
wankelt slechts heel even
tijdens het omhoogvallen
draait rondjes
als een volleerd model
met als toeschouwer
een partijdige spiegel
je denkt je
onweerstaanbaar
en ik knipoog naar je
zodat maar één oog
hoeft te liegen…
Bronstig
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 949 Oppervlakkig koud
een op een voetstuk geplaatst brons
straalt bij voortduring warmte uit
de liefde van een hand
wil graag de ziel bewegen
die met de tijd in ‘t brons bevroor
als een verbeelding van het eeuwige leven
wee de streling langs de huid
je zult je vingers branden…
Godsbeeld
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 1.018 Onder lagen, lagen tekst
is een torso opgegraven
en trots tentoongesteld
op voetstukken en altaren;
uitleg en commentaren
van herders, theologen.
Een onvolledig beeld
wordt met wisselende hypothesen
utgebreid en aangevuld
tot een altijd nieuw verleden.
Onbewust kijkt ieder heden
naar toen met eigen ogen.…
Paddenstoelenflora
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 216 Met je weggaan wil ik
in dag van toen
de paddenstoelenflora bewonderen
maar dag van toen
is dag van nu
jij staat daar
met jouw paraplu
het regent niet
je hebt verdriet
in dag van toen
dat is het niet
in dag van nu
is dat verlies
veranderen, verschimmelen
paddenstoelenflora bewonderen
in dag van nu, ik mis je niet.…
Geen witte vleugels
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 154 jij raakt aan de hemel
ik kijk op tegen jou
ja jij mijn heerlijke vrouw
verlangen is afstand
en liefde de basis
waarom ik van jou houd
jij kijkt niet op mij neer
wil nooit het voetstuk
wel samen voor meer
geen witte vleugels
of engelengeduld maar
een vent met passie gevuld…
Hoog van de toren
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 171 had de golven
niet verwacht waarmee
je mij zou overspoelen
zij bekken schuim
met zinnen die mij
kwetsen in gevoelens
hoog van de toren
blaast jouw koude wind
mij woorden om de oren
ons voetstuk wordt
gekraakt door emoties
die zijn losgeslagen
toch samen door
het oog van de orkaan
jou laat ik nooit gaan…
Zij kijken me aan
netgedicht
0.0 met 5 stemmen 277 heb mijn
beelden gehakt uit
de helling van het leven
ze vorm
en uitdrukking gegeven
in mimiek en gebaar
keek naar ze op
maar de voetstukken
werden al kleiner
met oog voor detail
werd het gelaat
in trekken steeds fijner
ik sta in het dal
zij kijken me aan
hoe moet ik nu verder gaan
wil melker
31/12/2010…
enkel
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 410 ik bewonder de stilte
alleen daar voel ik me thuis
er is geen enkel geruis
alleen maar een zoeken zonder vinden
ik bewonder de schaduw
in een dal van liefde
alleen daar
in een wereld van gemis
er is een zuchtend gefluister
voortdurend in mijn hoofd
alleen
daar
vluchtend van een geloof…
Struikelen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 134 Ik heb je nooit benaderd
ik dorst het niet
jij stond zo ver weg
alleen op een voetstuk
vereerd door velen
je wilde met niemand delen
je was zo mooi
blonde haren wapperend in de wind
god, wat voelde ik me klein, een kind
maar je viel
je struikelde over het leven
nooit geweten wat je had kunnen geven.…
Triomfboog
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 68 je lichtte op
in breekbaarheid
perspectiefte diep
in transparantie
lijnde sierlijk
in de onverwacht
extra vagante
strakte van de boog
die compact
was belast met
een voetstuk dat
op rotsen aardde
de eenvoud van
constructie heeft eeuwen
doorstaan is als triomfboog
de geschiedenis ingegaan
wil melker
24/05/2019
www.wilmelkerrafels.deds.nl…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
eerbied
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 94 aard van mijn liefde
gevoel van bewondering
eerbied van natuur…
je lach nam mijn gschenken
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 681 ik zag je als
een koningin
op het voetstuk dat
mijn liefde bouwde
je lach nam
mijn geschenken aan
je lichaam liet mij
verder gaan dan ooit
je zwaaide en keek om
zag oude volgelingen
draaide toen een slag
bleef liever die je was
het kind in je
is terug gekropen
ze kreeg de kansen niet
in onze zon te leren lopen…
Kolibrie
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 160 Ik zag iets vliegensvlug voor mijn ogen
een kolibrie kwam aangevlogen.
Zo sierlijk, met al zijn kleuren.
De kleinste vogel, voert met zijn
waardigheid, zijn eigen beleid.
Hij kan links, rechts, omhoog, omlaag
zelfs ondersteboven vliegen.
Dat kon ik haast niet geloven.
Een tuimelvlucht in de lucht.
Zijn vleugeltjes zijn zo flexibel…
Aantrekkingskracht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 312 Door het bewonderen van jou dag.
De essentie verloor.
Van de fabelachtige pracht.
Het zonlicht wat ik altijd in jou zag.
Het wonder vertrok.
Maar het gevoel bleef betrouwbaar.
Ik bewonder jouw aantrekkingskracht.…
Verstrengeld in onbehagen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 751 Verstrengeld in onbehagen
mijn hart herkent zijn ritme niet meer
verdwaald met zoveel vragen
antwoorden onvindbaar in een kille atmosfeer
Verstrengeld in onbehagen
verlamming op een voetstuk
constante onrust is aan het knagen
een speld in een hooiberg van geluk
Verstrengeld in onbehagen
leven in een eeuwige ijstijd
helder denken is aan…
Onbegrijpelijk
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 259 Ik plaatste je op een voetstuk,
zelfs hoger dan dat
en nu aan het einde lig ik in mijn eentje,
vreselijk op mijn gat.
Mijn geloof in jou ben ik kwijt,
mijn vertrouwen in jou is weg maar:
ik heb je gedragen,
gezoogd en opgevoed,
wat deed ik dan in vredesnaam
niet goed?…
Ik bewonder januari
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 547 ik bewonder januari
om de scherpe
vliegtuigsporen
in haar blauwe lucht
en de paar witte wolkjes
die snel op worden gegeten
door haar lieve mond
ja, ik bewonder haar
en naast de donker-
bruin gekleurde vensterbank
wacht de koffiepot,
en kaneelsiroop
glijdt over de oude radiator
naar beneden
beneden waar het gras ligt
te roezemoezen…