490 resultaten.
Beeld
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 79 Wij zwieren in de winter langs de grachten
Met op ons hoofd een hele Goudse kaas
En bossen tulpen in een Delftse vaas
Voor melkmeisjes die op ons staan te wachten
En als het stormt dan steken we gelijk
Uit alle macht tien vingers in een dijk.…
Een nieuw begin
snelsonnet
4.0 met 9 stemmen 453 Je voegt er water, land en bossen bij
en laat er dan een keur aan dieren vrij,
de allermooiste die je kunt verzinnen.
De mens – de kroon – heet wel ‘het zout der aarde’.
Maar is die wel van toegevoegde waarde?…
Papier
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 72 er bewegen mensen
in de geschilderde stad
het papier wacht geduldig
op een nieuwe streek
van de verdwaalde kwast
naast een onbekend bed
en groene bossen schaamte
onder een strak gestreken lucht
beamen in dat stille verdriet
tranen die de verf verdunnen…
nar
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 373 Geen woud is gesloten
voor gij die loopt
in de bossen der oker
de nar dichter
de eeuwige joker
geen pad te smal
geen land te kaal
maar woud ik wou
dat je zou zeggen
de maan is roze
en de zon is blauw
de lucht is goud
ik droom zo vaak
zo veel
te veel
jouw.…
Natte Noten
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 157 grijze hollandse herfstlucht
brengt verkoelende buien
in tuinen kwijnen bloemen
stof spoelt weg van boomblad
noten worden nu geraapt
mensen dragen regenkleding
nóg is het geen wintertijd
bossen lokken voor wandeling
windvlagen lopen mee…
Valend licht
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 194 Blauwend vuur
water stuk getrapt
schoeisel
stof
van de weg
waar aan de nacht
pijnlijk kleeft
schimmig
rookpluimige bossen
mollen die kruisen
het bloemrijke mos
boomstille stap
vissen en vogels
gooien mijn richting
los…
al bijna winter
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 216 (mijn vertaling van "Stopping by woods on a snowy evening" van Robert Frost, 1923)
Van wie die bossen zijn weet ik misschien
zijn huis is in het dorp bovendien
Hij ziet mij niet even stoppen en
zijn bos bekijken vol met sneeuw en dieren
Mijn paardje zal wel denken
waarom ik stop zonder boerenhuizen die wenken
tussen bossen en de bevroren…
Aanroepinge
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.601 Blomkes, lieve blomkes zoet,
die uw hartjes open doet
bij de eerste morgengroet,
schitter in mijn zangen;
Beekske, klappend beekske klaar,
dat uw blanke waterbaar
over 't zand laat varen, dáár,
vaar ook in mijn zangen;
Hellemende nachtegaal,
gij, gij spreekt de dichtertaal,
laat uw bossen, kom eenmaal
helmen in mijn zangen;…
26 DECEMBER
snelsonnet
3.0 met 54 stemmen 2.581 Hij kapt de bossen, wint de mineralen,
ontgint het land, bouwt dammen, graaft kanalen
en denkt: ik zet de Aarde naar mijn hand.
Maar zie, zíj schokt en zaait verderfenis
en toont hoe klein de mens in feite is.…
Matrix
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 126 Bossen groen, lichteters
verkruimelen de dag,
distilleren glans uit mossen,
ontdaan van modder en stof,
om de blikken te wassen,
gedompeld in stalen schaduwen,
van heldere schitteringen in de
halo van de aarde, verlost uit
de matrix van alle zonnen,
spiegelen nieuwe werelden.…
Regen uit buien
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 168 ik verzamel
bossen om
oerwoud te maken
wolken
die de tornado
laat draaien
regen uit buien
rivieren die water
in zee zullen spuien
zonlicht dat leven
gaat scheppen door
groei en bloei op te wekken
dankgebeden van hen
voor het zijn hier op aarde
in menselijke waarde…
Liefde
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.722 Alles in mij werd morgenblank:
Vogeltjes floten hunnen dank;
Over de stille bossen ging
Windevleugel-ritseling,
En mijn hart die morgen kweelde
Als een leeuwrik zijn liedrenweelde.…
Panda
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 929 Ooit lieten prehistorische Chinezen
Geen panda in hun bossen ongemoeid
Nu blijkt, nadat die haast zijn uitgeroeid,
Dat men de receptuur niet heeft gelezen
Want op hun oude kleitabletten stond:
'Eet pínda's ze zijn voedzaam en gezond.'
Chinese wetenschappers hebben ontdekt dat mensen vroeger
panda's aten.…
lente in januari
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 178 of toch al een beetje
"Duitsers met Pasen"
zoals trekvogels van slag zijn
zo ook die Duitsers die wij
tijdens onze zondagmorgen
wandeling in de bossen
rondom het fraaie landgoed
Twickel tegen het lijf liepen
totaal ontheemd en op het
verkeerde been gezet door het
wel extreem zachte voorjaarsweer…
restafval
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 59 niets gooit zich weg
en bewaren is geen optie
plastic en blik op maandag
verzameld werk
in een spoor van achterlaten;
lege dozen
een notitieblok zonder aantekeningen
een gedicht aan de rand van taal
twee helften
van hetzelfde potlood
bossen zonder uitgang
een huis dat zich ruimt
voor een dood die wacht…
Haiku's en één senruy
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 386 Haiku’s:
Gele narcissen
Op hun bleekgroene stengel
Bossen steltlopers
Mos tussen het gras
De ontelbare hopen
als rijzend brooddeeg
Merel, nestbouwend
Sleurt, schudt en snokt aan slierten
Nijverige vent.
Senruy:
Jij wist dat zeker?
De enige zekerheid:
de onzekerheid!…
Weerklank
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 495 als klanken zich herhalen
dwalen gedachten
de vroegere tijden
leiden naar nimfen
die leven geven
zingen in bossen
ontspringen in bronnen
goddelijk schoon
het licht laten schijnen
in diepe ravijnen
zich verbergen in een kloof
en in groep antwoorden
op de roep: bijgeloof
bijgeloof
bijgeloof
het was toen zo
zo is het nu nog…
Biecht
poëzie
2.0 met 6 stemmen 1.497 Priester der bossen,
Thans wil 'k verklaren
Al u mijn zonden,
De lichte, de zware
Boven de pijnen de zonnegoudpracht,
Oordeel mij zacht.
Wonder verward weer,
Voel 'k mijn geheugen:
„Liefde, gij Godheid —
Liefde, gij leugen,
Tot uwe diensten ben ik altijd
Lachend bereid.—…
Tsead
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 131 ‘Ik ga het donker maken in de bossen van’,
zo heet de verse bundel van de DdV.
Maar waar? Die titel is onaf, ‘k heb geen idee.
En hoe? Schuilt er in hem een wilde bosjesman?
Weet wél: ziet u pardoes een koel, erg donker bos?
Tsead Bruinja ging daar, hoe dan ook, eens lekker los.…
Winterweken
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 134 nu eerst witte ijsbloemen
op transparante ramen
een uitgestrekt sneeuwdeken
over kale velden
witte wilde zwanenparen
in laaggelegen polders
vele witte sneeuwklokjes
in de bladerloze bossen
en langs bevroren beken
het is niet donker
het wordt niet grijs
stralend is de winter
met sneeuw, hagel
en al het ijs…
ontworteld
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 441 Als ik langs de velden ga
en me inleef in het gras
ervaar ik de aarde
zoals het leven was
Ik mis de bossen en de bramen
ik verlang zo naar een zee
van liefde voor de wereld
omhels mij, neem mij mee
't gegronde groen van bomen
de geur van hout en van het gras
ik wilde dat het eeuwig was
en dat ik alles hier nu had
ik ben gevangen…
Autobahn
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.027 Heuvels, bossen, een oude abdij,
voor je ze ziet ben je er al voorbij.
Autobahnkreuz, nog tweeduizend meter.
Afslag naar Stuttgart. Of is Karlsruhe beter?
Dan staat alles stil: sechs Kilometer Stau!
Bovenop de berg ligt al weer een oud gebouw...…
voorbijgaan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 323 herfst is de zoete geur
van voorbijgaand bederf
een tijdelijk sterven
regen klettert uit
eindeloze grijze luchten
op kale takken
ruist op verterend blad
grauwe ochtendnevels
hullen de bossen
in sluiers van tranen
traag druipend
langs zwartgroene stammen
die wachten op de zon…
In dubio
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 289 Ik wandel verzen door bossen
op voeten die voortschrijven
wat aan woorden te vinden is
in plots ontbottende gedichten.
Denk dan weer de liefde
luid met jou te dienen
en een nest te bouwen
van achteloze overvloed.…
Nog eenmaal
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 499 Nog eenmaal
samen aan het
aanrecht staan en
genieten van
alle geuren
Nog eenmaal
gearmd de bossen
in en samen
er weer
uitlopen
Nog eenmaal
in de
badkamer terwijl
jij in bed
op me wacht
Nog eenmaal
midden in de
nacht naar
muziek en naar
jou luisteren
Nog eenmaal
zou ik je
willen strelen
en je liefde
voelen…
Niemand weet
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 306 Een boom een
berk en een beuk
een landschap bossen
in volle wintertooi
een schaap graast
in een vuile wintervacht
je handschoen geworpen
je voeten in de middagzon
een avond met een belofte op morgen
de wind schreeuwt
om een sneeuwvlok
ik weet het ... maar
je vlecht het rijp in mijn haar
zonder te weten waar, waarom te zoeken
naar wie…
Bewonderenswaardig
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 190 Iedereen bewonderde
zijn weidse blik -
zoals díe uitkeek over het landschap
bergen, dalen, bossen en meren
woestijnen en oceanen
onafzienbaar als ze waren
toch hélemaal in zich opnemend
die blik die zei:
pas als ik dat allemaal belopen
bereden, bevaren heb
en daar dan ben, dáár
daar helemaal achteraan, weet je wel
dan ben ik er -…
Woody Woodpecker
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 99 Als kind keek ik veel naar tekenfilms,
onder anderen die van Woody Woodpecker
en zijn meesterlijke lach weergalmt nog
steeds door de bossen in mijn oude hart.…
aan het einde van de straat
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 31 aan het einde van de straat
lagen de perken en de bossen
in gedachte een overdaad
aan samengebald verlossen
de tijd liet zich besteden
aan geschriften en woorden
waarin zich alles ontleedde
achter overzijdse boorden
dit is wat voor ogen stond
het uitzicht dat een wereld schiep
ging geen wereld rond
was slechts een weiland diep…
Verzonnen wereld
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.638 Ik zeilde naar het einde van de tijd
Ving vissen uit een opgedrooge zee
Dwaalde door bossen zonder bomen
Om tot nieuwe ideeën te komen
Ik rende toen mijn voeten bleven staan
Verdwaalde in een lege kamer
Zag de wereld zonder ogen
Voelde me door mezelf bedrogen
In een wereld zonder maan of zon
Een wereld die ik zelf verzon…