Alle inzendingen over domweg

Dit heb ik bij mijzelve overdacht, Na weer zo’n heerlijk feestmaal zonder zorgen, Domweg gelukkig, met mijn magnetron.…

Moet ik mij schamen zelf ik te zijn domweg iemand anders dan een kind worden, mijn gedachten zijn gewoon muzieknoten streepjes en lijntjes een ontroerende partituur.…

Die van hem, is houden van haar vader domweg verleerd. Leuk is 't niet maar we denken nu 't is niet onze fout dat je er nooit meer wat van hoort. Soms worden relaties zonder je 't wilt en buiten je schuld behoorlijk verstoord.…

Here, zonder handen zonder stem Snij de lichtlans van zijn voorhoofd En vang hem in uw stalen klem Voor de wereld hem de glans ontrooft, Lok hem langs de stapsteen sterven, Niet als anderen domweg gedoofd Maar rein, vrij van bederven Langs de kruisweg waar hij in gelooft. -------------------------------------- uit: Junkieverdriet…

Here, zonder handen zonder stem Snij de lichtlans van zijn voorhoofd En vang hem in uw stalen klem Voor de wereld hem de glans ontrooft, Lok hem langs de stapsteen sterven, Niet als anderen domweg gedoofd Maar rein, vrij van bederven Langs de kruisweg waar hij in gelooft. ------------------------------------ uit: 'Junkieverdriet…

Soms heb je geen woorden is er elders te veel onverwerkt verdriet, spant men witte olifanten voor wagens ziet men onnadenkend domweg realiteit niet. Gaan de dagen daar rond en rond en rond, zijn oude zaken aan voorhoofden af te lezen waar niets anders is dan deze zeurende pijn zonder kansen dat het daar ooit anders zal zijn.…

Een beetje net als nu, maar dan wat korter: de lontjes jaren dertig in Berlijn, de sfeer kon domweg niet verhitter zijn, Lass uns dann einfach sagen: ‘angeschmorter’ En daar was Jaap, als in een jongensboek had hij zijn eigen kanootje gefröbeld: een bakje, met een bankje slechts bemöbeld, het sprookje ging erin als jodenkoek Op één kwam…

Elke nacht ontspruit er een nieuwe loot, elke droom geeft domweg vertakkingen. De wereld bestaat grotendeels uit water, verwond je niet, put de aarde niet uit. Een sterk geloof in het goede behoedt je voor twijfel, geef me je hand. Zelfs de dood draagt kuisheid als het laatste kleed, vlecht van weegbree een nieuwer.…

me iets verteld, wat ik niet vertrouw, ik maak me schuldig aan wantrouwen als ik voel, dat iemand niet de waarheid verteld, ik maak me schuldig om dingen te deleten die mijn aandacht niet waard zijn, zo ik er al over nadenk, ik maak me tevens schuldig aan het feit niet alleen dingen en berichten te deleten, maar doe dat ook met mensen, domweg…

Het was daar waar de Amstelstroom zich uitmondt in het IJ, juist op de plek die Rembrandt meestal als zijn stek verkoos ter studie van een landschap schets, of domweg om te vissen.…

Zonder gezicht is de haat tegen haar god wiens plan als vonnis aan haar werd voltrokken en zonder mond vervloekt zij fel het lot dat baren degradeert tot domweg fokken van leven dat straks toch ontbindt en rot. Daar ligt ze dan, ooit was ze uitgerekend, nu is ze uitgeteld aan één en twee.…

De koel denkende Prediker vertelt van vurig, maar zinloos mensenstreven: rusteloos zwoegen in dit korte leven doet wie domweg achter de wind aansnelt. Over dubbende steden, het vrije veld mochten we eens gewillig voortzweven op luchtstromen, die kennis konden geven... Wat werd ons al stijgend en dalend gemeld?…

Hij stelde haar geestdriftig aan me voor, Anita Elfstrøm dacht ik te verstaan, waarop ik zei: ~Mijn naam is Adriaan, maar ieder noemt me domweg Aadje hoor.~ Omdat ze Scandinavisch over kwam, vroeg ik mijn oude vriend ~zeg Pieter, Zweedse?~ Maar Pieter zei ~welnee voor nog geen gram, dat heeft ze nooit gedaan ook, naar mijn weten.…

leven leer je is vastpakken om los te laten groeien van kind tot persoonlijkheid leven leer je kent geen protocol is een zoektocht doorheen de jaren meer en meer naar wie jij bent leven leer je is omgaan met de dingen die overkomen in voor- en tegenspoed die jij creëert ook met wie en wat jij bent leven leer je is domweg…

Ik zou liegen als ik zou zeggen je even nu niet te willen wiegen als kind domweg evenals vanouds zo zeer bemind. Even samen liggen wellicht op de hei gewoon even samen zij aan zij. Genieten als de wolken simultaan langsdrijven zonder dat een schaduw er ook wil verblijven.…

Immanuel Kant En zijn reine Vernunft, De sonnetten van Donne, Herbert, en die van Will De temps perdu van Proust, De zachte blijdschap van Reve, Een analyse moest ik geven Over Japan en de Tweede Wereldoorlog, Het verdrag van Yalta en niet Te vergeten de gekte van het menselijk brein - Maar niemand heeft me ooit geleerd Hoe ik domweg…

Dus halen we hier op voorraad flessen van dat spul, niet omdat ze ‘t drinkt maar domweg omdat ze ‘t het liefst gebruikt! En ik beken, het maakt qua schoonmaken niets uit, azijn is per definitie het beste middel om je huishouden te bestieren!…

vloog je domweg tegen een boom, je vleugeltje lam en angelsyndroom... heb je griep of een meeldraaddarm, een zoem in je hart of een stamperarm... kreeg je een mep voor de vierde maal, geen zonnig bestaan en een bijnierkwaal...…

veilig Nergens is er nog begrip Niemand die zich nu nog afvraagt Wat de mens dan toch bezielt Of je zwart of geel of blank bent Gelovig of juist dat weer niet Mishandeling van bepaalde rassen Is iets wat je elke dag weer ziet Mensen die bepaalde keuzes maken Man zoekt man of vrouw zoekt vrouw De gasten die dit niet begrijpen Schoppen hen domweg…

Ruzie om alles Een handgemeen heel vaak om domweg niets Herleiden en Vergelijken Eig'lijk steeds moei- lijkheden vragen Als 't jou en dus ook mij betreft Verwijten en wéér uitgegleden Steeds herhaalt zich de geschiedenis Keer op keer op keer op keer. Meer dan eens Z'wel jij als ik Moeten leven In het heden Parkeer verleden…

dat ik destijds zo domweg met haar ben meegegaan, de kinderen kijken ons nu met hun droeve ogen aan. De dagen zijn mistroostig, de nachten bitter koud ach wat zou ik gaan liegen dat ik toch nog van haar houd Zo strompelen we beiden een eind door de woestijn en volgen lijdzaam onze weg van wroeging, spijt en pijn.…

Met ogen zo onpeilbaar diep en groot De klok tikt, tikt, slaat, tikt tot half-zes slaat Ik vrees mijn laatste knik om u te groeten: Domweg gelukkig, in de Dapperstraat…

Al doen ze vroom, ze zijn niet te vertrouwen, de clerus was al nooit waarop hij lijkt. ’t Wordt erger naar gelang de tijd verstrijkt; voor Jan Modaal is dat een hard gelag, want hij kan domweg niemand meer vertrouwen. Het is een rare boel vandaag de dag.…

Sprookjeslandschap vol besneeuwde sparren ofwel trieste kale eiken om een verlaten weiland beeldhouwen steeds het denken aan 't welbekende decemberfeest zie eens hoe men dit viert in een bloeiende tuin bij de Evenaar waar daarnet een spa zich vergiste domweg een sierlijke plant los stak zij ligt daar door mensen vergeten haar wortels…

Als mijn handen of schouders je niet kunnen steunen of helpen mijn woorden of juist het gebrek er aan nu domweg als mijn zwijgend knikken je niet kunnen troosten, vergeef me dan.…

Domweg dapper zijn gelukkig niet, maar onbezoedeld sneuvelen. Drogerende wijn op het lichaam geclusterd met mispels, gebotteld aan longen, in monden ontzield, ietwat kurkig. Alleen in deze heuvelen. ------------------------------- uit: 'Eeuwige vlam', 2003.…

December binnen Ik wil ook naar binnen Dus draag ik scherven Naar het spiegelpaleis Waar ik een mozaïek voltooi En een matglazen poort vergrendel Door een valbrug Ben ik met het gewemel verbonden Ik maak mezelf wijs Dat daar ruimte en tijd en stof Een achterhaalde orde zijn Die je herschikt Kneedt in een andere vorm Of gewoon domweg…

Het ontwaarden van wat ligt in het toegedekte bestek of domweg hoe haal je zelf een ferme klauw uit je nek. Een gedachte als heel diep steeds dieper ademhalen hoe niet in onderworpen dagen te leren verdwalen.…

Ze ziet in al dat woelen steeds wat haar telgen hier bedoelen Geen dief die ‘t echte gedachtenpad vandaag behoeft te stelen Leven kent al genoeg echte criminelen Een moederoog ziet waar ’t leven bedroog Domweg dagelijks in haar aardse oog.…

Een ieder denkt wel eens bij zichzelf, bij 't maken van 'n blunder of fout moest 't anders, moest ik rechts, of zijn sommige dingen domweg te boud? Een ieder staat wel eens stil en mijmert over gisteren, vandaag over vorig jaar 't is niet dat je dan kleineert, maar een logisch gevolg van nadenken, zeg maar.…