8303 resultaten.
Droomland
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 215 Ik strijk de dagen glad
Laat wolken drijven
Mijn dromen stijgen
In zon en regen
Naar de regenboog
Stormt het buiten
Raast de wind
Mijn dromen naar de zee
Breken golven in mijn hart
Dansend in het licht…
Kalmte
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 170 Om in de rivier
van stromend water te drijven
vanaf de bron
tot aan de monding van de zee
speurend naar die éne traan
verloren in het water
en bleef hangen
in het wuivend riet
nu jaren later
te kunnen schrijven
van wat geworden is
uit de rivier van herinneringen
droeve en ook mooie dingen
een kalme zee die mij hopelijk
nog enkele mooie…
Hoop op vrede.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 274 Tijd in harmonie met het leven.
Elke seconde, iedere adem zijn
een en alles wat we doen voelt
als zacht fluweel in onze hand.
Elk woord gesproken of geschreven
blaast nieuw leven in dat puur is
en onvervalst.
De lach, maar ook de traan zullen
gaan van gelaat tot gelaat en ver-
drijven alle onderlinge haat.…
Queen of the sea
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 52 toch zal het nooit sterker zijn als de zee.
Schepen met containers komen en gaan,het is bijzonder
dat deze op zee gewoon kunnen blijven drijven.
Een binnenkomst van dit schip was voor
mij niet te missen.
Met prachtig weer deed het de haven aan.…
De fee in de zee
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 475 De zon schittert zijn stralen over de zee,
het water krijgt een doorzichtige glans.
In de spiegeling zweeft een prachtige fee,
in een gewaad van lila en blauw.
De fee laat zich drijven op de golven,
ze lijkt een met de blauw-getinte zee.
Ze zwaait met haar fonkelende staf
en wil gaan toveren, maar...…
daarna zweeg zij
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 290 er is geen wind
er is geen verhaal
zo warm als jij
zeg je
ik woon te ver van zee af
om op de golven te drijven
de meeuwen te dragen
die in je hand wonen
en waaraan jij
je leven hangt
als oude jaren
op jonge bloesem
ik woon te ver van zee af
om me nog langer te laten wiegen
door een handvol blauwe dichtregels
zo warm als jij…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Eigen wijs
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 297 Dit is jouw partij
zei jij
wijzend op de noten
van je zelfgeschreven
partituur
een lied over de zee
een jachtig schip
de zeilen bol geblazen
door het razen
van jouw solo
en ik zocht de melodie
de harmonie
in tweede stem
ik zong…
maar mijn woorden waaiden weg
bleken pas klank te kleuren
in het slotakkoord…
winterstrand
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 571 rustig ademend vlijt zich de zee
tegen het koude land
wil zich de wangen koelen
diep verzinkt de stap
in het vergeten van een zomer
drijven bikken in een grijze verte
daar aan die oeverrand
waar vlokken in het onzekere landen
vinden zich onze lippen.…
knuisten als sluizen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 119 ik ruik geen zoete avondlucht
langs het pad dat oeverloos mij
de verte aanreikt die ik toch nimmer
had kunnen belopen
er grenst tijd veel tijd aan de meerpaal
van mijn schorre gedachten, want hoe
zilt mijn adem ook de zee verwacht, drijven
dijken als valse gronden
door de sluizen van mijn knuisten…
Ego
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 456 Het begint vaak met vier
omdat een mens twee armen heeft
twee benen, twee ogen en oren
en dan twee gezichten als zon en maan
die opkomen en ondergaan, op en neer
het lijkt wel evenwicht in bestaan
Twee gezichten dromen zichzelf te zijn
lezen een boek, voelen zich een ander
van vlees en bloed even maar en dan
veranderen zij in beestjes op…
Vol energie
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.148 De adem is in mijn leven
de bloesem van harmonie geworden:
Het verleden
geef ik een afscheidskus.
De toekoemst
laat ik in alle vrijheid spelen.
Gedachten en emoties
laat ik ontspannen meevoeren op een zoetestroom.
Maar het moment
fonkeld in mij
als een juweel en
mijn lichaam is
als een kind
vol enthousiasme
en energie.…
Nabij verleden
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 250 Bij ons thuis was in mijn memorie
(ik kijk dus even terug in dat verleden)
iedereen ook min of meer tevreden
dus het meeste ging in harmonie.
Ook God zat 's avonds aan met het gezin,
wij baden om veel onheil te voorkomen
en later zondeloos een nabije hemel in.…
Inhoud
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 124 De mensen om me heen zijn vol met shit
Gevuld door televisie, nepnieuws kranten
Ik loop vertwijfeld rond, wanhopig, want 'n
Normaal persoon vertoont zich nergens niet
Alleen in t bos omgeven door natuur
Onder de bomenbogen langs het water
Temidden van 't elementair theater
Weet ik weer wie ik ben: lucht, aarde, vuur
Dan rijst de geest met…
[ Ik draag zomaar wat ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 Ik draag zomaar wat,
liefst ruime kleren, ik ben –
naakt van nature.…
Zo Voor R.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 129 Zo zou ik eeuwig willen leven
Met jou in ons geliefde huis
In doodse stilte, zonder ruis
Zeer innig met elkaar verweven
Jij bent nog lang niet uitgeschreven
Mijn ganzenveer is ook nog struis
Zo zou ik eeuwig willen leven
Met jou in ons geliefde huis
Bewust, gerijpt, met groen omgeven
In onze harten feestgedruis
Als huisdier - de computermuis…
In het voorbij drijven gevangen
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 3.472 Hij heeft een mooie lach
zo eentje
die de tijd doet stoppen,
tenen laat krullen
in zwarte sokken
een lach die je van
het strand zou willen oprapen
net als de mist
je brilglazen doet vervagen
een lach zo fris
die in een appel
blijft hangen,
zacht laat herinneren
hoe de lente smaakt
na een fris pintje bier
met lef volmaakt,
het…
Drijvende Stilte
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 680 Als je stilte
kunt omschrijven
met een veertje
in de blauwe lucht
Is het klankloos
drijven in de
lichtende schijn
van een diepe zucht…
Woorden als glas
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 850 Woorden als glas,
als licht, als schaduw,
ze wiegen op wolken,
ze drijven naar zee;
wat brengt een mens
naar dit leven mee:
een glimlach, wat goedheid,
een lach en een traan,
maar voor we het weten
is alles gedaan
en blijft van dit leven
- het duurt maar heel even -
slechts liefde bestaan.…
Bodrum
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 96 De landtong slurpt aan de zee.
Verrukt springen golven op.
Dit minnespel dooft uit, stilaan
wanneer de avond haar sjaal slaat
en het land tegen de bergen aanlegt.
Restanten van het festijn drijven
als verguld glas de haven in.
Nog lang pikken vogels
de dag al fluitend in.…
En de zee maakte muziek.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 231 En de zee maakte muziek,
een harmonie, een symfonie.
En de zee maakte muziek,
voor haar en voor mij.…
Hartslag
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 166 barst los in een zee
van zoete stilte…
Knipoog
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 237 hoog te belopen treden eindeloos
de duinen, het strand, de zee
veel zee die wacht, het troostende water
zie ik je drijven op zachte golven
naar het schip met de drie zeilen
naar de verre dunne lijn
naar de zakkende zon en je zwaait
maar ik kan het niet, armen die weigeren
mijn reputatie als miserabele afscheidsnemer
er is veel wat ik…
zonder zorgen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 343 mijn voeten baden in de zee
het water voelt als een
helende balsem op mijn ziel
schelpen zoeken,
terwijl
gedachten kalmeren
zorgen drijven ver weg,
wilde golven nemen ze mee
terwijl
witte meeuwen zweven
door een staalblauwe hemel
zonder zorgen…
ijsvrije randen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 58 Groenland 2022
achter het raam
drijven ijsbergen voorbij
door stilte en mist omhuld
sledehonden huilen
de herfst is begonnen
2. Groenland 2022
het ijs smelt
de gletsjer dooft
alles verandert
in een zee van wachten
leven aan ijsvrije wanden…
Steeds
gedicht
3.0 met 21 stemmen 10.116 Steeds als de leegte mij bezet, verdeelt,
draag ik mijn lichaam ijlings naar de zee;
zij neemt mijn armen en mijn benen mee
en laat mij drijven op een hand die streelt,
en laat mij vonken slaan van lieverlee
en haar bewonen als een spiegelbeeld.
-------------------------------------------------
uit: 'Sirene en andere gedichten', 1982.…
TSUNAMI
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 1.117 Schuimend water
baart onheil
Kolkende massa
overrompelt
de stralende kust
Wuivende stranden
branden in
spokende chaos
Lichamen drijven
sterven bederven
Wanhoop ontreddering
dood
De zee is los
niets ontziende blind
Mijn God
Wees een God
van nabij…
Gevouwen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.094 In vervagend avondlicht
zag ik een bloem de bladeren
vlijen rond het hart voor zij
haar hoofd boog in de nacht
ik zag d’r dromen
drijven op de wind
en huilde toen haar morgen
niet meer kwam
stil heb ik haar naar zee gebracht
en aan de golven toevertrouwd
biddend dat de oneindigheid
haar blaadjes weer ontvouwt…