10845 resultaten.
vluchtelingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 102 Ben je vluchteling
of ben je gelukzoeker
dat is de vraag
Hamlet dacht
aan zelfmoord
alleen daarom was het
'to be or not to be'
als je aan mij vraagt
of ik gelukzoeker ben
dan zeg ik ja
als je aan mij vraagt
of ik wil zijn of niet zijn
zeg ik
wil er zijn
'er' is een plaats
die tegen de dood is
grammatica van het…
Wanhopig verlangen…
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 143 Grauw
weerkaatst in leemte
slechts stoffige wind
waait in eenzaamheid
in ontelbare deeltjes
naar een stil ogenblik…
Dicht
deuren vastgenageld
aaneengesloten muren
voorbijgang in stilte
uiteindelijk niemand thuis
de invitatie crepeert…
Opvang
schepte hij in illusies
de schone schijn
reflecteert in het zwart
diep in de holst van de…
Zandloper van wijlen een brouwer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 222 N or;
...... E r
... K linkt een
. E is; men vraagt
N iet geld maar recht.…
Liedje...
poëzie
3.0 met 5 stemmen 797 Ik zou niet graag
Alleen, vandaag,
Door hoven gaan van love'ren schone,
Als ik niet kon
De lucht, de zon
En waar zij óp schijnt, aan u tonen.
Hoe licht de schijn
Der zonne rein
Langs 's werelds eeuw'ge kleurenweelde!
Maar wat zou mij
Dit hooggetij
Der schoonheid zijn, zo gij 't niet deelde?…
Gekleurde vitrage
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 882 geef het maar een naam
desnoods een gezicht
noem het alles
behalve gegrond
en droog je ‘was’
in jouw heden
zodat ‘is geweest’
van kleur verschiet
strijk valse vouwen
in het plooibare goed
drapeer je ramen
met schone schijn
noem het jouw waarheid
maar laat het vooral
mijn verleden zijn…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 322 het einde van liefde begint
met angst voor verlies
verloren zijn de mooie dromen
verloren de herinnering
verloren zin
gewonnen zijn ware beelden
gewonnen is visie
gewonnen zijn
ben niet verloren
ben niet gewonnen
gewoon de twee verbinden
zoals een refrein
verliezen en winnen
totaal zinloos
liefde wint niet
wedijver wel…
Tour de pays d'or
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 58 une cratte
de bière
Entre le pays d'or et mont
vent où
Ça va?…
Weerklank
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 495 als klanken zich herhalen
dwalen gedachten
de vroegere tijden
leiden naar nimfen
die leven geven
zingen in bossen
ontspringen in bronnen
goddelijk schoon
het licht laten schijnen
in diepe ravijnen
zich verbergen in een kloof
en in groep antwoorden
op de roep: bijgeloof
bijgeloof
bijgeloof
het was toen zo
zo is het nu nog…
Zonnebloem, oh zonnebloem...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 301 Oh Zonnebloem, oh Zonnebloem
wat zijn uw bloemen zonneschoon
Al is de zomer nog zo slecht
uw zonnebloemen schijnen echt
Oh Zonnebloem, oh Zonnebloem
wat zijn uw bloemen zomers-schoon
---------------------------------------
Opgedragen aan de meisjes (7 en 9) Eva en Joyce te Utrecht
en te zingen op de melodie van "Oh Denneboom"!…
Leven
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 130 De zon
zorgt voor licht
in mijn leven
Net als de sterren
Al schijnen ze maar even
Ik word zwijgzaam
Voel me eenzaam
Lijk me over te geven
Aan de schemering
Zomaar, uit het niets
Ik adem uit en in
En voel een intens verdriet
Omdat al zoveel verloren ging…
Geen probleem
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 350 Het gaat door
zomaar, om de lieve vrede
alsof het normaal is
en we met z'n allen de schijn op willen houden.…
de schijn tegen
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 975 ik neem uit het medicijnenkastje
een aspirine en een dosis filosofie
die de stoelgang bevordert en
helpt bij de afvoer van afvalstoffen
zoals een wandeling op het strand
het schuldgevoel doelmatig afweert
neem ik vrede met het keukenwerk
en dis gedienstig het avondmaal op
want ik heb zo waar de schijn tegen
kan niet even schuilen voor…
Hebben en zijn
gedicht
3.0 met 213 stemmen 39.576 Het werkwoord hebben en het werkwoord zijn;
Hiermee was tijd, was eeuwigheid gegeven,
De ene werklijkheid, de andre schijn.
Hebben is niets. Is oorlog. Is niet leven.
Is van de wereld en haar goden zijn.
Zijn is, boven die dingen uitgeheven,
Vervuld worden van goddelijke pijn.
Hebben is hard. Is lichaam. Is twee borsten.…
schijnwerpen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.592 de toorts brandt al laag,
vandaag wordt nooit meer lichter
komt niet verder
dan wat een hart verzucht
kijk, snel naar de einder,
het goud blinkt nog maar even…
De schijn die ik ben
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 515 Ik probeer dezelfde woorden te vinden
om mee te praten, mee te doen
Ik boots hun lach na
maar die van mij lijkt altijd
net te schel of net te zacht
Het is alsof ik hier niet hoor
Per ongeluk in het verkeerde leven gezet
op de verkeerde plaats
Ik lijk verdwaald
De wereld die wel klopt
moet zijn verstopt
ik zie het tenminste niet
Probeer…
Gedachtesprong
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.321 en schreeuwt
Iedereen, de wereld, zelfs jij
Iedereen wordt en is en blijkt
Terwijl ik alleen maar schijn
Te zijn of blijk te schijnen…
Schijn-veilig
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 237 Het engeltje op haar schouder
was plotseling verdwenen
en daarmee alle veiligheid
in één zucht weg
't was zinloos om te vragen
naar doel of naar de reden
het bleef angstwekkend stil
soms heb je in je leven pech…
schijn
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 123 aan het strand
laat je een traan
heel bewogen
met het zand
in je ogen…
de filosoof
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 193 wat je doet
is niet zo vreemd
je eet brood
je drinkt water
je drinkt wijn
je slaapt en
je denkt aan het zijn
maar je weet niet
door wat je gedragen wordt
is het door je dromen
is het door de lucht
die je ademt
is het door het water
is het door de wijn
is het door het brood
of is het slechts schijn…
De openbaring
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 115 De glans van een ander
De stijl van de tweede
Hem, zij, ik verander
Zo ben ik tevreden
Tevreden in leegte
Een gapend gat
Verborgen met een spiegel
Waan, woestijn, waardeloos, waardevol
Een huls
Niet van mij
Mij is vermeden
Mij is versneden
Tot gruis
In stof
Verwijderd, verdrongen, vergeten
Wat is eigen
Wat is ik
Ik is verdwenen…
Schijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 82 Het is alsof je nooit wegging, maar
toch waren er momenten dat ik niet aan je dacht
Het is alsof ik vergat dat ik je stem
had onthouden, die fusie van strijkers
en een harp, met de nodige drum
Het lijkt alsof het donkere bos van
houtblazers nooit heeft bestaan en de wind
van akkoorden en noten je niet wegvaagde
Als dat maar zo zou zijn…
Mijn zonne-schijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 Alles verlaten achterlaat
teruggeworpen op zichzelf
terwijl ze haar gewelf
ontspint als Groot-Gelaat
van dood en wrange waarheid,
zomers tot illusies maakt
dan komt kille eenzaamheid.
Een vechten tegen haar verraad
in angst en bitterheid,
die de dood ontwaart.…
Men kàn geen vlammen als een gouden vloed
poëzie
5.0 met 1 stemmen 423 úw gloed vergaat
Weldra, die grote, en zie, een schone schijn
Is om u, maar die ook dooft aanstonds uit.…
het schone
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 onder de
grijze lucht
van de stad
voorbij
de zwarte
gebouwde
gebergten
het kerkhof
gras
overwoekert
een eenzaam
kruis als een
goddelijke
ingreep daalde
hier een
regen van
gloeiend lood
neer
het schone
schemert in
het verval…
Innerlijke rijkdom
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 201 Geld nodig om gelukkig te zijn
Schone schijn!…
walsen in de woestijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 138 de kleine
woestijnspin
danst de tering
naar de nering
vier harige pootjes
penselen strelend
het warme zand
ze draait de
wals van de
vluchtige 1-2-3
schone schijn
hij kan dat
wervelende witte
wonder niet weerstaan
zij weet van de
afstand daarna
aan wonderschone
wanhoop doet ze niet…
MEIDAG
poëzie
5.0 met 3 stemmen 3.253 Geen schaduwbeeld en is hij nu,
geen schijn, maar al
dat schoon is, al dat levende, en
dat liefgetal.
‘t Is bruiloft, en ‘t is zonneweer:
de zomermeid
de bruidegom verwacht, die haar
was toegezeid.…
Mijn lichtje
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 655 Laat voor mij een lichtje schijnen
als mijn leven donker wordt,
laat dat lichtje voor mij stralen
dat het mij met jouw liefde omgordt.
Als mijn nachten donker blijven
en ik zo heel eenzaam zal zijn,
laat dan jouw lichtje schijnen
en doen verminderen mijn pijn.…
Kronkelpad
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 448 was je schoon met Nina Ricci
kleed je aan met Calvin Klein
volg dan je eigen kronkelpad
recht naar het ravijn
dan zal ik vloekend tot Hem bidden
die aan jou het leven gaf
vraag de Waarheid in ons midden
jou te stoppen bij je graf
dan zal het Licht der wereld schijnen
in het duister om je heen
kan jij ook niet meer verdwijnen
met die lucifer…
Gevangenisgedicht 1
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 497 Als ik de zon zie schijnen
door mijn tralies heen
en ik denk dan aan God daarbij
dan ben ik niet alleen.
We zijn dan met zij tweeën
heel dicht bij elkaar
dat is voor mij dan mijn manier
waar op ik God ervaar.
Al is hij dan niet zichtbaar
hem voelen doe ik wel
hier in deze eenzaamheid
van mijn kille cel.…