Alle inzendingen over eigenheid

Waterbus voor de eerste rit eerst Dordt en ook nog Rotterdam de fiets mee, de spieren niet stram voldaan kom je richting huis geniet van koffie aan ’t water bij Paviljoen Struis dat is dan uren later De Poëzieroute de rest van de week per fiets cultuur in het groen geen geld om ver te gaan Ridderkerk biedt met elan uw vakantie in eigen…

Tussen mij en de lente staat een raam Tussen mij en de wereld het recht van bestaan Tussen mij en gisteren staat vandaag Tussen vandaag en morgen een angstige vraag Tussen mij en de vrede staat de taal Tussen mij en de waarheid mijn eigen verhaal…

een eigen thuis is de bron waaruit leven groeit zich vertakkend in relaties kinderen en herinneringen een eigen thuis wordt door muren geschraagd die geen andere decoratie vragen dan vertrouwen, liefde en toewijding een eigen thuis na een drukke dag van werken is iets om naar terug te gaan om er schuilend rust te vinden een eigen…

Stad wat het eerder was van stinkend water het geloof het stof verjoeg van eeuwen, gedompeld in een verhaal soms ingetogen soms gelogen in schuilkerk van de taal. de wachters van de grachten hun huizen kronen over de hoofden het plein bespot, beklad door duiven waardoor de beelden levend bleven in de mondiale moraal van overvolle gevulde…

0p mijn stille plek Ergens teruggetrokken In eigen gedachtegang Hoeft niet alleen Kan ook tussen mensen Mijn eigen dromen Mijn eigen fantasieën Over mijn eigen leven Probeer ik te doorgronden Waarom één loopt met problemen De ander het leven toelacht De één is sloeber De ander draak De één is Donald De ander Dagobert Ach, ’t is…

Angst voor Jou en angst voor mij Angst voor dood en Angst voor pijn Mijn God help mij Hier te Zijn en mijn eigen weg te gaan…

Ik weet het vaders falen als de grote man die de buitenwereld kent bij wie je veilig bent, en blij wanneer hij trots op je is die je meeneemt en wegwijs maakt in zijn domein, en stap voor stap ga je zien dat het anders is In het begin telt dat niet maar ineens is het over Dan luister je niet meer naar je koosnaam, vecht je krassen…

Hoog op het hoofd van het monument overziet de meeuw de stad Nevel ligt op de plassen In de trein kijk ik naar schermpje van iemand die op fb naar iemand kijkt die een hond aanhaalt Iemand schrijft haar schoolwerk, geholpen met mobiel Een gezagvoerder met veel streep bekijkt mobiel Ik overdenk hoe hij straks 400 man over zal vliegen ook…

Hoe ver van huis en haard heb ik vertier gezocht Maar vond zonder jou schraal chagrijn en eenzaamheid Door dwaze koppigheid voel ik mij nu bekocht En geef voor een blik van jouw, ziel en zaligheid Waar is nu mijn waan dat ik geluk zou vinden In deze verre streken ver bij jou vandaan Nu toef ik hier zonder kennissen zonder vrinden Een armoedig…

Zoveel regels, zouden in de bijbel staan, maar de meest mooie is: wanneer iemand het Christelijk geloof aanbidt, mag er geen t.v. in huis zijn, want daarin schuilt de duivel in eigen persoon, de oplossing is tegenwoordig heel simpel en gewoon, alles wat men op de kijkkast ziet, kijk je gewoon via de computer en geen mens of geloof,…

Verder Met leren Een eigen draai Aan mijn leven Te geven Mijn eigenheid Ont-dekken…

Was ik maar zo’n simpel kant-en-klaar product of ’n stukje puzzel altijd op dezelfde plek Of kon ik maar meelopen in die lange rij van grijze muizen dan viel ik minder op Helaas ben ik uniek en maar in één ding goed dat is het leven dansen op mijn eigen melodie…

wrijvingsloos op je lach door het leven te glijden zonder obstakels hobbels en andersoortig irritant gestroomlijnd door energie van liefde dans jij op het levenskoord waarvan de balans als talent bij je hoort toch voel ook jij je pas vrij als je de opstap genomen hebt en de bekende wereld verlaat en zo zonder houvast je eigen…

Ik droomde mij een eigen droom die altijd uit zal komen waarin ik mijzelf wakker maak, nog even lig na te genieten en een zucht van voldoening slaak.…

ik heb lijnen zien verharden in gezichten die niet meer willen praten waar in groeven schroeven steeds vaster worden aangedraaid in stilte die roest het enige dat entropisch woekert is het eigen gelijk zonder bijval hard als ijs maar massaliteit is geen bindende kracht waar ieder voor zich gaat en de god voor ons allen helemaal…

gun mij ook eens een eigen plek. gun mij ook het geluk. maak mij niet verder gek. maak mij niet verder stuk.…

De hel op aarde door verdorven machten Zij verspreiden hier hun kwalijke krachten Misschien heeft Lucifer nu zijn zin Er gaat toch nooit iemand tegenin De hemel op aarde leidt naar het licht Waar ieder mensenkind toch wel voor zwicht De poort van geluk zal opengaan voor een nieuw en erg mooi bestaan Daarom zeg ik nu ook vaarwel en verblijf…

Zon verscheurt de nacht waarin je kon ontkomen, wreed smelt kort geluk van veilig duister dromen Spiegels ontweken maar nooit ontsnapt aan ogen, doorweekt van tranen menige dood overwogen Geboren door geschater jij eigen lichaamhater, gekerfd haat in jou, brandend achter elke mouw Zij weten je te vinden en jij moet het horen, verminkend woord…

Dan begint het wat te dagen, ieder heeft een eigen rol in dit prachtige bestaan, zo komt dus ook die bladzij vol.…

evolutie weer op gang te krijgen juist in verloren tijd als niemand kijkt opent zich het universum niet aan tijd en zwaartekracht onderhevig in een koesterende eeuwigheid waarin zij gedijen die niet aan eigen wanen lijden…

ik niet maken Dat is de makkelijke weg Zo snel zal ik niet afhaken Zo'n egoïst zal ik niet zijn Ooit zal ze zover zijn Dat ze op eigen kracht kan leven En ik slechts een aanvulling zal zijn Die haar mijn geluksdeel kan geven…

." De rechter door (eigen) wijsheid in slaap gesust, droomt zachtjes nu, zich van geen kwaad bewust.…

Zij ontmantelen met geestdrift en dromen hun paleis glorieus tot in de hemel Hoe en wat en waar en wanneer zal alles klaar Het groot geworden kind dat nimmer terugkeert beukt in tomeloze razernij met beitel, hamer en houweel al te oude ballast in elkaar Dit is van ons, van mij, Sneeuwklokjes en krokussen in de tuin staan er weerloos bij…

ik zag dat jij in loslaten vliegen leerde langzaam probeerde een eigen koers te gaan langs kabels hoogtes verkende die nooit hadden bestaan duikend diepte nam met een scheervlucht langs de maan jouw voeten in de aarde waren al lang verdwenen toch keek ook jij nostalgisch om naar de plaats die jij had betreden…

Na een tijd van wachten, waarin honger tijdelijk werd gestild, beleef ik nu sensuele nachten, heb ik eindelijk m'n bed gedeeld. Ik heb m'n lichaam getoond, ik heb me bloot gegeven, jouw genot heeft me beloond, dat wil ik elke nacht beleven. Angst en schaamte zijn verdwenen, nachtenlang wil ik met je vrijen, jouw zoete lichaam willen…

Je zoekt je eigen zelf.. en met trillende handen ruk je de sluiers af dappere vrouw!…

Het zoetste zoet van ’t huwlijksleven, Neemt niet op reis, maar thuis begin; In ’t 'eigen huis', van God gegeven, Ten heiligdom der echte min, Ter kweekplaats van de reinste vreugd, Bij onbesproken deugd. Geloof het, jeugdige Echtelingen! Ervaar het lang en smaak het recht! Die u dit liedje toe mag zingen.…

wiegend op het ritme van mijn eigen gevoel word ik sterker mentaal wiegend op het ritme van mijn eigen gevoel beleef ik intenser mijn eigen verhaal wiegend op het ritme van mijn eigen gevoel sta ik sterker spreek ik mijn eigen taal wiegend op het ritme van mijn eigen gevoel is opkomen voor mezelf heel normaal…

vermijden Toch moet het zo zijn Moeten wij op korte termijn Op eigen benen leren staan Maar ik zal er altijd voor je zijn…

Maar ook in onze eigen SGP tellen de vrouwen voor geen meter mee.…