Alle inzendingen over geest OR god OR mens

Vanuit mijn hoge hemelbed kijk ik neer op het nietige wezentje als een machtig monster bepaal ik het lot van zijn korte leventje mijn voetstappen naderen, de vloer beeft wie weet hoe lang hij nog te leven heeft maar gezind van goede genade zal ik zijn lijfje sparen Hij zou me moeten bedanken Het kleine mormel Dank u God.…

In de Wilde Kaiser, Tirol: Bergen als spitse kathedralen en in de dorpse dalen fallische kerktorens beide zich richtend op de hoge hemel God erend en groetend en daartussen op smalle en brede paden de wandelende mens: Grüss Gott!…

Zomerse dagen in de lente zomerse dagen in de herfst wie kon dat bevroeden wie kan dat beïnvloeden geen mens en als het aan God ligt houdt hij het op 52 zondagen en de rest de rest is genade!…

Ze maakte me wijs met mooie christologisch filosofische termen dat god altijd in het centrum staat om zich over mens en wereld te ontfermen een soort levenspolis de hemel in het verschiet als een soort hoofdprijs maar zolang de mens in vrome religie steeds vluchten gaat met opgewekte liederen spirituele gebeden doet het…

Liever dan zee te zijn, werd ik een God, God maakt zonnen, manen en de sterren, Met zijn hand raakt hij den einder aan. Liever dan God te zijn, werd ik een mens, Ik zou de mensheid maken tot een God Van alle goden, zonnen en planeten.…

'O God', 'O mens', de derde luidt 'O mug' Je zuigt en steekt en kriebelt onverbloemd en danst en galt en bovenal… je zoemt! Die jeuk… die bultjes… altijd vliegensvlug Je bent een kleine pestkop, irritant en ’s nachts maak ik van jou een olifant…

De mens raakt dan wel aangekleed, maar wordt ook meer en meer proleet en ik acht hem inmiddels minder dan de apen. Ik lag er almaar wakker van; de kaalslag is infaam, maar door dat ijdel gebruik van eigen naam kan ik eindelijk weer eens lekker slapen.…

Hij ligt opgesloten in Gods zoon, ja levensgroot! Dat God hem opwekte…tot leven wekte uit de dood! Gods garantie voor de mensheid die zo lijdt. Gebruik hem, het is de hoogste tijd!…

zo donker achter ons jij hoeder van wat povere geesten redder op aarde van al wat leeft meer nog, jij, voorspraak voor later en bovenmaans de rechterhand wie weet doch hier en nu de enige gesel Gods schaam je daarom jij weldenkend mens met je moordlustige cyclieken over onbehoede voorzorgen…

Gods wegen zijn breed Gods wegen zijn lang Gods wegen maken een mens wel eens bang Vertrouwen in Hem Vertrouwen in u Bang zijn hoeft dan niet meer Tenminste, niet nu…

De verlosser als de mens gaat verlijden lost het lijden op laat het lichaam los lonkt de (h)eerlijkheid als de mens is overleden is de geest verlost in de verlossing…

Mijn geestige geest is geestelijk rijkelijk bedeeld, om vele geesten in de geest van de mens van geluk, glorie, hoop, kracht en strijdkracht toe te bedelen. Opdat vrede en harmonie geestelijk de wereldlijke wereld gaan overheersen boven het heersen van afgestompte, zieke geesten. Geestig genoeg?!…

Toch is zijn Vriend aanwezig is ook nooit uit zijn buurt al lijkt Hij soms echt afwezig is het God die zijn leven stuurt het geloof is altijd de basis want een mens met een geloof het maakt niet uit welke dat is voor zo'n mens is God nooit doof.…

Geen God meer van almacht geen God meer van vroeger geen God meer ver weg, hoog in de hemel geen God meer om bang voor te zijn. Maar machteloos als mensen een God hier en nu een God hier dichtbij een God hier haast tastbaar aanwezig: zo wil Hij met ons zijn Mens onder mensen delend onze liefde en pijn brekend door onze grenzen.…

Men moet toch weten dat God als Jezus ook eens mens was en is, met al zijn twijfels voor ons zijn eigen kruis droeg?…

Volhardend geloof is in het daagse leven en klein gebeuren, nuchter, met bezonnen geest, Gods wil gedenken en doen.…

Los van tijd dwaal jij door geesten van het leven Zielen die verloren ten onder zijn gegaan: 'Wees nooit en te nimmer echt bang' Angst stagneert en blokkeert 'Geef een dubbel portie liefde' Eén is ook maar summier 'Overtreed in principe God noch gebod' Hoewel ik als mens fair probeer te leven laat ook ik afdruk…

Wat in de geest leeft is niet dood en zal ook nimmer sterven, omdat de "grootheid" van een mens blijft voortbestaan in de erven.…

de aarde verdoofd een mens verslagen, van zijn geest beroofd hoe moet ik het sterven verdragen als het na de nacht niet wil dagen…

Hoe prachtig is de mens geschapen! Schitterend en stralend is jouw licht. Je werd volwassen. En je leerde: Dit mag. Dat moet. Je recht. Je plicht. Goede tradities: elk jaar vier je Kerstfeest, het feest van reddend Licht! En eens - als ‘t zo heeft mogen wezen - : Gods Geest heeft je verstand verlicht.…

Dit alles geeft één en dezelfde Geest, Als wij door de Geest van God leven Is ons leven één groot Pinksterfeest Als door de Heilige Geest gedreven.…

Mensen liggen te sterven, God. Mensen moeten sterven, God. Waarom, God? Waarom! Mensen worden geboren, leven en gaan dood. Waarom, God? Mensen verlangen, wensen haten en doden. God? Waarom de mens, met zo'n groot Lot? God?…

Geloof wordt niet tegengehouden door een muur, ook een dijk houdt het geloof niet tegen; zelfs een openstaande brug is geen hindernis, want het geloof in God kent geen belemmeringen. De enige die gelooft dat een mens zich kan verbergen voor God is de mens zelf.…

Stel je geest in stil vertrouwen nu maar open voor de kracht die God ook aan jou wil geven Als je biddend op Hem wacht Ga niet af op je gevoelens strijd niet stug je eigen strijd maar probeer tot rust te komen in Gods tegenwoordigheid Leg je twijfels en je onmacht maar eenvoudig in Zijn hand dan zal hij de weg wel banen; God staat immers…

God vraagt van ons 'mens, heb uw naasten lief?' Hij smeekt het zelfs 'mens, alsjeblieft!'…

als jij mijn geest zou zijn zou je verdrinken in het onbegrip van anderen zou de verwarring die zuiverheid zaait je overwoekeren en achterlaten als een verlept en verdroogd icoon geslachtofferd door het onkruid dat zich mens noemt als jij mijn geest zou zijn zou de zuiverheid verwarring zaaien in jou…

Wonderlijk toch hoe De mens geschapen is Lichaam en geest Die samen één zijn En toch de geest Die zo vaak gespleten is Het bovenste gedeelte Van het Ik de brave Man en pappa speelt - Het onderste deel Dat onzichtbaar donker is Het leven van een meisje verspeelt…

de mens is een (t)weeledig wezen een geest en een verstand ze voelen elkaar constant genadeloos aan de tand en menen elkaar zo de les te moeten lezen wat om de zoveel tijd weer lijdt tot een gruwelijk misverstand…

Maar bovenal is ze is naar God, de Vader en Zijn Zoon maar ze blijft in mijn geest mijn lieve Heilige Geest mijn lieve Oma blijft...…

de roos knakt op twee balken doornen etsen de geest de mens hoopt op herleving mijn hart het meest…