Alle inzendingen over gele helmbloemen

bloem van de liefde in de kleur van de haat, -zo onbegrepen mooi…

Maar auditief bleek zijn Instrumentarium Prima, want zonder Pardon kreeg ik geel…

het meisje, ze woont aan de rivier gebruikt nauwelijks woorden ze maakt vanavond haar jurk af hij is smaragdgroen en past bij haar ogen ze droomt van gele wolken en een man die altijd onderweg is zij blijft alleen in de eenzame ruimte ze zal neuriën en uiteindelijk haar jurk aantrekken zich daarna naakt bewonderen…

Ja ik blijf erbij wat een pracht van een appel en zoals gezegd…

Een gewonde reus stond daar nog steeds, als stille getuige van de voorafgaande tijd Twee gele ramen keken me aan met een starende blik, maar ik kende geen vrees alleen was ik niet Haar stem gaf me de warmte en nodige rust.…

Al zingend haalt hij de lente binnen overtuigd van zijn gevederde zangkunsten fluit hij in de schemer het hoogste lied narcissen blijven vooralsnog gesloten tot de zon ze verleiden kan om te schitteren in zacht geel licht ondanks zijn enthousiaste gezang houden ze voor nu hun kelk gesloten tot het moment daar is…

soms ben jij een lief kanariepietje op een motorfietsfiets richting CS jou zien en je horen zingen echo’s van herinneringen tot je over een holle, bolle brug verdwijnt…

Het herfstig gele blad belicht de rijke oogst van peren vol met sap en roept kom dans met mij. De herfstig zoete zon bestrijkt me ‘s morgens vroeg zo super zacht alsof het avond is. En het herfstig droef gevoel voor al het moois dat binnenkort voorbij is, omarmt me.…

Ik ben ziek van heimwee naar 't gele huis, In het lommer van groene linden, Waar zongen belovend hun neurie-geruis De dromige zomerwinden. Nu wilde ik wel reizen naar 't gele huis En luistren naar 't suizlen der linden En dromen van liefde in mijn zonnige kluis En omhelzen wie trouw mij beminden.…

Ze staan er al, in al hun pracht misschien iets vroeger dan verwacht in 't groene gras wat wordt op- gegeeld een beeld, wat nooit verveeld narcissen zwaaiend in de wind.…

zag je gezicht blij in de duinen pakte je hand toen ik jouw liefde wist je bloeide geel ik liep de sporen van elkaar bekoren je gaafde heel bent zelf gekomen heb je niet genomen want samen waren we zoveel…

ik heb de rafels aan elkaar geknoopt maar kan hun golven niet langer volgen ze kleurden geel en groenden rood in een achtergrond die blauw als stilte koos ik wil de zee en met je mee omdat ik in het golvend blauw oneindig van je houd ja, ik wil jou…

Een zeer uitzonderlijke keizerpinguïn Trok voor de bühne nieuwe kleren aan 'Een gele toga zal me toch wel staan' Dacht hij, maar 't volk zei "daar komt niets van in!" Als keizer neemt men hem niet serieus Alleen als koning eenoog Gele kneus…

Ik zit in mijn stoel Hij is van hout, mooi glimmend hout Maar als ik opsta zie ik stof Mooie rode effen stof Ik eet kaas Ik eet gele kaas, ik eet geel Kuikens zijn geel Die eet ik dan weer niet Voor hen maak ik een uitzondering Ik praat in mezelf Ik praat hardop tegen mezelf Ik geef ook antwoord Maar ik versta niet wat ik zeg Het klinkt…

Rode tulpen, nog in knop of uit Een mooi en sprankelend voorjaar Laat maar toe Hortensia's knoppen Narcissen In een gebroken wit of geel Hoog. Fier. Rank De krokus in het geel Lacht ons toe Daarom ben ik voorlopig niet Voorjaarsmoe…

vertrouwensgesprek in een bloeiend veldje van gele narcissen…

bollenvelden blauw en geel en blatend 'Mondriaan'…

O Heer, bezorg Lance Armstrong zadelpijn, Laat hem door een kolonie wespen steken, Een steenpuist krijgen of zijn spaakbeen breken Of duw hem anders maar in het ravijn; Zo'n straf lijkt mij voor deze man het beste Die ook dit jaar de Tour weer komt verpesten.…

De piercing voor de koeien is passé Geen rund dat dat nog trendy vindt vandaag Straks schiet de boer een chipje in de maag Dat niemand ziet en geurt naar orchidee ‘Toch jammer,’ wist een koedier te vertellen ‘Je kon er vaak heel goed klauwvrij mee bellen.’…

Eet geen gele sneeuw!…

Het paradijs is geplaveid, overal kun je nu voor de deur parkeren Roze muren en plastic bloemen: plekken waar mensen graag zijn Is het niet jammer dat pas achteraf je ogen opengaan voor wat je had? Het paradijs is geplaveid, overal kun je nu voor de deur parkeren Alle bomen zijn gered, kom kijken in de kassen van het museum! Het is niet…

lap al die opgepoetste droge eisen Aan mijn niet-meer-gele-laarzen…

lindebomen - steken hun zwarte takken uit gele mouwen…

malse grassprietjes zwaaiende boterbloemen in gele jasjes…

Mensen met een gele ster worden weggevaagd.…

groene narcissen ineens trompetterend geel op de vensterbank…

De hemel steenrood dat geel van een girasol maar koolzwart de zee…

Dwarrelende sneeuw zichtbaar in het gele licht van de straatlantaarn…

Een grasveld kleurt geel raapzaadbloemenexplosie in pure stilte…

Trompetnarcissen deinen vrolijk op de wind rapsodie in geel…