Alle inzendingen over geschreeuw

Zij was als Hadewijch die met Nu Noch Verborgen schoonheid bood in stil geschreeuw Mystieke verzen, voor de Vlaamse Leeuw Ontwaken zou in fierheid - geen bedrog Met mercantiele munten, Veneziaanse Geslagen naar believen en behoefte Voor kooplui, dieven, handelaars, geboefte Maar het patroon van Transalpiniaanse Budgetten en berekeningsmodellen…

De ogen van het luipaard geschreeuw van kinderen het zwart geroete kaars glas geraas van snelle scooters la persistenzia della memoria love is a rebellious bird l'ascensceur pour l'echafaud de ogen van het luipaard eens keken zij mij aan jaren, talloze freeze-frames telkens nieuw, vernieuwing vervolgd teloorgegane hoop en plots…

ontluikend groen In zichzelf ruikend narcissenflirt Geur van nieuw, de geur van bloem Paars en geel, door opschietend gras Een lijstertriller begroet de opgaande zon Stil eendgekwaak op vlakspiegelend waterplas Ontwakend de distelvink, gekleed in goudgalon vijf uur 's morgens, geen geluid van achteloos mens nergens gerammel, getoeter of geschreeuw…

geen vogel geeft er antwoord en de treurwilg prevelt tevergeefs: niet doodslaan naald na naald in ogen, ontredderd blauw nijptangen in bolle buiken trekken de dood naar lege handen; het geschreeuw waait door onbestaande ramen, vrouw na vrouw niet doodslaan trage messen sluipen door identieke lijfjes; harten op zwarte, naamloze…

ijskoud dan weer een voorjaars briesje maar altijd is het die zilte smaak die aan mijn lippen hangt vluchten heb ik reeds gedaan, het was als een vlucht van duizend spreeuwen, mijn God ze komen werkelijk af en aan bonte kleuren etaleren zich schoksgewijs in het hoofd, ze verzamelen zich als één individu een aderlating volgt en het geschreeuw…

Dieper en dieper kerft het in mijn huid, Als een hamer die hakt zonder geduld Het geschreeuw, een oordovend geluid Want alles, alles is mijn eigen schuld…

Ontembare pijnen borrelen op vanuit je ziel vullen je met hun luid geschreeuw een minuut lijkt wel een eeuw wanneer de walging je overviel Je ziet geen zin voor je bestaan omringd door luxe en consumptie zie je voor jezelf geen functie - binnenkort is het gedaan Dan ga je weg van al die pijn en ontvlucht je elke schijn Je voelt je nooit…

we spraken golven over weer en wind murmelden zee koesterden oude botten in geschreeuw van de meeuw zon lichtte op in wit protesteren van opkomende vloed water versmolt met nevel in de ondergaande gloed wij kenden het eind door het ronden van de pier proefden zilte in de eeuwigheid van tijd en oneindige ruimte hier terug naar de…

Het ging met luid geschreeuw gepaard. Hij vond het zeer de moeite waard en nam veel digitale foto's. Hij dacht: 'Dit is een goudmijn, want 'k verkoop m'n plaatjes aan de krant.' Hij was ineens een ramptoerist en bleef er na het plaatjes schieten verlekkerd nog wat nagenieten.…

deze dag splijt mijn gevoelens en kruisigt een te vroege Pasen kleine en grote mensen keken in de ogen van een jong monster gelijk een ‘dark knight’ scenario waarin een peuterdagverblijf in een bloedbad in plaats van kleurig vrolijk spelende kinderen veranderde treurnis alom en zoveel geschreeuw in hartjes, kloppende keeltjes en kleertjes…

vertrouwen dat hij me nooit zou laten vallen ach, ik was nog net zo groen als de nieuwe lenteblaadjes van mijn linde die nieuwsgierig lonkten naar de zomer hij wist al mijn diepgewortelde geheimen dagelijks aan hem toevertrouwd ook toen ik daar vastgebonden en alleen het vuur mij hoog aan de schenen stond en het geruis der bomen mijn geschreeuw…

Dat is wat ik bedoel zei je: ganzen godvergeten hoog hun dunne geschreeuw wat is het dat alleen zijn samen dat blinde lot weten van die diepte die we hemel noemen het is een heel oud gevoel - soort medelijden ouder dan ik ik heb dit mijn leven lang gezien en gehoord ik heb als kind gedroomd dat ze me mee wilden nemen ik weet nu dat ik ergens…

In de sneeuw klinkt gedempt geschreeuw. Een groepje kinderen maakt pret en laat zich niet hinderen door het vorstverlet. De paden zijn hagelwit bedekt, krakend onder voeten, op steeds dezelfde route wordt het ijs gespekt. Vlokken vallen. Vertraagde ijskristallen wervelen woelig langs mijn raam, ik gaap. In winterslaap.…

Overal glas, bloed en geschreeuw. Onbegrijpelijk hoe de schoentjes ooit zo levendig en vrolijk, nu verdwaald geen dienst meer doen. Regen op 't kerkje, regen op het asfalt. Behoefte aan informatie, zwarte details maken de pijn onverdraaglijk. Het koude huis waar haar huls rust blijft stil.…

Een wereld van wit Waar sneeuwvlokken gedijen Invoelbare kou De zon ons ontrouw Grijswit uitzicht Een witte deken vol landschapsrust Bewust van tintelende handen Kou door wanten Weidsheid in wit Grauwheid verspreid Knarsende schoenen door de sneeuw Paartijd voor vosjes met luid geschreeuw Door kou volgt warmte Berenburger heeft z’…

dag in dag uit worden we geconfronteerd met negatief gefluit bloed, tranen, het zoveelste kunstbeen het geschreeuw gaat dwars door ons heen elke dag opnieuw een forel met een dichtgenaaide kieuw de wereld vergaat niemand weet wat hem te wachten staat.…

Misschien vertel je over ’t meisje op de fiets of over iets dat je niet langer wil bewaren, maar ’t kan ook gaan over een verre toekomst ooit of over heldendaden die je wil vertonen, maar denk dan maar: zoiets dat haalt de kranten nooit en mogelijk wil je ook wel in vrede wonen, want veel geschreeuw en weinig wol, dat is geweten, dat zet…

Er kwamen geen woorden Geen gefluister, geen geschreeuw De ogen waren hun glans kwijt, Ze werden geteisterd door tranen De glimlach was gaan liggen Zonder troost Verdronken in troosteloosheid Verzonken in hard ijs. Versteend en wazig Afgeschermd in gedachten Waarom moest het zo ver komen Waar zijn de mooie dromen.…

Misschien vertel je over ’t meisje op de fiets of over iets dat je niet langer wil bewaren, maar ’t kan ook gaan over een verre toekomst ooit of over heldendaden die je wil vertonen, maar denk dan maar: zoiets dat haalt de kranten nooit en mogelijk wil je ook wel in vrede wonen, want veel geschreeuw en weinig wol, dat is geweten, dat zet…

Misschien vertel je over ’t meisje op de fiets of over iets dat je niet langer wil bewaren, maar ’t kan ook gaan over een verre toekomst ooit of over heldendaden die je wil vertonen, maar denk dan maar: zoiets dat haalt de kranten nooit en mogelijk wil je ook wel in vrede wonen, want veel geschreeuw en weinig wol, dat is geweten, dat zet…

De kilte trekt aan me Wil me meenemen naar de eeuwige stilte De koelte in de diepte Geen geschreeuw, geen omgevallen zielen De stemmen verstomd Het licht gedoofd Maar mijn leven moet geleefd worden Ik ben nog lang niet klaar De blijdschap en de dood zullen volgen Vandaag…

uren van een overvloed aan zilt kwijl en geschreeuw maakten de duivel het hof, onherkenbaar in het niets bracht de angst mij het offer in de vorm van binnengesmokkelde stigma’s uit die tijd waar mijn kat de vreugde van het leven schetste met geven van lieftallige aanhalingen en dan, in dezen namiddag rees de redder van mijn ziel op in…

het is van papier en jullie foto’s al af te lezen er is geen ruimte criminele jongeren hangen iedere avond en nacht buiten en intimideren iedereen met gedrag geschreeuw vernieling en vuurwerk voor hen is er niets goed dan publiek en fast food de chaos die zij achterlaten is voor meeuwen en de talloze ratten die lachen naar mannen…

De koude wind over het land Het zand dat jeukt tussen mijn tenen Ik hou helemaal niet van het strand Maar jij moest mij er zonodig mee naartoe nemen Het geschreeuw van kinderen De stank van zonnebrand Dikke ingevette lijven Walvissen op het land Dikke mannen in te kleine broeken Halen ijsjes bij de ijscokraam Hun kinderen komen aanrennen…

Ze voerde revolutie in de dagen dat ze kwam tegen opgeblazen honden en de argeloze muren waar ze uren dreef langs kieren die verstierven in geschreeuw om te vallen in genade voor mij - als de lichte sneeuw En ik - ik kende nog haar naam vanuit een rijk en rooms verleden waar ze scheen soms als een elfenblad in neergedwarreld licht ik nam…

Vond jou weer terug in luisterdichten, dat speels gerichte onderkennen, en hart verplichte aandacht wennen zag jou dansen onder duisterheden met in de nacht het zicht op vrede voelde weer jouw ziel verzoeken vrij vol maanlicht het geschreeuw vervloeken probeerde weer onderliggend te begrijpen wat woord in geest en hart deed rijpen jouw…

Orange Grove de terugkerende dief in de nacht hij berooft de man van zijn slaap flarden van gospels en geschreeuw vermengen zich tot een gekmakend lawaai De kompanen de sinaasappelbomen zon beeld en geluid gaan hun eigen gang heen en weer voor en achteruit van zwart naar wit van wit naar zwart De man keert zich meer naar binnen de…

Dit leven is een marktdag: ginder bluft Een boerendokter op een stoeltje, omringd Door domme kijkers, - langs mij been verdringt Zich 't volk van sjacheraars en vult met wuft Geschreeuw het plein, - een bond jankt me aan en snuft Rond naar zijn baas, - in 't harlekijnspak springt Een nar op 't koord, - een liedjesventer zingt Mij…

kloosters, dorpen, borgen verdwenen onder het slib wat losse stenen eeuwen lang en eeuwen later polderden Groningers het water terug tot de norm de Dollard in zijn huidige vorm achter de zeedijk deltahoog blijven nu je voeten droog maar het land is even laag en leeg gebleven als de zee het was voorheen horen we in de stormwind geen geschreeuw…

Het grote lege strand is haast te klein, voor mijn geschreeuw en mijn gezucht. Met mijn voeten in het zand, tussen de schelpen drink ik de warmte van de zonnestralen... De vreugde overspoelt me, ik kan het niet helpen, er zijn niet genoeg woorden, niet genoeg talen.…