ptss
blijkbaar heeft mijn hart
de regen verzonnen en
is er zonneschijn alom
aanwezig die me koestert
maar hoe ik me ook nestel
naar de windrichting is het telkens weer
dat verzuurde hemelwater dat
door mijn aderen vloeit
soms ijskoud dan weer een
voorjaars briesje maar altijd
is het die zilte smaak die
aan mijn lippen hangt
vluchten heb ik reeds gedaan, het
was als een vlucht van duizend
spreeuwen, mijn God ze komen
werkelijk af en aan
bonte kleuren etaleren zich
schoksgewijs in het hoofd, ze
verzamelen zich als één individu
een aderlating volgt en het geschreeuw
verstomt als de nacht mij ontplooit
in een koud bad dat ik nooit
had kunnen verzinnen
slaap zacht
Geplaatst in de categorie: actualiteit