Alle inzendingen over gevoel OR onmacht

de kans om snaar bij snaar te voegen misschien is het werkelijk schrijnende dat het gemis en de onmacht bij mijn geboorte al waren beklonken zo denkt hij soms…

bewonderaars genieten van haar kleuren het is de onmacht die plukt…

Een hindernis, te groot, te breed Rijkend en happend naar lucht Verdriet, met tranen gevulde ogen Een wegkijkende blik Schaamte, angst, en onbereikbaar Niet tastbaar, niet toereikend Tekortkomend en onmacht Het boze gevoel Die aanraking, warm, heet Het voelt als warm water Dovende vlammen verdreven Niet meer voelen, niet meer weten…

goed Onmacht voel ik Hoop dat je snel je rust vind Lieve groet Het ga je goed…

Onmacht, verdriet, strijd. Zijn zij zichzelf kwijt? Of is dit het gevoel van verslagen zijn. Het laatste restje van Gods licht. Hoop, Geloof, Liefdesvuur. Dan treft het noodlot henzelf. Een kogel, het mes, genadeloos uur. Worden zij opgevangen in Gods aanwezigheid. Mogen zij rusten, zichzelf bezien, zichzelf vinden.…

verplaatst naar te dichtbij de innerlijke vermeende vrede is verworden tot het slagveld plots is ieder een ontheemde en heeft verdriet en woede zich in pijnlijke onmacht gemeld…

Politiek draait om het trachten te beheersen -- van onze onmacht.…

nooit heb jij dat koppie laten hangen in jouw perspectief was er altijd het verlangen om te bereiken wat jij wilde ondanks toeval pech en tegenwerking bleef jij geloven in jezelf en vertrouwen houden in het lied van de mensen om je heen toch zijn er tranen geweest van onmacht en verdriet om het gevoel dat iedereen jou…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Hopelijk snap je mijn zinnen, wat ik zeg wat ik bedoel Ik kan niets anders zeggen, zo is mijn kwetsbare gevoel..…

van zijn blikken aan voel verbondenheid met zijn parten Als mijn schuldig gevoel gaat tarten blijf ik even treurig naast hem staan en voel me bij zijn lot betrokken…

Wrakhout van de onmacht drijft mee naar open zee, waar de ervaring leert dat gevoel en wijsheid zich niet onder een net laten scharen. Vanuit die visie meer tolerantie doet vergaren in een nieuw refrein, het hoofd en hart op het kussen van de nieuwe rede zal rusten, gebotteld in een fles, gevonden op de waterlijn.…

Het zijn de krassen op mijn ziel die dieper snijden zonder mes, en toch zo pijnlijk zijn, een gevoel dat als een schaduw vol emotie naast me loopt me nog elke dag in zorgen brengt. Ze zeggen dat ik los moet laten, zeg me dan hoe dat moet.…

ongehoord ongezien onbegrepen onverzacht onmacht onbegrip Ongestoord Ontkracht begrijpelijk…

leven is moeizame zelfbevrediging onmachtige hunker die sublimeert in het fataal orgasme van de doodskramp.…

Mijn hart op hol Mijn hoofd verward Mijn maag verzuurd Mijn blik verstard Uiterlijke koelheid Innerlijke strijd Onrecht en onmacht Ik raak het gevoel niet kwijt Diep van binnen Steeds weer die vraag Vechten of vluchten Wat wordt het vandaag?…

In de dagen vol van geluk Huilde ik zoete tranen om jou Vol van liefde en emoties Als zuivere druppels trouw Nu is mijn hart stil verlaten En zijn mijn tranen er weer Vol van onmacht en verdriet Dat gevoel breekt me elke keer De dagen dat jij mij liefhad Waren een en al zonneschijn Nu is alles triest en zo donker Mijn wereld zo leeg en…

Als ze me eindelijk loslaat, zijn mijn handen blauw is mijn gevoel verschrompeld tot een niet noemenswaardig element, alsof er iemand op is gaan staan, net zo nietsontziend als zij die daar zit, overgeleverd aan zichzelf. Die rot ziekte ook!…

je te geven om wie je bent dan voelt dat als een veilig onderkomen zeker als je het nooit écht hebt gekend Hartverscheurend is dan de diepe pijn van verdriet, afscheid nemen en onmacht maar je moet, want alles bleek illusie te zijn de wil is er, maar het ontbreekt me aan kracht…

ik vul de geboden tijd veel minder in dan het denken zou willen ontleen de huidige zin aan het heden dat mijn gevoel alleen met de thans aanwezige ervaring kan stillen niet dat ik spreek over onmacht of al van overgave ik word geacht, daar de ziel dat vraagt, mij aan de werkelijkheid hetzij zoet dan wel zuur doorgaans te laven…

van de 2e Kamer Ik gun het ook zijn partij de PVV Met als enig lid, de heer Geert Wilders Al 18 jaar bedreigd Al 18 jaar beveiligd Met nu 17 kamer zetels Maar uitgesloten van deelname aan ‘n kabinet Bijna ingesloten in een cordon sanitair Daarom gun ik dit de heer Martin Bosma wel Omdat hij onafhankelijk kan zijn in die rol En heel veel gevoel…

vurige vingers glijden van de rand van de wereld gloeiend is de zon er bij lichtend op in onmacht en verdwijnt als een dief…

je omhulsel is er wel… nu huil ik tranen van onmacht hoe lang gaat deze schemer duren?…

Alleen ik ben degene die bij dit onheilspellende gevoel is blijven steken.…

Drijfhout van onmacht ebt mee naar open zee, waar de verstekeling uit ervaring leert dat gevoel en wijsheid zich niet onder een paraplu laten scharen, alleen uit een tolerantie, zijn visie moet vergaren in een nog te componeren refrein,waar hoofd en hart één kussen van de rede zullen delen, boodschappen verpakt in transparante…

Onder het masker van de rede regeert de ijzeren vuist die gebald van onmacht suist naar het taboe van de vrede Doch onmacht raakt zijn eigenbelang niet kwijt Daar is geen plaats voor vrede, alleen maar plaats voor strijd --------------------------------------------------------------- Ideologieën bepalen steeds meer het beeld van omgangsvormen…

Tranen van onmacht. Een waterval van verdwenen hoop en desillusie De belofte verkracht. Een triest geval van "niet te koop" en excecutie…

Dood was ik Door onmacht overmeesterd Verslagen door mijn eigen ik Alleen vogels - Door hun vrijheid aangeraakt En tot nieuw leven begeesterd…

Onze relatie kwam voort uit vriendschap, 'k had bij jou een soulmate-gevoel. Na 5 jaar samen, was er feest we trouwden, 6 maanden later...bedonderde je de boel. In mijn gevoel werd toen een krater geslagen, kwaadheid, onmacht en verdriet. Nooit zal ik het begrijpen... want echt.. dit verdiende ik niet.…