Alle inzendingen over gras OR leven OR liefde

hij weer ademhaalde en mijn kaartje vroeg was het alsof de nooit geweest vervlogen herinnering dat lichte niet verdroeg ik vond mijn kaartje met gesloten ogen een muur vol graffiti een brug die brult wat late spruitjes nog en boerenkolen volkstuinen bol van narcis en violen een bel, een overweg, een groene molen maar ergens weet ik gras…

er ligt een fietsje en een jas hangt slordig aan een tak geplooid ook liggen schriftjes rondgestrooid die vielen uit een kindertas verborgen onder struikgewas ligt zij in bladeren getooid gebruikt en daarna weggegooid haar handjes zijn gevuld met gras in alle onrust thuis ontstaan ontsnapte er een kleine hond hij volgt de weg door haar…

Vrolijk huppelt ze Tussen de bloemen Haar voeten vochtig Door de druppels Van het natte gras…

Jij was mijn gras groen en levendig schitterend in de dauw maar toen wist ik het het gras aan de overkant is groener.…

tussen de sprieten daar in het gras een bijzonder plekje een moment dat ik je zag het laatste moment samen toen ging je onder weet dat je er nog ligt maar toch ben je verdwenen alleen dat kruisje in het gras…

Ik verveel me, ik lig languit in het gras en ik verveel me Ik denk aan hoe het was languit liggend in het gras en ik verveel me Die tijd met jou, geen smart, geen pijn nu lig ik languit in het gras en ik verveel me Wat jij toen allemaal met me dee en ik met jou dat was pas fijn, wij met zijn twee maar het mocht helaas niet lang…

Knak deed het grassprietje waar ik een bloemenkransje vsn maakte om iets moois mee te zeggen waarna het rustend in de zon het leven zou leggen…

In vroege lente zonnestralen, de stad nog vele dromen te gaan, vertraagt mijn pas tot genoeglijk dralen tot iets euforisch mij stil doet staan Starend naar het veld van groen, geklemd tussen straat en waterplas, inhaleer ik diep van dit seizoen de frisse geur van vers gemaaid gras.…

al twee dagen lag hij daar een roze opblaasballon versierd met rode hartjes nieuwsgierig keek de wind hoe hij heenenweer rolde maar niemand speelde ermee toen was hij opeens weg meisje met strikjes in het haar had hem teruggevonden…

het wuift het waait ongemaaid stuift het niezend en proestend briezend en hoestend inhalerende pollen ondergronds de mollen languit het gras eenvoud van gewas het verslaat de tijd dit groene tapijt…

Over het gras en over het water dwaal ik achter de beminde, tot ik aanzie - later, later, in een licht dat mij hervinde.…

het gras kent geen geheimen dan waarmee de wind het toerust een lichte stroom brengt het tot sussen en zwijgen verstrooid in rust aan niets hoeven te wennen het gras glijdt mee met gedachten het ademt diep wat te binnen schiet dicht bij de aarde reiken halmen naar de hemel zonder te bewegen liggen tussen de stand van het gras zo…

het gras kent geen geheimen dan waarmee wind het toerust een lichte stroom brengt sussen tot zwijgen verstrooid in rust nergens aan hoeven te wennen het glijdt mee op gedachten en ademt diep wat van binnen opschiet dicht bij de aarde reiken halmen naar de hemel zonder te bewegen liggen tussen de stand van het gras zo vast dat…

Ik zit hier in mijn achtertuin en zie het gras steeds groeien. Het schijnt dat ik het maaien moet, ach had ik maar wat koeien. Dan hoefde ik niet achter de maaimachien te lopen. Het gras lag dan geconcentreerd in verse koeienhopen. Echter bij nader inzien wil ik daar toch niet aan.…

Zijn bewoners waggelen achter de grasmachine aan, scheren het gras en meer over 1 monotone kam en beknotten bomen in hun groei. Het leven strandt op de oprit; de vlammende open haard soest enkel in slaap. Opstandigheid vlucht langs de schouw omhoog. Laat het gras en meer toch groeien: flamboyant en met veel dank.…

Alleen wanneer ik grasmaai denk ik even: Gelijk het gras is ons kortstondig leven.…

Vecht ik tegen de puber van het gras die gebeten wordt door de slang van volwassenheid Geen tegengif beschikbaar…

Een leegte dient Ten allen tijde opgevuld te worden Het wegvallen Van een geliefd persoon Is als een krater In een egale grasmat Treurend en op zoek Naar antwoorden Naar opvulling voor Die warme, lege plek Die vind je alleen in Prachtige herinneringen En liefde Onvoorwaardelijk Een grasmat egaal als voorheen Opgevuld met…

Je verwarmt mijn Zon binnenin, het vuur brandt, het licht nog lichter, groter, sterker, oogverblindend, breed glimlachend, regenen onze stralen op het natte gras, fluweelzacht groen, waar we de liefde nog eens, en nog eens, oneindig nog eens overdoen.…

er was eens... wat er nooit was liefde zoals liefde moest zijn van stiekem vrijen in het gras tot dansen in een fontein maar het fluweel bleek imitatie en je mooie woorden schijn een illusie van een relatie te mooi om waar te zijn…

Liggend in het gras doe ik alsof ik rustig het leven aanschouw. Is het opwindend genoeg om erover te schrijven? Mijn geheugen bezit niets, geen herinnering of niets dan herinnering. Ik verzin mijzelf, liggend in het gras.…

ik sta in het vuur dat door God is ontstoken vandaag is 'n heel nieuwe tijd aangebroken mijn doorns en distels verbranden als gras van de duisternis in mij rest enkel wat as nu wetteloosheid de geest heeft gegeven ontvang ik de vonk van goddelijk leven vurige liefde ontvlamt in mijn hart gehuld in genade begint mijn nieuwe start…

Koude, lege, stille straten, Liggen eenzaam en verlaten, Daar waar ooit het leven was. Deuren, ramen, vol met gaten, Rode vlekken in het gras. Lieve dorpen, warme steden, In een onherkenbaar ver verleden, Waar men ooit de liefde vond. Alles totaal kapot gestreden, Voor een armzalig stukje grond.…

Madeliefjes in hoog gras En de zomer is nu in zicht Leven onder zonnestralen Zorgeloos en warm verlicht Mijn hart zwanger van liefde Glanzend mijn rode krullen Ogen die helder sprankelen Nieuw leven doen onthullen Geluk is zo zeldzaam mooi Als een vlinder van fluweel Zwevende vleugels zo teer Breekbaar als stokjes kaneel Dromen kleuren…

het dorp lag stil in 't zonlicht boven haar de schapen in de weiden ter linker en ter rechterzijde met middenin een hoge boom een zilverpopulier met haar kornuiten de vogels ik luisterde en hoorde ze buiten uit volle borst de bloedhond weg fluiten…

geef mij nu als een van allen zonder geweten als een van velen laat me vallen in jou vang me dan draag mij over het gras op weg naar het water naar een zee van genot ontneem mij mijn geheim neem mij dan neem mij mee laat mij zijn zoals ik leef liefde beweegt zoals het leven leeft lief, zonder geweten zijn wij vergeten en…

Het gras kleurt grauw waar jij dromen verspeelt slapen zeemeerminnen op vaste wal, vervreemd golven klotsen tegen kadekust dromen hernemen liefste lust en jij schrijft brieven aan de toekomst vanaf de horizon tot aan het heelal voor wie het hoort, de zondeval is door jouw ogen droomgestoord maar het leven is geen carnaval door liefde…

Zachtjes tik ik tegen gras. ‘k hoor een fel gezoem van tere vleugels. Langzaam trekt mijn hand zich terug. Aardhommels hebben bezit genomen van een eens statige pol Engels gras, die nu lijkt opgegeven. Toch zit zij vol met leven. En elke week tik ik even tegen dit gras en hoor de door vleugels gebroken stilte.…

Onstuimig ongeduld Plette het onderliggend gras, Sprieten bogen voor zoveel Passie deemoedig het hoofd - Nu het vuur gedoofd is En jij verdwenen bent, In zijn rook bent opgegaan, Groeit nieuw gras op de plaats Waar onze hartstocht tot bloei kwam, Liefde die haar eigen plaats niet meer kent…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…