312 resultaten.
Ik kan je niet missen...
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 2.901 Verloren staar je in het niets
Je ogen wenen stille tranen
Een kilte trekt rillend voorbij
Als versteend in grillig wanen
De verdoving vult je lichaam
Je sluit de wereld even dicht
Het duister neemt haar mee
Naar het zachte stervenslicht
Verloren staar je naar haar
Je allerliefste is niet meer
Zij, je vriendin, je maatje
Die leegte doet…
Pure schoonheid
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 694 Het uitzicht dat ik jou wil tonen
Is een landschap in mijn hoofd
’k Wil jou er deelgenoot van maken
Anders word ik niet geloofd
Het fraaie grasland, heuvels, bomen
Een grillig stromende rivier
Mensen vrolijk aan de stranden
En uitgelaten op de pier
Zo is het plaatje hier van binnen
Vol zonne- en ook maneschijn
Gecompleteerd met pure schoonheid…
heimwee
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 153 Grillig tekent de regen
onduidelijke contouren
op de aangeslagen ruiten.
Nergens is te vinden,
een terugdraai klok!
De adem van brak geworden
woorden zweeft verder
door de mistige verloren illusie!
heimwee... Blijft…
verlangen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 162 de rusteloze reizen waarin
hoogte en diepte grillig
van gedaante verwisselen
vermenigvuldigen de onthechting
voor de wees op drift
ongekende niet gestilde
verlangens naar verre
veelbelovende verten waar
hoog en diep hun eeuwige
slaap slapen
de hitte brandt
onder zijn voeten
de bestemming ontreddert
ontneemt ieder zicht
het hazenpad…
Openluchttheater
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 55 Een zeebries zucht zijn adem uit
Grillige boomtakken proberen tevergeefs
tegen de richting van zijn zilte lied
in te groeien
De zon draait
Schept een luid akoestisch geluid
dat voor niemand ooit hoorbaar is geweest
De schaduwen verschuiven
en worden weer langer
Hun dagelijkse dans
traag uitvoerend
Totdat totale duisternis
als een doek voor…
leven en sterven
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 126 levende kustlijn van zand
altijd in wording
altijd aan het sterven
landschap in beweging
grillig ruig
stelend en vretend
onberekenbaar
huizen verdwijnen
onder bergen zand
Charybdis’ wellustige
kaken zuigen
schepen op om ze
dan weer uit te spuwen
verslindende Scylla
wacht sluw haar kansen af
niets niemand blijft gespaard in
dit…
De zee kust mijn voeten
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.089 Ik loop voetstappen
in het natte zand
de ruisende zee
raakt mijn oren,
ziende blind
wolken mijn gedachten
de lucht in
grillige grijze vormen
zwerven naar de verte
flarden mijmeringen
maken van de kim
’n gerafeld koord,
ik voel de wind
mijn spinsels verjagen
ik kijk omlaag en zie
de zee mijn voeten kussen…
Over de Alpen heen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 141 Klauteren over de heuvels
Klimmend uit het dal
Langs grillige beekjes
Luisterend naar de waterval
Boomkolossen in de bergen
Mijlen ver verspreid
Boomstammen die vele mossen herbergen
Herten zien met al hun edelheid
Wolken zullen je tegemoet komen
Een alpenhut nabij
Even in het uitzicht dromen
Een Tiroler biertje maakt de klimmer blij…
Dat nog geen vleugels had
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 125 als kleuren vervelen
vormen niet meer spelen
ligt chaos op de loer
dan volgen lijnen niet
hun natuurlijke baan
schieten uit in grillig gaan
vlakken contrasteren
gaan vloeken in het
samen uitproberen
een vonk ontbreekt
de magie is zoek
inspiratieloos het doek
en toch beweegt
er iets in het klad dat
nog geen vleugels had
in…
Een ontluikende mooiheid
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 218 hoor je het fluisteren, het suizen
rond de winddansende bomen
weet je hoe heerlijk je daar
kunt mijmeren, stiekempjes dromen
kan luisteren hoe de vogel
er klanken van liefde zingt
wanneer de ochtendnevel mysterieus
de nog grillige takken omringt
zie je hoe de zon een verlokkelijke knipoog
illustreert in een bonte lucht
het…
Niet mis te verstaan
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 77 Het lot blijft onbeschoren langs
de lijnen van een grillige horizon.
Niemand zou ooit nog stoppen,
zelfs als dat in een oogwenk kon;
een zielverdrogend verlangen om
langs onbegaanbare paden te gaan,
een implosie van hoorbaarheid
om latente woorden te verstaan.…
Schelpen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 123 Op het strand, vlak bij de zee
Neem ik altijd weer wat schelpen mee
Als souvenir van mijn lievelingsplek
Is dat ook niet zo gek
Ze hebben prachtige vormen en kleuren
Eentje met ribbels, de ander glad en dan hun geuren
Een mossel, die nog is gevuld
Zeewier dat krult
Oesters met hun grillige vormen
En dan een heel aparte met paalwormen…
En een vader die het allemaal niet aan kon
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 259 Geluk zit in vaste gewoontes
Zegt de klinisch psycholoog -
Rot in het vak die waakt over
Menselijke kwetsbaarheid -
Hoe anders is het voor Marja
Die vaak niet weet hoe ze
Met onverwachte schuivers in
Het menselijk leven om moet gaan -
Als kind al kwetsbaar geworden
Door een grillige moeder die
Aan een verstoorde stemming leed
En…
G.P.S
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 72 je hebt mij vast
volledig in je macht
ik doe wat je vraagt
blindelings volg ik je wil
je bent mijn kompas
mijn rechterhand
op plaatsen die ik niet ken
vooral in een vreemd land
je leidt mij subtiel
doorheen een web
van grillige wegen
recht naar mijn doel
mijn slimme gps
ik kan je niet meer missen
in een wereld van auto rijden
ben…
scenario
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 129 verblindend weerkaatst de werkelijkheid
het grillig schijnsel van zijn verbeelding
tot ongekende krachten
die mij roerloos ontvoerden
in de leegte van de ruimte
waar verdwaald uit het vertrouwde
mijn fel begeerde leven haar gezicht verloor
in de wisselende kleuren van herinneringen
vervloeit het verleden met het heden
tot een verlichting…
Wolken
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 101 grillige wolken
donzig geschilderd
in het vluchtige blauw
mijn verlangen stijgt omhoog
verschuilt zich ongrijpbaar
in de wolkige zachtheid
op vleugels van de wind
zweven mijn dromen
naar de wachtende wolken
verlangen en dromen
glijden langzaam
langzaam van mij weg
ik zou willen smeken
kom terug, kom terug
laat me hier niet achter…
Als kunst
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 117 nog is het glas
niet gebroken maar
de breuk spiraalt
grillig omhoog
jij hebt kunst
uit je mond doen
ontvlammen in vorm
veelkleurig neergezet
het groeiproces
bleek te gespannen
toen is de kiem voor
een barst al gelegd
we keken en beefden
hoorden het scherpe
geluid van verscherven
hoog boven ons uit
de top was gelukkig
onbeschadigd…
Een nieuw vuur
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 183 er zijn geen regels
in het spel
dat enkel grilligheid
van spelers kent
dat na het vonken
brandt met een nieuw vuur
waarin vlammen dansen
met ongekende duur
uitdagen en raken
roept spanning op
en vloeit weer af
met rust als vaste gast
winnen is geen doel
wel spelend samen komen
dat creatief veel verder reikt
dan de meest ultieme…
Stokroos
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 241 Je loopt
aan hen voorbij
de stokrozen
aan de zomen
van het grillig pad
Je veegt
je schoenen schoon
aan de keukenmat
je bent...…
non met bronzen schedel (3)
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 602 5
Als het aan de minnaar lag
Was het getouwtrek lang niet over
Dus schetst hij haar grillig pad
Bekladt het blank
Vertelt over haar afkomst
Het bastaardkind in een vondelingenschuif
Over haar gevaarlijke tong
Over het roetspoor, de rookpluim
De doffe echo na haar wuivende hand
In de kier van een deur die dichtwaait
6
Sinds gisteren zwijgen…
Mijn Opa
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 689 hij struint strompelend
langs de haven, snuift diep de
geuren in van touw, teer en vis
hij ziet hoe grillig,
met de kleur van parelmoer,
de olie glanst op het water
hij verschuift zijn pruimtabak
van linker- naar rechterwang,
en proeft de bittere smaak
hij denkt aan alle vrouwen
die hij heeft bemind,
in verre, uitdagende havens…
De dood keert zich even
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 207 waar de stilte
bijna tot ons spreekt
de wind zijn rust
over de aarde laat waaien
daar drijft leemte
wat naar de verte toe
bloemblaadjes zacht en licht
komen het droeve aaien
een vogel vliegt
rond het hemeldak
zingt met ongekende kracht
een hoopvol lied
grillige boomtakken
krijgen een glans door de zon
mistdruppels verdwijnen…
Zelfportret
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 281 De duistere schim is vogelvrij
bestaat bij de gratie van het licht
schaduwen leven weerloos
in het schijnsel van een bron
Gekneveld aan vaste vormen
die traag over vlakken trekken
een wolk lost ze voor even op
totdat de wind ze weer wekt
Grillig lentegras voert mij mee
als een kwetsbare afdruk
en als een vertaling van een gloed
Met…
Wind
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 76 ik buig voor je
grillige grootsheid
je waait, zoals jij wilt
uit alle windrichtingen
je verkoelend briesje
laat mensen glimlachen
in de zomer
géen wolkje aan de lucht
je verwoestende kracht
jaagt een tsunami
over het land
laaiende vlammen
wakker jij aan
wat rest, is as
ongebonden ga jij
rond de aarde
jouw adem…
zeegezichten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 109 Poseidon de grillige god
verandert bliksemsnel
van grijsgroene tinten naar
donkerblauwe dan naar
een inktzwart slotakkoord
een zompige mist kan
boven hem somberen
afgelost door een
witte bleke nacht
nooit is hij dezelfde
zie hem ademhalen
de watergod
omhoog omlaag omhoog
een onmetelijke
grauwgroene reus
in de havens…
Verloren in mijzelf
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 73 Verloren in mijzelf
zinkend
verdrinkend
er is geen nu
geen verleden
de tijd heeft geen besef
zout op mijn lippen
de zee is nabij
vogels schreeuwen
voorbij schaduwland
grillig gevormde vingers
grijpen gedachten
wachtend op het licht
van dageraad
Zilver breekt haren
in duizend broze tinten
van licht
aan de horizon
tijd verroert…
groeiend verval
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 366 ik raap de nog
groene druiven
door hagel gevallen
op het mos
ontrukt aan
stramme ranken
nog eer zij bloeiden
lieten zij
de schepper los
ik waak bij een
stervende mus
te pletter gevlogen
tegen beton
een ongewenste
dodelijke kus
door een opgebouwde
dode muur
die van natuurlijk
mededogen
niet weten kon
zo grillig…
waterval
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 409 in de tropen gromt de dondergod
in een woelige sluimer
druppels versmelten tot een straal die opbolt
doorheen de grillige darmen van een grot
naar de rand van het hoge rotsvlak
de trechter die zwelt en overhelt
de stroom is een glinsterende tong
die gruis en slijk loswoelt
haar bedding slijpt tot kruimels
ze tuimelen in de kloof
door…
dansende beuken
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 188 de grillige verstarring
van dansende beuken
reikt naar de hemel
een dreigende storm
het bladergoud verdoft
de geur van de herfst
warrelt door het woud
raast over de bodem
de wolken sluiten en
verdonkeren deze plek
een veluws mysterie
woelt in de razernij
vannacht zal de legende
in ‘t zilveren maanlicht
nahuiveren door dit woud
in…
Weg wijzer
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 267 omdat het pad dat voor haar ligt
grauw en donker
grillig en eenzaam lijkt
haalt ze diep adem
draait zich om
begint heuvelopwaarts te klauteren
haar haren speels lokkend
in de wind
een andere route volgend
in haar oren en op haar netvlies
de fluister
om juist elk moment
van de dag te plukken
geen seconde te hoeven missen
hoog boven haar…