Alle inzendingen over groeten

Mijn waardigheid vroeg om de regels van het spel dat ik al leerde: Een vreemde groet men pas als men hem kent. Niet eerder. Februari 2021…

de zon gaat onder maar weg is ze niet ze blijft ons verwarmen zolang wij met liefde de wereld omarmen laat mij die zon zijn elke dag laat mij je troost zijn ik zend je mijn stralen mijn eeuwige cirkel mijn groet mijn zonneschijn…

Den lezer groet ik in antieken stijl En wens speciaal den lezeressen heil Doch wat doe ik, u in 't Latijn te groeten? Wie is die zot, zo dwaas en lunatiek Wie maakt zichzelf te schande en publique Wie, ik?…

Mij spreekt de blomme een tale, Mij is het kruid beleefd, Mij groet het altemale, Dat God geschapen heeft!…

Blauwe suikertjes in een bebloemd wit potje Mark groet 's morgens…

Groet mijzelf de morgen met een ochtendgroet. Mijn weg is gevaarlijk naar geval. Als een stuntman verkeer ik voortdurend in een vrije val. Ik kom weer boven als het zo wezen moet. Groet mijzelf de middag met een middaggroet. Mijn weg hoe zal die niet de mijne zijn. Aan iedere zandkorrel brandt de hele woestijn.…

als sterren konden spreken als sterren konden zien zou je dan vanavond hèèl eventjes misschien naar ons willen lachen en twinkelen als groet zodat wij hier beneden weten hoe het zonder JOU verder moet…

onuitgesproken verdriet maar zie het niet in ogen die bewogen kijken naar beelden die zij niet begrijpen het zijn kamers waar stukjes bestaan langs elkaar leven zonder samen te zijn ieder op zijn eigen terrein waar het ego mankeert desintegreert naar waaruit het is ontstaan terug met zucht zonder vloek tot een volgende groet…

De grap uit wanhoop valt in stilte warmte woekert om mij heen verliest van zeer angstige kilte verdrinkt in softwarematig steen Want hardware is het niet, mijn hart in zijn poging tot beton raakt niet alleen z'n baas verward maar ook zij die het won Zo groot kan het verlangen zijn dat drempels muren lijken met aan beide zijden pijn die…

De tent kan het nu elk moment begeven, het regent ook al dagen aan een stuk. De hond is kwijt, en door een ongeluk is van de auto weinig heel gebleven. Maar ’t is vakantie, mij hoor je niet klagen, want, godzijdank, ik hoef nog maar drie dagen.…

Vat het jaar samen: omkijkende gedachte die het hart beroert. Deels content voelt het wat je toen veroorzaakte want dwingend genoeg appelleerden de omstandigheden aan wat óók gebeuren moest.…

Dan komt de nacht ik groet de sterren en de maan... Gefluister zacht; ik zou naar bed maar gaan...…

Je bent een schim van de liefde zie de sponningen het hout breken ik dep jouw woorden met de was in hun oren met de kracht van plenzende spanen ooit waren wij samen nooit kan de wind in het zeil dat beamen…

Kijk in een kier van dit Stoicijns hart hoor de sponningen van het hout kraken, ik stop je woorden met de hars in hun oren, met het kracht van hun plenzende spanen, ooit waren wij samen nooit kan de wind in dit zeil dat beamen.…

in elkaar warm en liefdevol verstaan een verstolen lach die een tintelende spanning bracht met ongeziene warme complicaties in even raken ontlaadden met kleine knettertjes de voltages die wij met allen maakten nog hadden wij geen enkel woord gewisseld in dit onverwacht ontmoeten maar wisten alles door deze diepe spirituele groeten…

zelden stond de tijd zo pijnlijk stil verscholen vogels hun gezang dreven bloemen doelloos op het water zochten mijn ogen een verwaaide glimlach huilden mijn tranen een droef vaarwel…

Ondanks het grijs, de zon komt op weer bewezen wat gisteren hypothese daarover praat ik niet en verzin het grote zwijgen, dat valt Jij gemarmerd Jugendstil betovert op de bank waarop ik lig het licht dat aarzelt aan jouw buitenkant parelmoert en opnieuw verdicht Jij kraakt, geeuwt de toekomst uit weet mij kijken met ziel en lijf…

en verstoord ben ik samen met jouw woord onze vrije meningsuiting is vermoord ik loof je lef en plak geen pleisters op mijn mond maar schreeuw een halt toe tegen de vergroving ik groet je stil in stil met onuitgesproken brokken in mijn keel tel weer tot tien zodat ik nu alleen nog nuanceer…

Ik weet het allemaal niet zo goed meer, maar ik wil je even groeten, nu het nog kan.…

De laatste groet de laatste kans Om te vragen. Zonder antwoorden te krijgen, Zonder je pijn te verlichten, Zonder zijn liefde te vinden.…

ik ga de gouden blaren leef het loslippig loof zie de doden staren vanaf hun stenen alkoof zullen we vandaag de vaders vinden tussen tinten van de tijd die herfst heet, tussen linden en platanen, langs lanen eeuwigheid en moeders die we minden broze briesjes blazen of woeste waaiewinden lijk droeve oude dwazen ik stap het stille sterven…

De mensen klagen veel en willen kwetsbaar zijn, de handen strelen van hun stille chef ik herken het spel van toen ik leren moest om hogerop te komen - de straten zijn bekend, maar niet de mensen ze wachten vaak ik groet beleefd en op mijn deurmat heb ik welkom laten schrijven maar nieuwe vrienden zoek ik niet, dus afscheid nemen…

Zij zag mij en groette. Zij zag mij en groette alsof het de gewoonste zaak van de wereld was, alsof zij bloemen plukte alsof zij al eeuwen lang achter een boom had gewacht ----------------------------------------- uit: 'Terug naar de apotheek', 2005.…

Toeschouwer aan de zijlijn staat de wind gevestigd zonverwarmend stralen gericht op de grond Nieuwsgierig kijkend en zoekend naar het licht en lucht de aarde herleefd weer op Gedierte en bloemen tonen zich, in schijnwerper van licht en zon Lente, is geboren zal groeien doet ontwaken.…

de eenvoud van een pot met planten tegen een witgekalkte muur wat zonnevlekken en wat schaduw loom liggen in het Ierse gras…

Mijn hart angstig door kloppend, maar door de eeuwige twijfel wreed verstoord. Is er dan niemand die luisteren wilt of haar stervende laatste liefdes klanken hoort? Met trillende hand teder bespeeld weerklinken de nu nog zuivere gevoelige snaren. Met de strijkstok der ervaringen bespannen met eens door liefde vrij wapperende paardenstaart haren…

In file naar de zon in slakkengang. Dan hitte, moeilijk slapen, kind ziek, muggen, bestolen, diarree, verbrande ruggen, door stokbroodkorsten stukgereten wang… Ik sluit mijn ogen en droom van de dag dat ik naar huis kan en weer werken mag.…

een volle lach en toch beheerst tot in de puntjes altijd een hoed het kapsel bol en glad een laatste groet naar volk en vaderland stijlvol en goed dag koninkrijk en troon ik schenk ze met uw toestemming mijn zoon…

Komt er een inbreker bij u thuis? Pak hockeystick of ijzeren buis en laat de snoodaard bitter sneven. De absolutie krijgt u van Fred Teeven.…

Zij zag mij en groette. Zij zag mij en groette alsof het de gewoonste zaak van de wereld was, alsof zij bloemen plukte alsof zij al eeuwenlang achter een boom had gewacht ----------------------------------------- uit: 'Terug naar de apotheker', 2005.…