in de winkel
In de winkel waar ik met mijn oma was,
haar hand had losgelaten,
terwijl zij met de groenteman
van grote-mensen-dingen praatte,
kwam door de deur een jonge vrouw
Om daar haar beurt te wachten.
Zij stuitte op het kind, op mij, en lachte
Zoals men lachen kan naar ieder kind.
Een vlam schoot door mij heen omhoog!
Begreep dat zij een tegenzet verwachtte,
en overwoog de rol die ik te spelen had:
de door haar bedachte?
Die van een kind, onschuldig en aanspreekbaar
voor iedereen toegankelijk?
Nee. Ik was niet ontvankelijk,
en keerde mij af van haar,
al was het blozend met een kleur
van hier tot aan de deur.
Mijn waardigheid vroeg om de regels
van het spel dat ik al leerde:
Een vreemde groet men pas
als men hem kent. Niet eerder.
Februari 2021
... jeugdherinnering. ...
Zie ook: https://www.marinavanderkooi.nl
Schrijver: Marina van der Kooi
12 april 2021
Geplaatst in de categorie: individu