Groet aan een Sirene

Kijk in een kier van dit Stoicijns hart
hoor de sponningen van het hout kraken, ik stop
je woorden met de hars in hun oren,
met het kracht van hun plenzende spanen,
ooit waren wij samen
nooit kan de wind in dit zeil dat beamen.

Schrijver: marjoleine timmerman, 17 februari 2006

marjoleinetimmermanhotmail.com

ex-liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 763