Alle inzendingen over harp OR dank OR zwijgen

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Ons elftal leeft nog, dus ik kan wel janken, Ik huil oranje tranen van geluk. En Tsjechië kan voor mij niet meer stuk; Hoe moeten wij die spelers ooit bedanken? O ja, daar schiet mij toch al wat te binnen: We laten ze in de finale winnen!…

Liefde, niet alleen als warme gevoelens, maar als praktische solidariteit, zo wil ik mijn naaste mens ervaren die mij terugbracht in de werkelijkheid. Liefde, niet alleen als allerdiepste gevoelens, maar als genezende genegenheid dat heb ik bij die naaste toch gevonden en geen leven van wederzijdse gebondenheid. Liefde, die op deze manier…

Liefde, niet alleen als warme gevoelens, maar als praktische solidariteit, zo wil ik mijn naaste mens ervaren die mij terugbracht in de werkelijkheid. Liefde, niet alleen als allerdiepste gevoelens, maar als genezende genegenheid dat heb ik bij die naaste toch gevonden, geen leven van wederzijdse gebondenheid. Liefde, die op deze manier…

met het knipperen mijner ogen enkele weken gezwind vervlogen terwijl al die tijd mijn sympathie en dank, hand in hand lijdzaam vertoefden in mijn binnenkant maar nu een uitingsvorm betogen Bij deze…

Ik wil knielend op de grond, zou daarboven iemand zijn, willen danken voor haar kont: Er kan geen mooiere zijn. Ik zou de aarde kussen willen, en luidop willen roemen, bij het weerzien met haar billen. O, die nog eens te zoenen, snel voor ze straks gaan lillen.…

De visser tuurt naar gifwolken boven de sloot weer niks gevangen…

Ik dank U voor het goed onthaal, Dat was van weinig woorden, Gelijk àl goede dingen zijn, Die ooit ons hart bekoorden. Ik dank U voor het avondmaal.…

Mijn dank gaat uit naar alle woorden die je sprak om mij gerust te stellen. Naar alle gemeende blikken die je me gaf om mij dikwijls te laten lachen. Naar de nodige stiltes die zovaak vielen om samen na te denken. Naar de tranen die je meehuilde om mij te troosten.…

Dus,... anders dan danken kán ik U niet!…

Een woordje van dank Letters met kleur Woorden met flair Zinnen met liefde Tekst met warmte Mijn hart verblijdt Mijn ziel verheven Mijn ogen sterren Mijn gemoed hoog Bedanken doe je met je Hele lichaam Met je hart Verwarmd door de vriendschap Het onverwachte kwam Het ongelooflijke werd werkelijkheid Ik werd warm van binnen Heel…

gezelligheid spreidt haar vleugels wijd 't was goed vertoeven in jouw huis…

Lieve vrienden en vriendinnen, Dank jullie wel voor alle steun, liefde en warme woorden.…

Dank. Dank. Dank o godin van het toeval. Nu zou ik nog wel willen, nou ja, nog één keer iets heel fijns en dat daarna, terwijl het applaus wegsterft, het lichaam ook langzaam zo ja, oké, dankuwel. ---------------------------------------- uit: 'Hoe H.H. de wereld redde', 2012.…

Is dit nu de dank. Voor alles wat ik heb gegeven. Voor opbouwen van het land. En dat jullie in vrede leven. Is dit nu de dank. Voor alle ontberingen die ik had. Om het voor jullie beter te maken. Is dit waar ik in geloofde. Is dit nu de dank. Voor alle energie die ik gaf. Voor het harde werken. Het lijkt meer straf.…

Dank je voor de tijd dat we samen waren. Dank je voor je tijd, de vele uren. Ik had zo graag gewild dat onze tijd samen nog veel langer had kunnen duren. Dank je dat je hielp mijn zorgen te vergeten Dank je voor de uren over smalle wegen Dank je dat ik niet hoefde te spreken Dank je dat we samen zwegen.…

Ik wil U danken Heer voor wie U bent Voor al het schoons en mooie dingen Waarmee U mij steeds wilt omringen Dank U wel, dat U mij bij name kent. Ik weet, U blijft altijd voor mij zorgen Zonder U zou ik niet kunnen leven U hebt mij zoveel liefde gegeven U bent bij mij, elke nieuwe morgen.…

Er is zoveel om voor te danken maar vaak lijkt alles ons gewoon: het licht, het water, wijnstok-ranken, de wolken in hun prachtvertoon, ze zijn toch stuk voor stuk een wonder en zelden staan we daarbij stil; we denken: o, daar kan ik zonder en ’t is iets anders wat ik wil, maar dan zijn wij het kind verloren dat alles mooi vindt wat het…

eigen kleine thermiek Ergens intern Slaat de koeling aan Maar ze helpt geen fluit Mijn poriën openen zich langzaam Druppels water ontstaan Op mijn warme huid Langzaam doet Maillard zijn werk Het wordt me te warm Ik ga weg vanonder het zwerk Toch wist ik Dat ik vanaf dat moment Nooit meer zonder je kon Wat zou ik moeten Zonder jou Dank…

Voor jou zou ik m'n harp willen bespelen Op de snaren tokkelen en de snaren strelen Als een bries uit het zuiden op een zomerzondag Als het mag wil ik uren voor alleen jouw oren spelen Met mijn vingers dansen op de snaren een flamenco in de openlucht.…

Je maakt mij het leven zuur waar is dat aan te danken of geeft het jou plezier? Je bent niet meer dan woorden ik kan je wel verstaan maar wil je niet meer horen. Je moet nu maar eens zwijgen en val ons niet meer lastig want ik ben hierin, vast niet alleen...…

Ze zeggen dat hij bij de kraaien hoort met zijn talent om over de dood te zwijgen en wat weet hij over liefde, nu hij er naar snakt alleen op het veld met uitgezaaide bloemen vogelverschrikker tegen wil en dank onder regen met natte hoed en ongebruikte wandelstok om de dieren weg te jagen waar hij van houdt de vogelverschrikker heeft het koud…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

De wind strelen, bespelen voorbij de bloesem draag ik een regenboog. Over het water dansen zij als elfjes, rimpelklankjes gekleurde tonen tot aan de horizon. De melodie trilt door mijn klankkast verleidt de snaren tot verfijnde poëzie.…

De eoolse harp ruist in de nacht, Ruist op de toon der treurgezangen; Aandoenlijk als de weke klacht Van 't hartje, dat van liefde smacht, Of breekt van onvervuld verlangen.…

Het ultieme gedicht, zal nooit worden geschreven. Dat finale vers, bereikt nooit ons wit papier. Wat ware liefde is, kan geen dichter ons vertellen. Wat liefde niet is, weet iedereen.…

Genegenheid verdient geen zwijgen, maar zangen om daarvoor te danken in jubelende tonen, vaak en luid.…

Het is alsof je nooit wegging, maar toch waren er momenten dat ik niet aan je dacht Het is alsof ik vergat dat ik je stem had onthouden, die fusie van strijkers en een harp, met de nodige drum Het lijkt alsof het donkere bos van houtblazers nooit heeft bestaan en de wind van akkoorden en noten je niet wegvaagde Als dat maar zo zou zijn…

dank je wel dat jullie er zijn…