Alle inzendingen over herfst OR zomerschijn OR takkennet

herfst kiest zijn kleuren van een sober palet waar een schilder van licht zich juist tegen verzet een blauwdruk van herfst met verlies van het blad en al wat je ooit aan geluk hebt gehad de pijn van de herfst met de kleur van voorbij de geur van geweest en het verval van nabij…

van een vlucht wijde kranen trekt de mist tovert een blinkend zilver langs duizenden draden, die deinen op zachtgroene jade van laat, maar mals herfstgras hoog in de wolken hoor ik mijn buizerd zacht miauwen, ik zie de lage zon en ik weet, het is nu herfst, echt herfst…

Iemand zei: ‘Die herfst? Als je het mij vraagt, mogen ze hem overslaan, maar niemand vraagt het mij…’ En ik? Ik kijk melancholiek die goudomrande wereld aan en voel: die herfst, die hoort erbij.…

hoe zacht de herfst kan zijn alsof hij nu alleen voor mij is de blaadjes neergevleid met harmonie in kleuren en aarzelend het strelend zonlicht op mijn huid zo zacht de herfst en jij…

prachtige kleuren doen mij beseffen, dat ik hou van dit seizoen…

opengegaan onder blauwe lucht, de maan schuift de rivier, een koude voorjaarswind waait door het raam anders dan toen het nieuwe seizoen; donkere holen geheimzinnige bomen exotisch gegeurd de vogels gekleurd; een zeurend lied is aangekomen och, arm zwijgzaam murw gemaakt besmet volk dat naar adem moest hijgen meegesleurd in de corona…

jij herfst met jouw verdriet van sterven jij bent zo mooi zo echt als ik je zie wil ik me voor eeuwig in je schoot werpen om eindelijk veilig te zijn ja herfst jij bij jou wil ik zijn omringd door jouw bladeren je geurende kleuren alsjeblieft, herfst mag ik me in jouw schoot werpen ik zal heel stil zijn doodstil…

Behoedzaam komt de herfst getreden tot waar ik enkel oor nog ben - het licht verstild - en geuren die de weemoed wakker roepen. Behoedzaam komt de herfst getreden.…

Tussen zomer en herfst bloeit nog een late bloem. Zijn steel heeft hem al die tijd nog kunnen dragen. Nu zal kou hem verzwakken zijn kleuren doen vervagen. Langzaam zal hij verwelken zich overgevend aan de herfst.…

De herfst waait door mijn hoofd en ik verlang slechts naar de zang en storm van de wind over wat mij is beloofd: een lang en gelukkig leven zolang als dat ik deze herfst voorgoed mag beleven.…

ik heb me in de wolken verborgen en wacht op iemand die zegt dat hij niet komt ik heb een hart maar het kan niet spreken ik schrijf woorden in de lucht één stap slechts tussen treurigheid en schittering het is deze herfst de herfst niet…

De zomer nu wel echt vaarwel gezegd en dansend met de winden in het rond; wat lieve vrienden weergezien en dan gegroet, gepraat en veel gezwegen. Wat kan een herfstdag zalig zijn, al valt de regen ook als tranen neer; de bladeren vertellen over sterven gaan en nieuw geboren worden zeker ook. Hoe zou ik treuren om wat nu vergaat: voor herbeginnen…

Begraaf me in de herfst, mijn lief, wanneer de bonte blad'ren vallen, paddestoelen en zilveren webben, mijn graf sieren in de vroegte. Begraaf me in de herfst, mijn lief, wanneer de geur van herfstfruit en rottend bomenloof het einde doen vermoeden, voor een koude tijd.…

De onstuimmige herfst erft iets of minder van de zonnige zomer maar vertrouwt vooral de koude winter blind op haar lieve lente ogen die de komende zomer weer zal doen stralen tot de daarop volgende herfst Recensiegedicht nav het concert "Zomer & Herfst" door het Kamerkoor Vocoza o.l.v. en opgedragen aan Sanne Nieuwenhuijsen, Haarlem 27…

winterviooltjes staan al in de herfst te bloeien in uitbundige kleuren sieren ze onze wintertuin bij wind en regen gaan ze zelfs nog bijgroeien winterviooltjes staan al in de herfst te bloeien zelfs bij vorst en sneeuw gaan ze niet uitbloeien wijl struiken en heesters verloren hun zomerkruin staan winterviooltjes al in de herfst te bloeien…

Het is herfst wat wil je dan?…

- draagt als 'n stramme vrouw De Herfst zijn lusteloze dagen zonder warmte, zonder kou.…

De herfst wil mij dit leren. Uit: Kristallijn, 1986…

de herfst verkleurt de wereld van zomertijd naar wintertijd alle tinten zijn aanwezig kleurig van uitbundigheid. maar de herfst van jouw leven is alleen een "schijn"-palet een warboel van indrukken samen op een schilderij gezet.…

Tintelend Verwarmend Onvergetelijk Mooi was hij Onbezonnen hoop Ongerechtvaardigd verlangen Nooit verwezenlijkte droom Uit de herfst van 2008 Ik reik nog naar 'm Schim in de mist Blijft mijn spinsel In de herfst van 2009…

De regen striemt de straat met vuige vlagen, de dagen worden donker, kort en kil, de grachten vaal, de nachten schraal, en schril hoor ik de stormwind langs de huizen jagen. Maar buiten zie ‘k de zon zijn stralen weven, oké, ik heb wellicht wat overdreven.…

novemberluchten zuchten over grijsheid en verval, toch is leven overal.…

De herfst nadert. Nu nog zomeren alle straten en baden in laat licht. Augustus zwaait zijn laatste warmte rond. Beetje blote meiden zie je er nog even. Zo dadelijk gaan hun borsten verpakt in de herfst.…

De wind door en over de bomen hij speelt in de herfst zijn eigen spel ik moet blijven kijken straks komt wel nu sta ik even bij die bomen te dromen. Over een seizoen met kale bomen want de wind had in de herfst vrij spel.…

Er is al herfst in de lucht er is al herfst in de kruin van bomen Er is wind uit het westen er is regen als zijn compagnon Nog is er een nazomerboom,schuilplaats voor het grazend vee koe of paard Nog even...en ik zit bij de open haard hoor het knappen van haar takken.…

zo wat van die dagen loop je gewoon door het bos en je denkt het is nu herfst en al bijna winter morgen loop je daar misschien weer maar op een dag ben je er opeens niet meer en daar denk je dan aan terwijl je daar nog loopt in die mooie herfst zou ook zomer kunnen zijn zo in leven als je steeds bent…

ik herfst met je mee met mijn pallet vol kleuren schilder ik de herfst neer gewapend met kwasten van ieder formaat ga ik de strijd aan met de zomer kleuren wil ik je net zolang tot dat ik je ontgoocheld heb en jij je overgeeft aan dat wat komen gaat…

Hoe mooi kan de herfst zijn, maar ook hoe bedrieglijk want morgen is er misschien slechts grijsheid en kilte. Hoe is dan de realiteit? Wat is nu echt en wat slechts schijn? Of kan de herfst de zomer en de zomer herfst wel zijn?…

met af een toe een knal van een jager die op wild uit is Alweer is het herfst…

De bomen roesten in het zieke licht langs somber in zichzelf gekeerde grachten. In wilde, stormdoorvlaagde regennachten vertoont de maan een bleek, behuild gezicht boven de lege straten, smalle schachten waar in een onverbiddelijk gericht de zomer langzaam voor het najaar zwicht, terwijl de huizen op het einde wachten. Tegen de morgen is…