inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 49.724):

De herfst leert mij

De herfst leert mij barmhartigheid,
de stilte na de bloei
en van de vruchtbaarheid het laat
maar toch verwachte akkoord
dat rust brengt en dat deemoed leert
wanneer het wordt gehoord.

De herfst leert mij barmhartigheid:
Het eindeloos opnieuw vergeven
Aan al wat zwak is,en zo broos
Dat dood bekroont het leven.
Ik wil niets meer, ik baan geen weg
Maar volg Uw spoor verloren.

De herfst leert mij geduld en trouw,
de stilte na de uren,
geen boom in blad waarop ik bouw
maar stam en takken, wortels diep
die dragen ’t staan en ’t buigen
aan weer en winden onderdanig.

De herfst leert mij geduld en trouw,
het licht van vele vuren
die eenzaam branden in de nacht.
Wie hoort bij wie, waar is mijn thuis,
waar word ik echt verwacht?
De herfst wil mij dit leren.

Uit: Kristallijn, 1986

Schrijver: Adeleyd, 2 november 2013


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 232

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Pama
Datum:
3 november 2013
Uit het roestige blad keert de deemoed zich tot bronzen nectar waarin de zoetste dromen worden geëerd. Mooi gedicht Rosa.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)