De herfst leert mij
De herfst leert mij barmhartigheid,
de stilte na de bloei
en van de vruchtbaarheid het laat
maar toch verwachte akkoord
dat rust brengt en dat deemoed leert
wanneer het wordt gehoord.
De herfst leert mij barmhartigheid:
Het eindeloos opnieuw vergeven
Aan al wat zwak is,en zo broos
Dat dood bekroont het leven.
Ik wil niets meer, ik baan geen weg
Maar volg Uw spoor verloren.
De herfst leert mij geduld en trouw,
de stilte na de uren,
geen boom in blad waarop ik bouw
maar stam en takken, wortels diep
die dragen ’t staan en ’t buigen
aan weer en winden onderdanig.
De herfst leert mij geduld en trouw,
het licht van vele vuren
die eenzaam branden in de nacht.
Wie hoort bij wie, waar is mijn thuis,
waar word ik echt verwacht?
De herfst wil mij dit leren.
Uit: Kristallijn, 1986
Geplaatst in de categorie: emoties