Alle inzendingen over kijken OR tijd OR omkering

Onverwacht, als door een omkering van de zwaartekracht, bevrijdde de vogel zich van het kunstwerk waarvoor ik hem gehouden had. -------------------------------- uit: 'Gigantische dagen', 2002.…

De frons Zit in ieder kind Blijft bij je Bij iedere omkering van de wind de wind waait elke dag Zacht of hard En in hoeverre je draaien mag Mag mee laveren In de golven De frons Is er bij de bochten De diepere krochten Bij de verwondering over het ontdekte Het ik, het ons De verhoudingen De spiegelingen In het ik en het ons Dat is de…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Alleen: omkeren naar zichzelf kan hij niet. ---------------------------------------------------------------------- uit het werk van de Belgische dichter Eddy van Vliet (1942-2002)…

Op een idee zat een olifant het was het concept best wel wat te zwaar het zat te krampen met dichtgeknepen hersenen Een muis lei een ei dat was best wel te verwachten in een dicht met dergelijke aanzet Het idee ging de pot op de overloop begaf het bij het ophoesten van wat verlichting Het idee lag nu in het water te ideespreken met…

zoals je ze kneedt als een bakker zijn beelden van brood waartussen de wekker afloopt en een paar schoenen staan te wachten op een warme jas in de winter en blote voeten in de zomer waartussen je thee zet bij de koffie en toekijkt hoe de klok de uren fixeert met de seconden- lijm van je herinnering waarna het kastje verliefd…

Verliefde katten; achteloos hupt een ekster langs dat drukke stel In het restaurant branden kaarsen; buiten trilt de nacht vol lichtjes. Carnavalsherrie naast de stadsvijver; eenden zwemmen ongestoord.…

Bij het pompstation bleken acht van de negen pompen super te leveren en maar één normaal Op m'n vraag of het geen tijd werd de bordjes te ver- hangen keek de pompbediende mij niet begrijpend aan Toen ik later in een etalage op een bord las dat men bij aanschaf van vijf batterijen één staaflantaarn cadeau gaf begreep ik dat ik in…

ongerust en kwaad zoveel zorgen hoe zullen mijn naasten hierop reageren kan ik dit nog overleven zal deze vreselijke ziekte nog omkeren ik probeer nog steeds alles te geven ze zeiden dat het over was geen kans meer deze vreselijke ziekte overleven dat is alles wat ik wil, en dan nooit meer…

vissen zwemmen niet tegen de stroom in ze zijn wijzer geen enkel golfje zie je bij vloed anders dan de rest zich bedenken omkeren…

Het is net alsof ik, door de tijd wordt ingehaald, bij elke grote harde tik, wordt ik iets achteruitgehaald. Ik draai in tegengestelde richting, met de klok van het leven mee, en elk uur volgt weer een lichting, gaat er een stukje toekomst passé.…

herfst en winter woelt weg met lekker weer scherpe kou die voelt doordringt steeds meer is niet goed bedoeld het neemt geen keer het einde der tijden drukt me neer.…

Vertel me het verhaal van het licht in het donker, van de golven die elkaar overspoelen tot ze aan land omkeren naar het oneindige. Het licht dat nooit dooft, baken in zee, houvast in de chaos van wat begin, midden en einde verhaal is van Genesis tot Openbaring, van woeste leegte naar het Eeuwig Licht.…

Ik kijk het lachend aan. Dan is daar plotseling, die kleine roodborst zo trots en mooi. Hij duldt geen andere vogels om zich heen, altijd is hij alleen. Hij voelt wel dat ik kijk. Maar gaat niet weg. Hij maalt er niet om: “Wat denk je mens, ik ben heus niet dom.”…

die tijd bent gebleven.…

Driejarige kindjes wroeten dolgraag in 't zand scheppen kneden al verbeeldend maken gestalten uit het gewone leven eveneens monsters en paleizen om verwoede strijd dan sterke vrede te brengen op de kleine stuifwereld deze speelsheid is de oerdrang tot nodig zelfonderhoud bij ruwe zwerfstammen die de grond omkeren en uithollen voor vruchtbaarheid…

toch niet in mijn tijd!…

Je niet los te laten, en Je niet doen omkeren, Kerende, naakt, niet bloot, In ontzag en consternatie, Het beeld, vorm, inhoud, Van de knecht en zijn kracht. Stof uit stof en as uit as Jij moest reiken, naar iets, zoals alles reikt Naar iets.…

Ik ben in dit leven geboren en ik zal er ook in sterven. Mijn zoenoffer zal het laatste zijn, wat ik nalaat. Draadloos...…

Grijpgraag betranen parelende dauwdruppels haar huid. Kussend sussend glijden ze over haar zijdeachtige bedradingen. Gele vingers zonnestralen 100 den kleuren reflecterende regenbogen in haar levensweb. De dageraad die eindeloos verzuchtend haar adem inhoudt omhelst beginnend ochtendleven. Ze wacht roerloos op een teken van ontwaken en…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

vandaag ben ik zuur: ik heb de tuin verwaarloosd en menig buur verwijt mij die rommel - in mijn kop althans er moet geschoffeld en geschopt een beetje plukken helpt niet tegen diepe penwortels in de tuin van mijn jeugd werden madeliefjes onthoofd ten bate van de grasmat in een omkering der zaak trek ik veertig jaar later het gras…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Goede tijden, slechte tijden het stond mijlen ver van me af maar nu met anderhalve meter tv ga ik kijken, kijk ik iedere dag…

Van de wandeltocht ben ik moe, wil omkeren of even zitten. Maar wind door kale peppels geeft me drang verder te gaan. Gele herfstbomen worden ijler en dunner. Dan verlang ik naar druppels witte wijn, die zacht op mijn tong vallen.…

verder dan mijn oren horen dan mijn armen reiken dan mijn ogen zien dan mijn hart kan voelen dan mijn gevoel kan gaan…

Dingen zien, als voor de eerste keer. Objecten waarnemen, ook al heb je ze herkend. Vormen betasten, waar niemand ooit enig vorm vindt. Sterren vangen, waar duisternis behoort te zijn. Zonder enige twijfel kan niemand mij dit leren. Niemand, behalve jij.…

in hangzak kijkend naar vogel die keek naar de baby, de baby naar vogel en ik keek, hoe die vader zijn kind kijken liet vogel en kind oog in oog…

Ik kijk naar buiten En ik zie Allemaal mensen Mooi en vredig Ik kijk naar binnen Binnen in mijn hoofd En ik zie Allemaal gedachten Kolkend door mijn hoofd. Onderbroken gedachten Ik kijk rond En ik zie Mezelf Eenzaam en alleen Vredig en stil. Vreemd en toch normaal. Ik kijk naar buiten… Onafgebroken……

hengelt haar rechterbeen onophoudelijk in de lucht, hinken vliegensvlug haar vingers rond het linker op en neer en gaan in één armbeweging over naar haar haren. Haar handen likt ze alsof, en strijkt ermee langs haar gezicht. Steeds hoger kruipt haar rokje maar daar gaat het nu niet om. Het gaat erom, dat zij de vlieg nadoet.…