Netgedichten

netgedicht (nr. 72.418):

Wrevel

heeft me verrast
kou wind en regen
klauwen zich vast
ik kan er niet tegen
het bezorgt me last
was bijna vergeten
hoe dit was.

kruipruimte isoleren
tegen optrekkende kou
waarvan ze beweren
dat het helpen zou
het weer omkeren
hoe moet dat nou
hoe kan ik mij weren
tegen die verrekte kou.

de gevel kristalliseert
en slaat wit uit
de damp van mijn adem
beslaat de ruit
het dringt in mijn botten
zonder geluid
ik zet me schrap
hoe kom ik hier uit.

herfst en winter woelt
weg met lekker weer
scherpe kou die voelt
doordringt steeds meer
is niet goed bedoeld
het neemt geen keer
het einde der tijden
drukt me neer.

Schrijver: Sjoerd Visser
8 oktober 2020

sjoerd_visser

telfort.nl

Geplaatst in de categorie: overlijden

kou

weer

damp

einde

2.0 met 1 stemmen

133

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Ralameimaar
Datum:: 9 oktober 2020; lijkt me beetje vervolg van je droomland gedicht dat je ervoor schreef. Kun je zien hoe een droom nog verder werkt. Sterkte met de isolatie.
Bladzij zag waarschijnlijk over het hoofd dat je het in de cat. overlijden plaatste

Naam:: Sjoerd Visser
Datum:: 9 oktober 2020
Email:: sjoerd_vissertelfort.nl; Goed dat je reageert Karel. Sans la liberté de blamer il n'est point d'éloge flatteur. Je hoeft geen sorry te zeggen.

Naam:: K.Bladzij
Datum:: 8 oktober 2020; Die primaire gevoelens van de mens
bij guur weer zijn al eeuwen in romans
verwoord. Waarom dan heden ten dage hier 'verrast' kondt van doen?
Verlang je weer naar Anne de Vries?
Heb het dan ook niet plompverloren
over 'het einde der tijden'.
(Sorry Sjoerd, dit moest even.)

Geef je reactie op deze inzending: