359 resultaten.
(Beurs)thermometer
snelsonnet
3.0 met 12 stemmen 818 Nou ja, die koorts gaat weldra weer omlaag,
Maar of de koers omhoog gaat, blijft de vraag.…
Laat mij je lieven
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 319 met alles wat ik ben
sterke armen houden mij dichter
warme lippen kussen jouw voorhoofd
samen versmelten we als één
waarin de nacht de dag koestert
stralende sterren onze koers
verlichten tot de zon ons omarmt
opweg naar zomerland
*…
Volle zee
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 165 Het kompas geeft oostelijke richting aan,
De koers is gezet, wij allen varen mee.…
Mens sana in corpore sano
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 161 Voor die toevallige passant
Die, zonder het te weten,
Volledig uit koers geraakt is
En een ziel aantreft die niet
Weet waar hij ooit gewoond heeft,
Laat staan het lichaam nog duiden kan
Dat hij ooit bewoond heeft?…
Stevelend
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 50 De aflandige koers is een verschil
in hoogte, een smalle watergang
stromend over hellend vlak,
merkbaar als een dunne lijn van
verhang, als nevelbalsem voor
een schrale zon. Het debiet van
pijnwater is kracht zonder zwaarte,
is hemel tussen aarde en oevers,
is dimensieloos als drijven.…
Abrupt
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 196 het verschil tussen gisteren en vandaag
is een immense stilte
die je achterlaat
je stond aan het roer van een schip
met eindelijk verse wind in de zeilen
al ben je abrupt van koers veranderd
heb je het aardse verruild voor het hemelse
want zomaar tussen gisteren en vandaag
is het doek gevallen…
BBB
snelsonnet
3.9 met 7 stemmen 144 Met Caroline een nieuwe Haagse koers?
Dat niet. Wél is ze uitgesproken boers.…
Een nieuwe lente
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 160 Zoet koeren hier twee tortels op het dak
Lichtgroene verf is bomen aan ’t penselen
Narcissen vlaggen met majeure gelen
Een mus hangt klankfestoenen aan een tak
Maar als ik dan weer denk aan Marioepol
Stemt dat in no time minder lentevol…
zo luid en zo bang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 het hart van de storm
een oceaan van wachten
slaapt zonder wolken
houtduiven koeren
droever dan mensenverdriet
de boom zucht ruisend
een heldere pijn
in oude zielenlagen
het gras nat en zwaar
iemand wil schreeuwen
een stem met honderd kelen
zo luid en zo bang…
Zomerdag
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 608 Duiven koeren,
de dag is heet
met de eerste stralen
van de zon.
Je ogen!
Dronken van je ogen
start mijn race,
de weke straten van de zomer door.
Tot de avond,
het brullend, rood-gloeiend
inferno van je lippen
me de nacht indrijft:
een nacht op wilde
geiserstromen van verlangen.…
Een te groot verval
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 127 je schipperde
maar kon
de koers niet houden
roeide tegen
stromen op met
een te groot verval
pas later
in rustiger vaarwater
kon jij gaan ankeren
de kade trok je niet
voor een plaats in het groen
zou jij alles willen doen
jouw elementen
zijn nu in balans jij bent
op het water aangeland…
Vriendschap, wat doe jij hier?
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 213 Schepen gevangen in vurige doodstrijd
Doch zou ik altijd mijn koers voor je wijzigingen
Blijven varen tot in de eeuwigheid
Maar vriendschap, waarom was je niet hier?
Vriendschap, ik gaf alles
Maar wie ben jij?…
buit
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 413 spiedend zwerft hij
langs het strand
vuurtorenlichten z'n ogen
goede berichten op zak:
opnieuw een schuit vergaan
de wind blijft gunstig blazen
vanuit 't zuidwesten haar koers
belooft de jutter
waar de strandvoogd
naar kan fluiten
Uit "De Zee en Ommelanden"…
KOMPAS
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 878 Ik liep averij op
terwijl
ik dacht
in veilige haven te zijn
Woorden met
orkaankracht
dringen door mijn
wanden
Als woeste wind
komt de haat
binnen
De utopie verloren
Het zuigt mij
de kolkende massa
van verbetenheid in
Geen rust
of
hogerwal
Ik koers
door onbekende werveling
Zoekend naar
een
thuishaven…
Vaarwel.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 597 Hij kon goed koers houden en je
kon op hem bouwen.
Geen schuimend water meer voor de boeg.
Afscheid nam hij voor de einder, veel
te vroeg.…
als voor de vloed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 111 onvermoed eiland
verdwijnt me uit
de smoor tegemoet
hof van symbolen
naar ik vermoed
er lopen loze beesten
zienderogen in
de geest verdwenen
koers ik snelvoetig
naar mijn kluis
groet opgetogen
mijn huis alwaar
amper later het Zelf
alleen is alles leeg
één op één Eén is
als voor de vloed…
Positieve benadering
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 93 Dat bepaalt geen koers voor een
waardevol leven.…
Blij ontwaken
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 92 ’s Morgens koeren weer de duifjes,
ik lig dan nog in mijn bed.
Het is steeds een blij ontwaken,
pijn en zorg opzijgezet.
Ze vertellen, dat de lente komt,
waar waren ze gebleven
in die koude wintertijd.
Heeft iemand hen misschien opnieuw een stem gegeven?
De mezen vliegen in het kooitje aan de muur,
om de beurt, het zijn er vier.…
nu vlieg ik weer
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 305 de moede schreden uit een droeve herfst
mijn thuis geworden
zij dienen mij niet meer
nu open ik een nieuwe dag
op vleugels van vertrouwen
nu vlieg ik weer
mijn blindheid zet nu koers
naar onbekende rijken
een witte duif stijgt op
naar hoorn des overvloeds
en rijkdom van een volle zomer
nu vlieg ik weer…
Uit het lood
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 215 ik ben op drift
los geslagen van de ankers
in vrijheid maar ontwricht
heb de schepen
achter mij zien branden
tot verleden en de dood
voel me speelbal
van de golven
verdwaasd en uit het lood
zoek naar bakens
die mij gidsen vaar op lichten
met een strakke koers
naar havens waar
ik aan zal meren
een nieuwe ligplaats uitproberen…
Papieren vliegtuig
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 240 Waar ik koers zette op een
warme luchtstroom, en steeg
en steeg, en vloog,
en nog verder steeg.
Wind droeg me mijlenver
naar waar ik landen zou,
zolang ik zweven kon,
in de wolken onderweg
naar jou.…
De boeren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 want kunnen zij nog overleven
met de koers van dit kabinet
die hen verantwoordelijk houdt
voor de stikstofproblematiek
en hoe reëel is dit?…
overspel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 1.335 de poesjes
ze kruipen kopjesschuddend
vanonder het lage afdak
duikelen de ochtend in
wassen zich in het tere zonlicht
ze besluipen vroege merels en
maken jacht op vlinders
die uit koers zijn geraakt
oeverloos en vlak hun wereld
kent geen verborgen geheimen
ze gehoorzamen braafjes
het voorouderlijk instinct
plegen geen overspel…
wachtende stilte
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 242 vanaf de valreep wuivend
je laatste roep, verwaaid,
iets over spoedige berichten
rakelings langs de waterlijn
turensmoe m'n ogen
slenter ik door regennacht
in een kring van waternevel
flonkert een toplicht naderbij
maar blijft in z'n koers volharden
laat havenhoofden liggen
brengt geen bericht
van overzee…
Strominingen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 82 stromingen van de zeeën mengen zich
met de winden van alle dromen
alles vloeit samen
een bootje zonder koers
om te ontvoeren naar het niets
in het niets kan weinig nog gebeuren
de deur van mijn gedachten
kan er naar alle kanten opengaan
bovendien heb ik er steeds gezelschap
van zon of van maan
de winden zingen, ook de zeeën zingen
want…
Oerdans
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 72 ruig en kolkend is het water
waarin ze tot haar heupen waadt
net als in haar echte leven
moet ze zien
een koers te vinden
aleer ze te pletter zal slaan
tegen de rotsen
even is ze stuurloos
dan luistert ze naar de wind
die haar als immer
weer een uitweg biedt
troostend haar tranen droogt
en haar optilt en meevoert
naar stillere wateren…
Oerdans
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 201 ruig en kolkend is het water
waarin ze tot haar heupen waadt
net als in haar echte leven
moet ze zien
een koers te vinden
aleer ze te pletter zal slaan
tegen de rotsen
even is ze stuurloos
dan luistert ze naar de wind
die haar als immer
weer een uitweg biedt
troostend haar tranen droogt
en haar optilt en meevoert
naar stillere wateren…
Voorjaar
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 137 Ik roek oe, jazeker
voorjaar hangt in de lucht
En hoor de vogels,
ook zij winden zich op, zij fluiten
Afrikaanse liedjes
en stampen de vorst
terug in de grond
Het komt nu rap,
het duurt niet lang,
voor stampers melig
stuiven gaan en
duiven koeren
"roekoe, roekoe,
rokjesdag komt dr aan."…
Vaarwel Kathinka
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 2.186 Het laatste uur
in het gezelschap van
de zon, de Ierse Zee, de golven
de wind, de klapperende zeilen
na verandering van koers
Achterover leunde jij
gleed zijdelings weg
Het lichaam koos het moment
om weg te gaan en jij verdween
in het schreeuwen van de meeuwen
boven de zee, het land
de stad en Amsterdam…
Lentedramatiek
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 351 verzachtte kleur
met achterliggend grijs uit angst
voor eigen licht zocht zij de schaduw
zich vormend
waarin haar wereld viel
in klodders van dramatiek
gestuurd door zinnebeeldigheid
zoekend in houvast
gooide zij zich op het doek
kraste horizon na horizon waande
zich in zich geboren en straalde
nooit verblekend in haar nieuwe koers…