Alle inzendingen over koorden

er hangt toekomst in de lucht gesponnen door vandaag een web verleidelijkheid en schone schijn die vlieger gaat weer op duikelt soms of struikelt ik spin met zoete woorden lange koorden tot cocon trek met draden dood uit leven smul heel even spin de gaten dicht en hang weer vlug toekomst in de lucht…

, de vrouw met de schoonste billen op deze planeet trok me mee langs het koord en ze smeet me op het grote hemelbed en ze bedreef de liefde met mij, terwijl de toeristen applaudiseerden! geil gilden!…

Steeds als ik me in balans waan, beweeg jij m'n koord. Even blijf ik dan vertwijfeld staan... Maar mijn blik blíjft gericht op de overkant. Ik zál hem bereiken. HIJ laat me m'n angsten trotseren. Starend in zijn blauwe ogen, vergeet ik de afgrond en laat ik mijn verleden steeds een wankel stapje verder achter me.…

Alles lijkt reeds eerder gedacht, gevoeld, gezien, gedaan, volbracht, gehoord, ontdekt, ervaren, besproken, betwijfeld, ontworpen, verpakt, ontloken, verdedigd, gevallen, gerijmd, geschreven, vergeten, opgerakeld, bevochten, verzwegen Concentreer me nu maar op het niets beschouw dat als het begin van iets letters springen op slappe koorden…

het geluid van ons zwijgen kan niet ongehoord blijven, balancerend op het verweerde koord doet zij onze vriendschap natrillen, Jij nog altijd dichtbij in Amerika ik hier verder weg in Holland hebben onze eigen horizon.. een zachte schittering bij een nachtelijke hemel met halve maan zonder glans.…

per dag verlaten vier mensen deze wereld uit vrije wil ze wilden niet meer zoals velen daar hangen dan vier levens aan een koord de enige oplossing was zelfmoord niemand die hun verdriet zag niemand toverde op hun gezicht een lach niemand die om hun leven gaf misschien denk je nu morgen is er een nieuwe dag nieuwe dag voor jou…

Bewegen doe je in spreidstand En dansen op het slappe koord van Hypotheses en vermoedens Doorheen zand en woestenij Over de gegolfde daken heen Je bent weerloos en toch ongekwetst Je kijkt me in de ogen En zet je weg verder Door de voorsteden en minaretten Je kruipt waar gaan niet kan Je zengt in het zonlicht En zelden rook je een sigaret…

Vol met stemmen die me zoeken als ik verder dwaal op hetzelfde koord en evenwicht zoek maar niet weet of ik mag vallen met de woorden die breken omdat ze mij alleen nog de pijn van stiltes gunnen. Want ik ben jou en jij bent mij maar we delen alleen een verdwaalde werkelijkheid.…

Liefde balancerend op een koord. Sterk opstekende Oostenwind. Louter door de macht verblind. Landje leiden als een eigen bedrijf. 'Wijzelf voorop!' staat buiten kijf. De stemming gevoed met haat en nijd. De sfeer van een verkiezingsstrijd. Straks zal alles beter lopen. Wanneer presidenten niet verkopen.…

Omarm de nacht Laat jezelf los In het sereen Van het donker Adem de lust Tot diep in je lichaam Omarm de nacht Niemand die het ziet Voel alleen de warmte Die je in het donker straalt Laat jezelf gaan In duisternis van liefde Omarm de nacht Maak jezelf los Van koorden die knellen Laat liefde je omarmen En laat je helemaal gaan In…

ik heb haar op de gouden rand zien staan van een lichtende wolk met donkere kant omgord met een stralend koord het vlammend zwaard geheven in de laatste dagen van ons leven zij oordeelt niet maar klieft waar goed en kwaad verbonden zijn in pijn heelt zeer om weer naar rein te schonen ooit zal er weer een nieuw bestaan zijn bezieling…

Zijn persoonlijkheid, dansend op een koord van genegenheid, ogenschijnlijke onbereikbaarheid... Een gevoelsmatig reisschema leidde via vele tussenstops naar jou... De bekende 'maar...' negerend; onze gevoelens regerend. "Ik hou van jou" bevrijdde... Eindelijk bij elkaar!…

ik hoor de klok hij snorrelt en tikt doet verder niks kent zijn balans tussen heden en stervend verleden ook wij zoeken evenwicht in een bipolaire wereld waar het leven zich afspeelt tussen twee uitersten dat wat wij zijn in het dagelijks bestaan en dat wat wij willen worden het is lopen op het slappe koord tussen leven…

ontdaan van elke katholieke franje, geen goud of zilver, geen marmer, zuiver geloof in ruwe, stugge stof, omsloten door ruw sisal koord geen paus of priester, kardinaal, geen beeld, reliek of kathedraal, maar slechts dat pure, zuivere woord wijn en brood en in stil gebed luisteren naar heldere klokken, tijdens de daagse ommegang, door…

Bleke kamelen balanceren verward op het koord van de branding terwijl de lichten van het veer naar Tarifa dansen op het ritme van mijn tango. Een bronzen serveerster trakteert me op een beker wijn en een heupwiegende blik: wow, de sterren strooien schijfjes verblinding op mijn ogen!…

De spin, een wonderlijk fenomeen Met fijnzinnige precisie weeft ze met ragfijn zachte snaren een schitterend web om zich heen dat door niemand is te evenaren Ze balanceert onverstoord gedragen door de wind met souplesse op haar zijdezachte koord uren in het rond en is haar creatie volbracht hangt ze boven de grond dan rust ze in het…

Ik dwaal ergens tussen hoop en realiteit balancerend op een koord van verlangen steeds weer dagdromen over de tijd verliefd, zorgeloos en onbevangen De wens dat het ooit weer zo wordt hangt als een waas om mij heen maar elke keer als ik mijn hart uitstort zet het mij op het verkeerde been Nee, de muur zal mij blijven omheinen totdat mijn…

weggeslikt die dikke traan Aan de buitenkant heel kalmpjes maar met chaos in mijn brein Heeft mijn kop mijn hart verteld dat het zo misschien moest zijn Voor mijn lijf heb ik besloten het duurde nu écht lang genoeg Wat voor mij als véél te lang voelt is voor jou duid'lijk nog te vroeg Ik knip door dat verdomde "koord…

ik leg het hoofd te rusten tegen lome golven dan komen dagdromen vanzelf boven op schervenkusten, op zeehoogte, langs de koorde van vervreemdbaar licht wanneer verdwijnt mijn schip achter het gordijn, het kraaiennest nog fier in zicht deze maten zijn zo onmeetbaar alleen zij kunnen tijd of genade doven tijdens de zondvloed blijft niets…

Een onschuldig ogende vraag gesteld Wantrouwig in het antwoord Is er achterliggend geweld Wordt hier de vrijheid in de kiem gesmoord De huiselijke vrede wreed verstoord Al je stappen nageteld Alle grollen doorverteld Het hinkelen op een slap gespannen koord Is wantrouwen wederzijds geboden Vertrouwen we ons zelf niet Zijn de feiten met…

alleen nog maar plezieren en feest nee, even geen werkelijke aardse dingen binnen de omheiningen van het omarmen alleen nog maar dromerig zijn en zingen de hele wereld met haar leven verwarmen ze wil houden van gehouden worden geen onvertogen, geen verdrietig woord… …alleen nog maar dansen op liermuziek op een veilig en kilometersbreed slap koord…

jouw buitensporigheden doen mij paden betreden uit een mystiek verleden tot aan het goddelijk raken jij kunt de hemel open maken met een lach en stralende ogen mij wenken jou te volgen als ik mijn lichaam heb verlaten samen aan het rode koord van hartstochtelijke passie onszelf verliezen in het gaan en komen in elkaar verstaan ik…

Na een sprong voor een scheur als een koord, schiet ik voort op het staal en ik duik in de wind en gebruik elke spier, die geniet als ik suis langs het riet.…

ik heb de grenzen niet bepaald die jij nooit zal overschrijden respecteer ze om een crisis te vermijden natuurlijk raak ik in verkennen het gevoelige gebied lichaamstaal volstaat zorgt dat er niets geschiedt een lach en afleiden zijn de gebaande wegen toch komen wij elkaar vaak tegen het is als dansen op het slappe koord een balanceren…

Deze vrouwen, die ons allen voorgingen hingen aan een koord om de nek. Vrouwen nemen collectief pijn en verdriet op zich, teneinde geluk en liefde te brengen. Het is altijd hun wil geweest om onrust in de ziel der man te transformeren in rijkdom der geest. Zij schenken de liefde en woede nieuw leven...…

zoeken naar een juist woord is vaak balanceren op een onzichtbaar koord het is kiezen tussen waarheid en schemering uitzicht en behoudzucht tussen zwijgen of deinen in vogelvlucht daarbij speelt het gemoed ook een rol en zal op een onvoorspelbaar moment mede bepalen: zijn alle woorden hard of zoet levendig of doods èn weet…

Zeg maar niets meer Laat geen woorden de ruimte tussen ons nog als trapeze overspannen Woorden die slechts het reiken vorm geven Ons samenzijn doet balanceren op een koord van zinnen Zeg maar niets meer en laat de stilte hoorbaar zijn Laat de golven breken op de oevers van mijn geest Laat lijf en leden nu rusten in het zand…

woorden zien we als een fout Dan moeten oude woorden gaan Het geluid van zand Horen we nu vaker Dat zijn de woorden Die we vergeten waren De mooiste woorden Die nu verdwalen In de zee Van idealen Die mooie woorden Over zonsondergangen Zijn nu een hoopje zand Ergens in de gangen Die mooie woorden Over liefde Over knopen van de koorden…

Kan iemand me misschien vertellen wat échte liefde precies inhoud iemand die het voor me kan spellen want mijn hart voelt zo kil en koud Melodie van liefde wil ik horen zingen streling van liefde mag mij overspoelen het koord van liefde mag mijn hart laten springen zodat vlinders van liefde in mij kunnen krioelen Mijn hart wil graag met…

van mijn gedachten Mist vervaagt mijn zicht naar duidelijk aanwezig licht Zwarte dagen, witte nachten Glimlach kopje onder in een zee vol vragen Wind stil om te laten wat het is om niet te weten wat ik mis Witte nachten, zwarte dagen In mijn hoofd voel ik de vragen rennen grijze vegen wissen het antwoord schaar knipt het einde van het koord…