Alle inzendingen over kruik

een sluier - aan de pink geknoopt - sliert om de welving van de borst in leest en heup herken je de kruik het bekken kantelt en de navel rolt over de golven van haar buik de hoge fluit bezweert de slang en zweept haar rubberen gewrichten op ze pruilt naar pa hij knipoogt naar de beul die het slagzwaard slijpt de Doper bij de kraag…

gaf ik u de zinnen als spinnende kat in de schoot geworpen uw stem verbonden met kloosterstilte duwde mij in richtingen welke buiten mij stonden ik verzoop in vrouwen die wuifden als maagden in volle maannachten ik blies de kaarsen uit en nam hen tot mij als witte kruiken daar ik achter hun ogen enkel u zocht ik verbleef als toerist…

wandelend langs woorden is ontdekken van plekken of doorleefde oorden die ik probeer te wekken in kruiken van mijn gedachten door straten waarin men statig woont vaak met een rijk verleden waar herinneringen op huizen plakken naargelang gecultiveerde historie wordt beleden in die sfeer kijk ik rond teken ik dromen, opgeroepen door…

gentleman Tom Vandaag "de haai van Maastricht" Je snuift en ruikt bloed Het geeft je moed en 't voelt goed Je fietst het snot voor je ogen Kent geen mededogen Je kent geen gelijke Geeft alle klassementsrenners het nakijken Op jouw terrein Je doet ze pijn Het voelt zo fijn om Tom Dumoulin te zijn Alles is vandaag, "in Kanne en kruiken…

ik krijg rillingen als ik je zie vlinders in mijn buik voel jouw warmte als een kruik jij bent mijn evenknie mijn ogen stralen telkens weer als ik jou zie lopen het verlangen is zich aan het ophopen en het groeit steeds een beetje meer mijn denken gaat niet meer gestructureerd mijn woorden missen samenhang ik ken je nog niet zo lang maar…

In een kruik draag ik het op mijn hoofd als die valt heb ik voor niks gesloofd dus ik moet er heel zuinig op passen. Uit de put klinken echo`s van mijn groet als een dorpsgenootje langs mij loopt het is dan net of ‘t water lachen moet.…

Mijn speelse muze kan me soms benauwen als ik de melkboer 's morgens elke dag - in koude, hitte regen, hagelslag - weer met zijn kruiken heen en weer zie sjouwen. Hij is correct een dienaar van mevrouwen, die slechts belonen met een fooi of lach; en of hij nors of praatziek wezen mag, op hem kan heel mijn huisgezin vertrouwen.…

2 kruiken en 2 truien 'n lange onderbroek 'n extra lekker kussen de gaskachel's rode gloed en dikke sokken om m'n voet De waterketel gaat fluiten als opgewekte wintermorgengroet ik vind het goed om uit te houden denk vaak aan veel meer ellende om me heen of droom van Spaanse stranden met palmen om me heen Of terugdenken aan vroeger…

Langs oeverrijk water bloeien ideeën op zover al gekomen na dit eerste tumult heeft de kabbelende beek zijn kruiken dichter bij de bron nog maar net half gevuld de strekking van de stroom heeft een volledig verwarrende weg open gelaten medaillons nog niet half verslagen hebben het leven op zich statig verder gedragen met tussenpozen geprobeerd…

Een rebelse novice papte aan met de dochter van een pachtboer en na het nuttigen van een kruik illegaal gestookte jenever van pater Puk Bard zwalkte hij naar de pachtboerboerderij, floot een verleidingswijsje naar de struise dochter, die al snel daarna lag te kreunen op haar buik.…

Henk hoeft Vermeer met zijn 'Meisje met de parel' niet te evenaren, want zijn stillevens spekken zijn beurs meer dan genoeg en hij woont immers al in een middeleeuws kasteel, dus wat zou hij nog vreemde bokkesprongen gaan maken, terwijl alles al in kannen en kruiken is.…

. _______________________________ Rijk rijm is voor de arme pietermannen Al waren guldens harder dan florijnen En munten uit de tijd van de Romeinen Die zaten meer in kruiken en in kannen Nu piet weg is is rijk rijm streng verboden Een snelsonnet kent óók zijn Tien Geboden!…

moet gaan Geen woorden houden jou meer tegen Geen harde hand en ook geen traan Alles gezegd, alles gezwegen Ga maar ver hiervandaan Iets van jou blijft in me leven In mijn eenzaamheid bestaan Liefje, ik weet je hebt geen ander Toch vind jij dat jij moet gaan Geen woorden houden jou meer tegen Geen harde hand en ook geen traan Een kruik…

sprookjes met grote ogen worden natte dromen, vlinders kleuren haar onderbuik rood in lichaamslente ontluikt een vrouwenlijf ze groeit met grillige stuiptrekkingen bloeit open in ogen op horizon, tongval taal verraadt kolkend bloed onder nagels - kan niet kruipen. kannen en kruiken van haar kind-zijn barsten onder regen van druppels levensdrang…

En gij vergoedt mij zeven kruiken Rijnse wijn door vrolijk, dronken, speels en jong te zijn. Een luit, een fluit, een lied, een griet, die mij vermaken. Dorstig kijkt de schilder rond, de ogen drinken beelden, zien zelfs nog de liedjes klinken van de luit.…

pak je kameel twee kruiken één voor links en de andere voor rechts gevuld met vloeistof van eigen maaksel en trek de woestijn in lief zonder mij met je ogen vol zand in ‘t dorre land en laat het schone argeloze bloeien groeien tussen de koeien van het lage land in het met dauw bedekte gras vredig dwalen op ongerepte…

Maar 'k ben geen kok, ik ken d'r echt niks van Als jij het ken, dan is 't in kannen, An En kruiken, ja die kennen barsten dan Maar al die kannen doe ik in de ban... 'Welnee,' zegt Annie, 'kun, dat ken toch nie? En trouwens, ken het wezen da'k u kan?…

Met een warme kruik de bedstee in, wat hadden we een gezellig gezin. Soms zou ik even terug willen gaan, om ons samen rondom de kachel te zien staan. kijkend naar de gloeiende kolen, wat turfjes er tussen verscholen. Ach, met weemoed kijk ik terug, want de jaren gaan, als je ouder wordt, veel te vlug.…

ben jij dat dr wim in je ziekenhuisbed met twintig knoppen waarin je toch je draai nooit vindt denk je aan je kinderbedje waarin je een kruik kreeg als het koud was of aan je schoolvriendje elke dag alles en toch zo spoorloos aan het kantoor waar je werkte en dacht dat het altijd zo zou blijven aan vakanties met je eerste vrouw je tweede…

Je moet op bed mijn lieverd Mam heeft je klaar voor de nacht Nog even zit je op mijn schoot Duim in je mond en je haar nog nat Je ruikt zo lekker naar babyzeep Je blijft niet wakker op mijn arm Voorzichtig draag ik je naar boven De kruik maakt je bedje lekker warm Mam geeft je nog gauw een kusje Welterusten en gaat naar benee Ik blijf…

---------------------------------------------------------------------- tele - aarden kruik terruw stelk - tarwe stengel terdt - treedt, loopt…

De vorst doet snel zijn zwembroek aan en ik ga met een kruik onder de klamboe Sneeuwvlokken bedekken het graan het is tijd voor de kerstbarbecue Haardvuur brengt romantiek in juli maar mag ik jou niet warmen in juni?…

een mensenkind kwam in de ochtend reisde bij volle maan heeft weet van niets schreeuwde bij aankomst heeft een lange weg te gaan waar is toch mijn beurs o in de la of nee daar wie heeft hem meegnomen vertrouw niemand ik mis zoveel de laatste tijd altijd alleen, heb ik daarom zoveel zonen de wieg is verwarmd door een omhulde kruik…

misschien doorgeschoten, dus hij zweeg in alle talen, alleen met z’n nachtlatijn, of elk lokaal en kroeg toegankelijk zou zijn, het leek of alles om hem geslonken was, voordat hij alle lege glazen geklonken had, wat deelde in het oordeel, sprak alleen om bij elke slok te spreken, het vocht naar de hunkerende lippen zeeg, of gemoed in de aarden kruik…

refrein of ik in lokaal en kroeg welkom zou mogen zijn, leek het of alles om me heen verdronken was voordat ik met Jan en iedereen uit feilbare glazen gedronken had, geklonken op alles wat mensen delen, weerklonk door uit vooroordeel, sprak om bij elke slok te preken, vocht aan dwingende lippen reeg, bleef de vraag of gemoed in lege kruiken…

kijk maar vooruit maar lafbek kan het niet wie nooit ziet tussen het riet kruik vatbaar lang verwacht en a snapt het wel en k en j en alles telt nooit meer is die dit geheel spel spellen verlicht gezichten in groen en geel en m'n tong is gesleten een gespleten tong en een gezicht dat lijkt van rubber en de dieren spreken bomen…

Alles is in kannen en kruiken Het kurk werd er goed ingeduwd Uw twijfel heeft plaats gemaakt voor het durver syndicaat.…

Alles is in kannen en kruiken. Het kurk werd er goed ingeduwd. Uw twijfel heeft plaats gemaakt voor het durver syndicaat.…

In het droge zand een paar oude kruiken verwelkte bloemen tussen de struiken verwilderde planten tussen de bomen van een mooi gazon kan ik slechts dromen in mijn kleine tuin staat het onkruid hoog maar ook een beeld met pijl en boog haar smalle linkerschouder is ontbloot ze is gemaakt van afvalhout en schroot het meesje en de merel…

slingerpaden, afgewisseld door zompige wegen Smorend hete dagen en kille nachten rijgen zich aaneen het mulle zand door uitputting en uitdroging vallend uiteen strakke vermoeide blikken gericht op het groen in de verte woorden en zinnen in scherpte verwoord maar met verve Spelende kinderen tussen rondscharrelende kippen en schapen Vrouwen met kruiken…