8385 resultaten.
GEDULD
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen
463 Zij kunnen blijkbaar
lijden en dood niet keren,
dat is wel jammer.
En wij maar hopen
op eeuwige zaligheid
en pure liefde.…
Leven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
116 Dit is geen leven meer
maar altijd schrijnend zeer:
een aan het leven lijden.
Laat haar toch verlijden in de tijd
verglijden in het milde onvermijden
van de eindeloze eeuwigheid.
O, als het toch eens mocht
want hier ligt zij godverdomme op de tocht.…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen
378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Nu mag zij eeuwig rusten
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen
1.987 Aan het einde van de horizon
gloort voor jou een heel nieuw licht
je mag nu met de engelen zingen
samen voor Gods aangezicht
Hij heeft je aardse lijden gezien
en gaf antwoord op jouw vragen
het was moeilijk afscheid te nemen
maar Hij zal je voor eeuwig dragen
Rust nu maar uit, je strijd is voorbij
je bent nu voor eeuwig thuis
God zag…
AAN ENE WEDUWE.
poëzie
4.0 met 1 stemmen
1.091 De God, die ze schenkt,
en ons lijden gedenkt,
Zij eeuwig gedankt en geprezen!
Houd dan moed onder 't kruis! Hoe zwaar het drukk',
Het zal u nooit verpletten.
Rijze 't leed voor uw oog
als gebergten omhoog:
Het geloof kan ook bergen verzetten.…
Het lijden van een jonge Drent
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen
400 Jij bent
alle ogen die naar mij kijken
handen die mijne vasthouden
alle haren
die ik mag kammen
Alle monden
die ik zoen
alle appels uit de eeuwige garden
die ik mag proeven
Jij bent
alle brave vrouwen die van mij houden
het zalige jonge lijden van mij
en mijn alles
blijf jij !…
Terwijl het leven langzaam wakker wordt
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
1.007 In liefde geschreven voor mijn oudste zus Hennie
Terwijl het leven langzaam
Wakker wordt en in dit
Late voorjaar ook de vogels
De lente weer herkennen
Ligt voor jou het einde
Langzaam op de loer
Leven dat stil aan
Lijden werd en zichzelf
Begint op te geven -
Ik hou je hand vast
Om je tot in de eeuwigheid
Niet meer los te laten…
Lieve maangodin
netgedicht
3.0 met 11 stemmen
217 hemels lichaam dat ik verloor aan het
duister van de nacht en in verleiden
ligt ook lijden…
commentaar overbodig
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen
405 Gezonde ex renners geven commentaar
Over zes maal tour, een slecht gebaar
Hij die zich boven kanker uitvocht
Heeft naar een andere uitdaging gezocht
Laat deze mensen ook eens na zoveel lijden
Als winnaar zes maal de tour uitrijden.…
DIT IS UW URE...........
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
420 Dit is uw ure, 's vijands waan,
in stokken en in zwaarden
breekt al hun haat zich eind'lijk baan,
de heiligen ontaarden,
de beker moet gedronken zijn,
o onafwendbaar lijden,
een judaskus als bitt're wijn,
U wilt van schuld bevrijden,
zij allen vluchten van U heen,
geen troon is hen gebleven,
die eenzaam is wordt meer alleen,
zó is…
stabat mater
netgedicht
4.0 met 19 stemmen
363 uit de struik met eeuwige bloemen
vol van kleur en zachte geuren
waar engelen tijdloos aan alle zijden
de onzichtbare bekoren
wordt met liefdevolle zorg
nog zonder een uitgesproken naam
de echte oermoeder geboren
zij is verrijkt met
het oorspronkelijk verbond;
het voortschrijdend leven
aan elkander te smeden
om zo de schepping
van vrouw…
Vervel!
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
257 komkommer en kwel
tijden van niets
slechts denken is iets
dat troebelt me wel
komkommer en kwel
gebogen en gebukt
onder het lijden dat mislukt
rest nog slechts
het verlaten van mijn vel…
Sals ogen
netgedicht
3.0 met 107 stemmen
4.860 "Grijs blauw (voor Sal)
Je kijkt me doordringend aan
voel me ietwat nederig
en liever wil ik gaan
maar jouw vriendelijkheid overwint mijn schaamte
Dan ineens herken ik
in jouw grijsblauw
iets
wat ik nog overwinnen zou
Dus wees niet te snel bevreesd
want er zijn meerdere
"Waiting for the man" geweest.....…
De kruisweg
netgedicht
4.0 met 21 stemmen
488 aan mij trekken vaak stoeten voorbij
ik spreek liever van stille tochten
geblinddoekt passeren verdrongen gedrochten
elkaar vasthoudend in een rij, zij aan zij
doorgaans zijn ze ook in schaduwen gehuld
nauwelijks zichtbaar voor mijn ogen
omdat de ziel maar niet wordt bedrogen
immers die is al met te veel spagaten gevuld
ze zingen het oude…
Wie is gek?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
332 ome Jan was ergens psychiater
van hem werd ik niets wijzer
zo bleef het duistere in stand
later, toen ik eindelijk groot was
leerde ik zelf wat geestelijk lijden is
vreemde weerstand is verdwenen
het zijn mensen zoals jij en ik
die vermaald worden door pijn
mensen zijn nu steeds meer depressief
door gekte van de maatschappij…
La morte-saison 2
netgedicht
4.0 met 16 stemmen
308 als in de zomer
bladeren vallen
en zonnestralen
enkel pijn vergroten
weet ik niets
over morgen
te verhalen
immers sterven
bij leven
laat zich niet
als vanzelf
in hoop vertalen…
wij lijden
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
158 wij lijden in
een kleine taal
waarmee ik zin
en rijm onthaal
om te denken in
mijn woord
wanneer het zeer
mijn lied verstoord…
levend lijden
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
1.103 Als leven lijden wordt
de pijn niet meer te dragen
de nacht steeds zwarter wordt
en dagen vol met vragen
Waarom dit leven mij niet geeft
waaraan een ander wel plezier beleeft
Als leven lijden wordt
en je verdriet niet meer te dragen
de eenzaamheid steeds erger wordt
geen zin meer om te dragen
waarom ik eigenlijk verder leef
en een ander…
Het lijden van het hart
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
875 is geen
tijd die meer spreekt dan het knarsen
van mijn slenterige tred
laat de dood mij nooit royeren
maar spreek met stille gebaren
ik kan het raken, de geur van bederf
valt als plak van mijn tanden, het geel
vertaalt slechts ouderdom en machtigt
mijn verzinsels om zich tot
globale waarheden te ontplooien
er is geen grens die het lijden…
Ik moet lijden in liefde
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
769 Mijn vroegere hoofd.
Ik was zondig.
En vroeger had ik nog een hoofd.
Nu glijden mijn vingers de laatste jaren over iets anders op mijn hals.
Ik heb geen gedachten meer in mijn hoofd.
Dat is een verschrikkelijke straf.
Hoewel ik iedereen weer liefheb.
Een bed is door de voorzienigheid aan mij geschonken.
Omdat mijn hoofd er niet meer is maar…
dageraad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
87 het was het einde van een droom
en misschien
zoals altijd bijna
het begin van een andere?
tussen
drijven en zwemmen
ontbreekt soms slechts de durf
nog te verlangen
hoe dan ook
zouden
verdriet en pijn
onvoldoende moeten zijn
om de gordijnen te sluiten
op de klaarte
van de dageraad
hoopt men...…
Laudanum voor de kraakvis.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
218 Ik ben een kraakvis
en ben mijn kraakbeen kwijt,
is het mijn constitutie
of de onverbiddelijke tijd
die thans met scherpe tanden
het merg uit mijn botten bijt ?
Mijn liefste haalt haar schouders op,
zo schamper en beschonken,
houdt ze van losse eindjes en
haar werk dat steeds blijft lonken.
Ik breek in bij mijn moeder
en neem laudanum…
TER GELEGENHEID ENER EERSTE MISSE
poëzie
3.0 met 8 stemmen
1.153 Maar hij, hij kent haar lijden, kent der mensen herten,
hij kent dat haken, kent die afgrond, kent die smerten;
het lijden kent hij en het middel: steeds bereid
voert hij met zich als middel - Gods barmhartigheid.…
De voorhang die kansloos scheurde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
216 Men was je al bijna
Vergeten, visser aan
Het kruis die zojuist
De geest gegeven had
Nadat je in je doodsstrijd
Luid om je Vader geroepen had,
En waarom jouw God, jouw Vader,
Je toch verlaten had, dobbelden
Soldaten om jouw kleding die jij
Nu toch niet meer nodig had -
Toen uit het niets de wereld
Aardedonker werd en een
Felle…
PAASFEEST, voor goed gelovigen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
485 De doornen van ieders levensjaren
wegen niet op tegen
de doornenkroon van Christus
maar beide
vinden hun oplossing
in de dood
de volmaking
van het menselijk
leven en lijden
maar bovenal
in de verrijzenis
tot een eeuwig leven
door Jezus Christus
de opgestane Heer
zoon van de Vader: God
En dat mag je vieren
feestelijk op 1e Paasdag…
Heloise en abelard
poëzie
2.0 met 165 stemmen
33.135 Nooit in 't bitterste uur van lijden
vroeg het hunkrend hart: tot waar?
Alles had ons moeten scheiden,
alles bracht ons tot elkaar.
Liefde die geknecht moet strijden
wordt eens luide en openbaar;
eens dekt ons dezelfde baar
die voor eeuwig zal bevrijden.
Alles had ons moeten scheiden...…
Laat haar slapen
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen
1.277 voor eeuwig Thuis.…
DAT IK JE MOET MISSEN
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen
525 als het hart niets meer kan vragen
niets meer om zich echt te verblijden
de weg wordt van het eenzame lijden...…
NOG NIET DOOD
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen
329 Van de bevrijding
van alle lijden en dood
en alle waanzin.
Het grote rusten
is bijna aangebroken,
het wordt al heel stil.
Ik neem geen afscheid,
want ben met god almachtig
en zo gelukkig.
Dit moet je weten:
ik hou van jou en ieder
zoals van mezelf.
Via de dood gaan
we naar de eeuwige rust
waar geen dood meer is.…
STERREN EN BLOESEMS...
poëzie
2.0 met 3 stemmen
858 Rijk hart, in 't eeuwig keren der getijden
Eenzaam wellicht, maar wonderlijk gerijpt,
Dat, lijdend al wat Leven géeft te lijden,
Nochtans zijn grootheid, in geluk, begrijpt.…