Alle inzendingen over mensen beweren

Veel kinderboeken tonen in alle eenvoud de levenswijsheid, waar volwassen mensen vaak lang naar blijven zoeken.…

Het zijn mensen die niet meer wensen Maar steeds meer willen Het zijn mensen zonder grenzen Die steeds weer verder willen Het zijn mensen die niet meer luisteren Maar steeds meer willen horen Het zijn mensen met grote ogen Die alles wat ze zien moeten hebben Het zijn mensen die achter alles aanlopen Omdat andere het ook doen Het zijn mensen…

Er zijn mensen die omzichtig, bijna onmerkbaar iemand willen kussen of alleen iets willen laten weten, iets teders. Er is daar geen verklaring voor. Anderen willen altijd net vertrekken, hebben een hand al aan de deur.…

Wat mensen doen, met elkaar. Wat mensen doen, naar elkaar. Wat mensen doen zonder elkaar. Wat mensen doen voor elkaar... wat mensen elkaar aandoen.…

Ja, Mensen hebben liefde nodig. Mensen hebben woorden nodig. Mensen hebben verbinding nodig. Mensen hebben het moeilijk in deze tijd. Mensen willen het plezier zo snel mogelijk terug. Mensen gun je het geluk. Mensen willen zo min mogelijk verdriet. Mensen zijn in coronatijd anders dan voorheen.…

De mensen erop staarden, was het naar mij of keken ze naar de toekomst. Ze bleven gewoon staan. Hun gezichten kon ik niet herkennen, toch priemden hun ogen door mijn hart. Hun gezichtloze hoofd had iets, dat ik niet had. Ze waren geduldig, iets wat ik niet ben. De geweven draden hielden hen vast.…

Wat ben ik trots Op jou, op jullie Wat overweldigt mij Jouw schoonheid Jouw geheimen Ken ik, zie ik hier Jouw angsten schijnen door In je lach Maar je hebt toch Zoveel gevochten Bent zoveel gegroeid, Zoveel geweest Alles van jou Dat is mij zo lief Ik ben zo blij Op jouw zijlijn Ben niet zo bang Me te overschijnen Dat doe je…

Als je niet weet wat je moet doen en er onzeker over bent, laat het dan eerst bezinken, voor zover het tot de mogelijkheden behoort. Je loopt met een raar gevoel van binnen, opwellende tranen. Hoe nu verder.... je weet het niet. Neem de tijd, voordat je erover wilt praten. Ieder mens kent problemen. Helaas, er is niet altijd een oplossing…

verteld, maar blijkbaar is het niet goed genoeg voor de zeelui van tegenwoordig die in de holen van de Etna schedels hebben gezien met een groot gat in het midden Daar zijn éénogige reuzen gestorven, die een held als ik waardig zijn, zeggen ze maar ik weet heus wel dat het olifanten waren éénslurfige viervoeters Wat is er toch met de mensen…

Zo ken ik mijn mensen, hun hoeden zullen scheef staan, hun wenkbrauwen zullen fronsen als ze mij weer pijn gaan doen. Ook ik zal niet meer werken op het erf van tante Maggie, want de knechten dragen knuppels en de honden hebben tanden zie ze blikkeren in de late avondzon.…

veelal, als ik iets wil zeggen... luistert er niemand behalve, als ik super overdrijf... dan gaan hun oren flapperen en verschijnt het ongeloof diep in hun ogen ik vlieg dan lachend weg "aandacht krijgen"... geslaagd!…

Mensen zijn zo veel, verstandig, dom, goed en slecht: mensen zijn kantig.…

Wees voorzichtig met mensen, ze zijn zo breekbaar en fragiel; ze hebben zoveel zwakke punten en ook nog een achilleshiel. Mensen zijn kwetsbare wezens die weerloos in het leven staan, die de woeste, wilde natuur als vliegjes dood kan slaan.…

Men vindt een mossel van vierhonderd jaar Dat wetenschappers verderop beweren Hoe straks de mensheid gaat evolueren Steekt bij zo'n vondst slechts af als dom misbaar Een mossel die vierhonderd worden kan Weet veel meer. Ook al weet ie dáár niks van…

Dankzij een stuitend stukje voor drie heren, Een lullig lied plus ongepaste pret, Is Nederland weer op de kaart gezet, Zoals de Toppers achteraf beweren. Ik snap niet wat die lui daartoe beweegt, Want zelf zijn ze juist van de kaart geveegd.…

Op Nova Zembla doodden zulke beren mijn mannen, en nu hoor je lui beweren: “Wat lief….” Ik vind dat bij de beesten af. Bespottelijk, dat men zo’n beer beschut. Hier past mij slechts een welgemeend: “Da’s knut !”…

ze beweren dat de zee blauw is zij denkt hem groen de hemel purper met witte schapenwolken vogels van diverse pluimage beheersen de lucht maar ook de aarde de tijd sluipt op kousenvoeten en staat stil als in een oerkreet en intense grom de grond onder mensenvoeten wegzakt…

Moet ik je bij me houden in het dorp waar de rivier onze liefde in smart verdronk of in verloren zakdoeken vrouwen die liefde zoeken tussen droge beweringen en al wat beklijft voor de nacht zal ik tussen de lakens vinden een nieuw jaar, vol liefde waardig.…

met dank aan G.Achterberg als wij oneindig waren dan had ik zoveel tijd en om nog iets te sparen ruim de gelegenheid zelfs als je 't zou halveren 'de helft van eeuwigheid' dan zou ik toch beweren 'ik heb alle tijd' maar alles is zó eindig we leven met de dag dus haast is altijd met ons vandaar dit kort verslag…

langdurige passies hebben haar leven gevuld zij omarmde ze wolken parfum zacht , subtiel hingen altijd om haar heen mysterieus lippen dorstig vonden uiteindelijk dauwdruppels in de dageraad onze liefde blijft een sprookje door eeuwen heen zou zij stellig beweren.…

Zes regels, een repliek of een bewering ABBA CC in eindrijm, heel koket Als statement in vijf jamben neergezet En ter vermaak bedoeld maar ook ter lering Ik nood u, mede namens Totum dan Al wie de schoen past, trekke hem eens an!…

Achterberg) als wij oneindig waren dan had ik zoveel tijd en om nog iets te sparen ruim de gelegenheid zelfs als je 't zou halveren 'helft van eeuwigheid' dan zou ik toch beweren 'ik heb alle tijd' maar alles is zó eindig we leven bij de dag dus haast is altijd met je vandaar mijn kort verslag…

De tranen hebben een lengte naar droogte aangelegd maar jij hebt in mijn stilte rivieren zacht weten te verleggen in beweringen van kerels net als ik is er een stilte vergeten onder luierend wintermaanlicht blijven de levenden onder ons opzien naar dode dierbaren omdat ze nog niet zijn vergeten in herinnering bijna met ons wenen.…

Anderen beweren dat zij naast hun schoenen hebben gedanst. Zo werkt dus het hemels haalbare. Iets indringend, onaangepast aankaarten!…

In deze wereld van schaduwen en geloof... sterf ik tijd die ik niet kan grijpen gedachte steeds levendiger bewegingen die ik niet kan volgen liefde die niet waar is maar soms zo simpel een mens tranen in het evenwichtige vuur van goed en kwaad…

't Zijn mensen waar het steeds om gaat, ook in de Gravenstraat.…

Beweren glim- tot schaterlachend dat de economie aantrekt, En sluiten ogen en oren voor de ellende in het rijtjeshuis. Draaien de zorgkraan steeds verder dicht, Maar liggen zelf wekenlang eerste klas met een zere teen. Verongelijkt zeggen ze daarop getrapt te zijn.…

vriend en vijand zie hier het oor gekromd aan een pot vol koffie vloeibare verzoening om samen mens te zijn met vogels gekooid om te zingen over tapijten vol geschiedenis twee voor de prijs van één ware wereld, erg ver weg, met het raam altijd open de geur wil je tegemoet hier ligt het welkom altijd op de loer voor offers te slachten…

In grote mensen heb ik zoveel meer gezocht het is zo eenvoudig: ze komen altijd met hun sprookjes, waarin dieren plotseling de geest krijgen en zich sprekend tot ons wenden en vertellen van het grote paradijs waar eeuwig lichten branden, de limonade gratis is - er zit geboren onschuld in de wereld, maar bij daglicht glanst het kalfsvlees…

Neem de tijd om gelukkig te zijn, echt gelukkig te zijn met jezelf, je omgeving, je leven, je medemensen. Weten jullie dat ieder mens een wandelend wonder is? Ieder mens uniek is? Waarom zijn jullie dan niet blij? Stil van verwondering om jezelf, lach, huil en kijk vooruit, want je hebt lang genoeg achterom kunnen kijken…