269 resultaten.
Naderende nacht
gedicht
4.0 met 45 stemmen 2.930 Trillingen in het ondergrondse
lopen in mij door. Reeds grijpt
de wildernis mij bij de benen.
Aan alle deuren schudt de wind.
De wolven wapenen zich tot de tanden.
In kamerhoeken kreunt de lucht.
------------------------------------
Uit: 'Lees maar lang en wees gelukkig', 2013.…
Avondval
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 125 de kooplust
niet te temmen
Het gaat er
goed
niets nieuws
in het westen
Alleen fietsers
hoor je
remmen
wandelaars vogelvrij
Dolblij
met verkeersarme wegen
de Haagse trams
ondergronds
Licht
is het daar
snelheid paart
....met spoed
Dit
is ook den Haag
de rails, de trams
de deuren openen zich
en sluiten.…
maaiveld
snelsonnet
4.0 met 19 stemmen 235 want boven ´t maaiveld, dát is ongehoord
maar altijd óók die ondergrondse stroom
die onverwoestbaar zingt: bescherm je droom
Jan woordenaar Bontje, 2 mei 2021…
Zo laag op de aarde
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 934 rivieren die stromen en groeien
verdwijnen in het dorstig land
nooit de zee zullen bereiken
maar wellicht ondergronds
hun zoetwatermeren maken
wachtend op de wortels
van groene wijngaarden
samen met de trage aarde
tot paarse druiven en bloed
de lach van een gelukkige vrouw
van een man en een schreeuwend kind
haalt water van…
Bevallig rond
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 90 zij lag
bevallig rond
uitdagend in het gras
het rood stak
verblindend af tegen
de pril groene ondergrond
ze schommelde wat
op de wind
in een subtiel bewegen
in biologeren
werd mijn hart en ziel
naar haar toe gedreven
ik tikte aan
voelde de spanning trillen
van het wederzijdse willen
door haar intens bekoren
heb ik een stapje…
Door sneeuw naar licht
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 707 daar waar zacht
het leven dooft
waar vorst en wit
de warmte rooft
weet ik ons toegedekt
wij stralen nu
geen kou meer uit in
heldere sterrennachten
het herfstige tapijt beschermt
ons in het lange voorjaarswachten
wij kiemen lente ondergronds
sturen groene punten
door de sneeuw naar licht
daar bloeien zij in kleuren
en openen ons nieuwjaarsvergezicht…
De trillende snaar
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 383 het waren
geen luchtkastelen
daar waar dolende
ridders hun zwaarden
nog streelden
met bloed aan
de handen en knapen
bogen nog spanden
hun leven verpandden
aan de trillende snaar
zij verspeelden
de slag voor zovelen
ja ik staar naar de
zielen die dolen
omdat zij werden bevolen
te schieten op lucht
de vijand zat
ondergronds in…
zwarte wind
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 1.192 in de ondergrond van
herfstharde duisternis
krassen zerken in
schaduwen begraven
wie zal hen horen
als het middaguur al likt
aan de bloedende kou
van verloren liefdes
in winternachten van morgen
op de kale akkers waar
wind zal wuiven naar
een stroomversnelling
vervluchtigd tot herinnering
in het afgemaaide gras
van vergeefse…
tweede leven
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 317 haast ongemerkt kwam de herfst
verkleurde haren
rukte vel in rimpels
zelfs de wortels losten
ondergronds
onzeker spiegelend
het nieuwe ik
tastend door de lege dagen
jonglerend met de tijd
verloren
voel reeds de koude adem
winter blaast me in de nek
vage angst het onbekende
wenkt en wacht
grijpt onverwacht…
Na een herfstig voluitgaan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 263 grijs kamt
winters hand
nog witte sporen op
een bijna vlakke zee
de noordooster
dempt de kruinen
temt in koude nevels
zijn gevreesd bestaan
dat uitgewoed is na
een herfstig voluitgaan
verlopen zijn de hoge
golven uit de verre oceaan
toch krabbelt zij aan kusten
de ondergrondse stromingen
zullen strand en land
nooit laten rusten…
naderingen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 107 we wisten nog geen namen, we
waren beschouwelijk weliswaar
maar onwetend van de
verscholen weg die voor ons lag
onbekend met alle treden te gaan
wentelend om verharde ondergrond
dat het niet van een leien dakje
zou gaan was geen verrassing
om dorp en land, in stenen steden
langs uiteinden van zee en duin
we verbleven in elkaars nabijheid…
gouden ogenblik
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 96 onder het glinsterend oppervlak
schuilen de verhalen van verlies
we dalen niet af
we houden ons op de vlakte
temmen het weggewerkte verleden
dempen het droeve denken
we weren de gelaagdheid
van ongekende diepten
de oerangsten stoppen we ondergronds
en dan, het gouden ogenblik
waarin we de taal leren verstaan
een onbegrijpelijke troost…
Ze schaduwen pigmenten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 481 gaf de wereld
meer gezicht zonlicht
deed wat geel verkleuren
maar in ongebreideld
mengen werd snel
het schildersmes gezet
je probeerde nog met
water aan te lengen in
contouren was je leven uitgezet
nog dagelijks
penselen we in oliezacht
het wit van licht en zon
maar de groeven
worden dieper ze schaduwen
pigmenten uit de ondergrond…
Explosie en implosie
netgedicht
1.0 met 224 stemmen 31 ik laveerde
op de thermiek
van een warme
weerkaatsende
aarde waarbij
door verschillen
in ondergrond
kleine tornado’s
ontstonden
nauwelijks
zichtbaar
maar in snelle
ontwikkelings-
potentie
redelijk gevaarlijk
als de condities
gelijk blijven
in de bovenlucht
zeker daar
waar houtbouw
vlot construeren
mogelijk maakt
werken explosie…
Black Sabbath 10/7
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 66 .
_______________________________
BLACK SABBATH 10/7
Aan Gaza's zandkust heeft men blind vertrouwen
In ondergrondse stormtroepen des doods
Geen stenen maar met ingeblikte hitte
Swingend in hun blauwe spijkerbroeken
De oppersten in kibboets en in knesset
Zien bij die zoekenden een heropleving
Van hun geloof in klaar en helder water…
Voeren
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 463 tussen Luik, Maastricht en Aken
langs de boorden van de Voer
rijgen dorpjes zich als schakels
tot een mooi idyllisch snoer
Romaans meerbogige bruggen
dwarsen ’t brede dal kerkhoog
over groene mergelruggen
fladdert vrij een dagpauwoog
wijl het ondergrondse krijt
zich latent tot grotten karstte
hoort men hoe stilte en tijd
hier uit al…
Klein te zijn
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 95 nu wil ik schuilen in het
vermotregende gras, zo klein
zijn dat geen mens mij nog ziet
en ik zal misschien afdalen
gaan slapen bij mierenvolkeren
om weer ondergronds te ontwaken
door de nauwe gangenstelsels
waardoorheen soms het daglicht lekt
zal ik ronddolen en gaan leren
om te begrijpen dat architectuur
ook een optelsom kan zijn…
De aarde uit mijn ogen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 170 - ik droomde dat ik
ondergronds leefde
dat regenwormen
en emelten mijn
buren waren met
wie ik dagelijks
het gesprek aanging
het waren conversaties
die 'k plezierig vond
want ik hoefde me niet
constant te verdedigen,
we lieten elkaar in
de eigen waarde,
de regenwormen,
de emelten
en ik,
Nu is mijn gelukzalige
droom voorbij,…
zonnewagen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 60 onze taal eens ruim en
doorzichtig nu kleurloos
en kaal sterft aan
ondergrondse vertering
nu wankelt hij op
droge grond in het spel
van de vrije wind die
gonst van hoon en misverstand
vergeefs tastend naar
vegetatie verdwijnen
onherbergzame passages
in wolken van stof
klauter in je zonnewagen
verlaat dit kale land
rijd in…
luisterleiding bij de hand
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.834 hoort men in juli
vele krassen
op een plaatje
zonder stoppen
in het riet
men beluistert
eerste rang
het gezang
van levende karekiet
daarentegen in april
dan een ander plaatje
hoger toerental
zonder twijfel
de gewone rietzanger
de karekiet
wacht langer
voor de nestel
in de vlecht
uit vers riet
in januari
blijf zoeken
desnoods ondergronds…
Als mol, als egel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 106 Nooit boven het maaiveld
Mijn nek willen uitsteken,
Liever onzichtbaar voor
Het dodelijke maaiblad
Ongezien het leven door,
Ondergronds, blindenbril
Op mijn neus, mocht ik me
Al in de buitenlucht vertonen -
En toen ik alle moed bij elkaar
Geraapt had om toch bovengronds
Te gaan, mezelf als egeltje voorgedaan
Zachtjes vooruit, snuitje…
Jouw vochtig rood
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 263 het linnen lijkt
nog maagdelijk wit
maar met een warme
streek heb ik de
ondergrond gedaan
weet waar je
ogen komen staan
de oren en je korte
haar oplichtend in
het licht van zon
penseel met chique
je neusje is klassiek
in een tintje meer
zet ik in vochtig rood
je mooigelijnde lippen neer
en weer wat
olie om het drogen
te voorkomen…
Veranderd perspectief
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 37 VERANDERD PERSPECTIEF
Hier zou ik tevreden kunnen zijn
de bomen kraken, suizen en ruizen
bewogen door een zuidwestenwind
het langzaam draaien van de aarde
Rustend zacht in de volle ondergrond
op het vochtig zachte, gouden zand
jij bent verstild tot minimale gebaren
de tikkende stiltes van een distelvink
Hier kan ik gelukkig zijn met blazen…
het ronde warm van zomer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 491 van zomer
wordt ze weer strak
belicht in helderheid het
opstaan van de dromer
de lange herfstdraden
zijn al vroeg gesponnen
in het frisse ochtenduur
het eindeloze zonnen
is door buien nog maar
slechts van korte duur
groen verschiet
in koele winden
er dwarrelt al een
eerste blad, de oogst
nog ongeplukt zal snel een
zachte ondergrond…
Argenta
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 83 Kromzwaardig baardige
langkrulhaar dragende
duvelstatoeagejager,
waart gij in de krochten
van uw ondergronds
maniakaal subterrane
universum
doorwadend labyrinten
der gestigmatiseerde
grofstoffelijk vibrerende
zilvermijnen?…
Verdoofd
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 656 Ondergrondse gedachten
delven een seizoen
tussen de zomer en de herfst.
Tranen doordrenken de aarde.
Vochtig verdrinkt het groen
dat nu aanvaardend sterft.
Schuilend in het flauwe schijnsel
van de laatste uren,
lijkt de tijd verloren te dwalen,
ze kan de nacht alleen maar verder dragen.…
leefbaar amsterdam
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 364 toekomst is verdovend
reeds langere tijd
in 's lands hoofdstad
van noord tot zuid
normen en waarden
diep ondergronds
verpulverd aangeplempt
vroeger vaak lastpost
genoemde mokummers
geloven hun ogen
oren niet
denken mesjogge
kijken daas
in diepe putten
lijken gestild
door een lijntje
met eeuwigheidswaarde
leefbaar amsterdam
diep…
Nog voor de laatste snik
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 228 we zagen water
van de rotsen druipen
in ondergrondse meren
door de regen buiten
het monotoon getik
zwol aan tot een geruis
de vlakke spiegels rimpelden
een schuimend witte kuif
de lampen doofden
ons geschreeuw
door het flauwe schijnen
werd de ruimte alsmaar kleiner
pas in totale duisternis
hoorden we na uren
weer het monotoon…
Deze dagen 4
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 69 In het voorjaar
zijn wij zoals de knop
die ondergronds
naar boven,
ook iets dat wil
groeien bloeien
nek uitsteken…
Lichaam VI
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 We stapelen ondergronds
wat de geest niet verdragen kan
Schaamte en zelfverwijt
ook dingen die ons bang maken
Tektonische pijn
onder glooiingen van vlees
Waar hebben we ze begraven: de dromen
de beloften van het onbegrensde
Waar is de onbevangen blik
van het pasgeboren kind
Wat als we tevergeefs wachten
op een renaissance
Als…