Lichaam VI

We stapelen ondergronds
wat de geest niet verdragen kan

Schaamte en zelfverwijt
ook dingen die ons bang maken

Tektonische pijn
onder glooiingen van vlees

Waar hebben we ze begraven: de dromen
de beloften van het onbegrensde

Waar is de onbevangen blik
van het pasgeboren kind

Wat als we tevergeefs wachten
op een renaissance

Als het daglicht niet
door de diepere lagen dringt

Het is wat het is
fluistert de liefde

Wees stil
blijf zacht

lichaam

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 68