563 resultaten.
Vogelzang
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 76 ontroering maakt zich van
ons meester
de zon
lokt naar buiten
in ons afgesloten bestaan
bestraalt
de adem van de tijd
de dag zwelt open in
vogelzang…
Kunst
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 108 Zolang je mij
ontroeren doet
raken kan
zodat ik huiveren moet
huilen en beven
schaterlachen
of vervuld met
verontwaardiging
verleen je mij
soms even
een gunst…
de zon en de maan
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 531 Het is een hilarisch gezicht
zoals de aarde wordt verlicht
door de zon en door de maan
de grote beer die je aan de hemel ziet staan
de poolster straalt in volle kracht
het is een koude heldere nacht
een ster gaat op de vlucht
ik geniet van de avondlucht
het is een prachtig fenomeen
ik vergelijk het met een edelsteen
een ster is net een diamant…
Dit warm decor
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 165 ik volg het licht
op jouw gezicht als jij
de avondlucht trotseert
met wisselende intensiteit
vlammen schaduwen
speels rond je vormen
de matheid
van je fraaie huid
voorkomt weerkaatsen
in diep donker vragen
oogt je sterrenblik
een lach glimt tanden wit
dit warm decor
heb ik zo lief omdat het
uitzicht op de hemel biedt…
Mijn lot
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 645 Op het einde van de dag
Staar ik even door het raam,
En weer ben ik alleen
Met mijn gedachten, m’n dromen en fantasieën
Ze ontroeren me,
Enkel onuitvoerbare wensen zijn mijn lot.…
Groenewoud
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 430 Bijna niemand
zo ontroerend
als deze man
Belg der Nederlanden
Amsterdammer der Belgen
de man die is
wat hij zingt
Alles ligt vast
Blijft nog de vraag
Wat is het nummer van God…
nauwelijks
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 265 meer zal het niet zijn
dan aarzelende nabijheid
maar hoe dan ook meer
dan de afgegrensde
woorden
die in zichzelf zijn
laat mij zo ontroeren
tastbaar maken
ons amper dichtbij
intussen jouw warme lijf
huiverig
toch meer bij mij…
Ik hoorde mijn kind huilen
netgedicht
3.0 met 206 stemmen 29.302 Nog trekken de zware wolken
in ons bestaan haar sporen
en woorden die als dolken
mijn diepst wisten te doorboren,
joegen mij steeds op de vlucht,
de thuiskomst werd steeds later
en in de spetterende avondlucht
gevangen in mijn eigen theater,
werd mijn pad van tranen zwaar.
Ik volgde de dood en toch
dronk ik door zonder bezwaar.…
meisje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 656 jij dompelt mij in vervoering
ontvoert mij in ontroering
jij rijmt de onschuld
parelmoer gepenseeld
in ogen die niet spelen
met mij, je bent jezelf
jij bent niet van mij
en toch ben je mijn meisje…
ploeterende gedachtegang
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 123 hoe ik ook tracht
om van binnenuit
de vreemd
ontroerende kracht
van een landschap
in de regen
neer te schrijven
in verder glijdende
beslotenheid
is er enkel
mijn ploeterende gedachtegang
die op papier verschijnt…
Herfstweide
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 859 De scharlaken avondlucht
omfloerst de laatste zwaluw
zuidwaarts gericht in volle vlucht
verdwijnt ze vleugelend in de schaduw
Alleen de nevel kan verhalen
waar haar gezang verstomt
waar ze zwijgt in alle talen
totdat de dageraad weer komt
Het paard hervat het grazen
al te donker voor galop.…
Wonder
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 5.379 Slapend, gapend, zuigend
huilend en niets te vrezen
ligt in bed, op hand of arm
alleen maar klein te wezen
Een ongelooflijk wonder
daar kunnen we niet bij
ontroerend is dat al dat liefs
uit jou komt en uit mij…
Klee
gedicht
3.0 met 59 stemmen 12.908 Een lijn zo zacht
door zijn lichaam voelen
en machinale diertjes
vol veertjes doen springen
tot een mijnramp van ontroering
ontstaat.…
Stilte
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 137 Kijk, voel ontroering
als de natuur rust
in de nacht.…
Niet gemaakt, wel geraakt
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 604 Met vorstendom heb ik nooit veel gehad
Maar aan het einde van haar redevoering
Zag ik ineens een vleugje van ontroering
En ik geef toe, dat deed me toch wel wat
Dus ik geloof, door geen tendens geleid
In haar oprechtheid en betrokkenheid…
knuisten als sluizen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 119 ik ruik geen zoete avondlucht
langs het pad dat oeverloos mij
de verte aanreikt die ik toch nimmer
had kunnen belopen
er grenst tijd veel tijd aan de meerpaal
van mijn schorre gedachten, want hoe
zilt mijn adem ook de zee verwacht, drijven
dijken als valse gronden
door de sluizen van mijn knuisten…
Een stroom haiku's
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 634 Onstuimige zee
wast in wollige golven
uit de gouden bron
~
Boven drijven langs
gouden bijen wolkjes blauw
mondjes blazen dauw
~
In rust op gonzen
van de golven drijvend mee
schelpen rinkelen
~
Glinsterend water
waterbellen vol muziek
spiegelt zeeklanken
~
Lichte bries vervoert
avondlucht bij windgetij…
Vleermuis
poëzie
3.0 met 24 stemmen 2.340 Vleermuis, met uw vlerkjes slaande,
Door de avondrust,
Nederwaarts en opwaarts gaande,
Vast en doelbewust,
Gij, het enig ding bewegend
In deez' avondstond,
Met uw zwart figuurtje tegen 't
Glanzend hemelrond,
In de lichtgevulde, klare,
Diepe hemelkom
Lig ik peinzende te staren
Bij de stilte alom,
En der dingen roerloos wachten
Onder de avondlucht…
Veilig
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 4.500 Je kruipt met haar weg
op de bank
zij
op jouw schoot
geborgen
jij
je arm om haar tengere lijf
veilig
beeld spreekt voor zich
mijn papa
mijn dochter
ontroerend moment van
twee eenheid.…
Ademnood
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.607 Ik kwam in ademnood
door de ontroering
toen je wegging
naar de dood
wist ik dat sterven
rust zou brengen
maar toen je weg was
werd de nood te groot
moest ik even naar adem happen
zo snakte ik naar jouw bestaan.…
Sprookjespartijen
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 628 Ontroerend mooi, als je het zo ziet staan.
Waar komt dan al die rotzooi toch vandaan?…
Geroepen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 106 Hun actie was ontroerend en spontaan
De Nederlandse sterren inviteren
Een vluchteling om bij hen te logeren
Je hoorde daar natuurlijk bij te staan
Ruimhartigheid blijkt vluchtig op termijn
Of wonen die BN'ers toch te klein?…
Haar pootje op mijn arm
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 166 Als ik soms eens een traan laat gaan
Komt mijn beste maatje er heel snel aan
Legt haar pootje op mijn arm
Drukt haar kopje dicht tegen mij aan
Dan laat ik van ontroering
Nog meer tranen gaan…
Blinde Vlucht
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 727 Blind, onbesuisd
raakt hij juist
in een dartele vlucht
door zwoele avondlucht
dodelijk verstrikt in
het web van de spin.
De eindbestemming van de vlinder
wordt het vertrekpunt van een verslinder.…
Fijne vogels
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 176 Niet alleen de leeuwerik
met z'n doldwaze vluchten
of de nachtegaal
met z'n bekoorlijk gezang
de merel die tegen de late avondluchten
jou doet luisteren onder lichte dwang
Nee geef mij ook maar
het gezellig kwetteren van de mus
of de brutale herrieschoppende spreeuwen
Maar bovenal het koeren van de houtduif
die je 's ochtends je slaap doet…
kom
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.021 je weet met je lippen
mijn contouren
te beroeren
met zachte stem
probeer jij mij
naar het paradijs
te vervoeren
jouw woorden
in mijn oren
kunnen niet anders
dan mij ontroeren
graag wil ik mij
door jou
laten vloeren
kom……
Façade der zinsbegoocheling
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 226 De schone schijn
van de façade
waarachter
onzekerheid
de fundamenten
langzaam ondermijnt
van het twijfelachtig gebouw
van gemorste letters
gespleten woorden
zinnen zonder zin
tot zwijgens toe
ontroerend
maar toch schijn…
Na
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 91 na de schoonheid om stuwend rivier te zijn
wordt de ontroering met een laken toegedekt
er zit nog slaap in de dageraad
nooit heeft de maan de mogelijkheid van avonturen
op zo'n klare manier belicht
nog even en dan verdwijnt dit wonder…
duur
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 het duurt voor
de inkt zich
met het papier
verbinden wil
het duurt voor
de ontroering
naar stille
tranen voert
het duurt voor
de zachte ziel
de opperhuid
bedekken kan
het duurt voor
de schrijver de
kant naast de
weg kiezen zal…
De dubbelganger
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 980 Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd
waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd
Gezocht in het Verre- en Midden Oosten
niets van jouw evenbeeld om mij te troosten
Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika
lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na
Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël
this must be heaven or this must be…