8027 resultaten.
verlichting
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 453 ik schenk mezelf iets,
door het jou te geven,
zachte woorden van satijn
als eeuwige momenten
van even
zij komen uit
overdadig niets
de eigen pijn verlichten
door de ander
het goede toe te dichten
waar tranen drogen
door een milde lach
zo groeit een droomwens
langs rozenbogen
tot een mooi en
bloeiend mens
en raak ik…
Verlichting
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.285 Zwijgend loopt hij doelloos en eenzaam rond
door de stad waar niemand weet dat hij leeft.
Schreeuwende neonverlichting die streeft
naar gezelligheid op je kerstavond.
In lange rijen loopt hij langs ruiten
met mooie geklede modepoppen.
Een triest exemplaar laat hem plots stoppen.
Nu weet hij hoe zijn verdriet te uiten.
Zichzelf behangen…
Verlichting
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.277 Als huilen
de pijn verlicht
ben ik echt
aan een spaarlamp toe.…
VERLICHTING
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 630 Mamma, kijk, de maan vannacht
is een heel groot oor.
Rechteroor! Het oor van Schuilevink
dat minder wordt.
Maar huilt een kind, dan vindt het
absoluut gehoor.
Doodgemoedereerd en koel
ziet zij beneden de maan
zonnebaden. Met een ruk
trekt zij de gordijnen dicht.…
VERLICHT
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 32 Het is een ware bron
die lamp aan het plafond.
Maar echt licht
in een gedicht
komt alleen van de zon.…
Verlichting
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 46 als mijn ziel steeds minder zoekt
naar gebaren die woorden uit stof dragen
en licht mijn schaduw niet meer vervloekt
geraakt de geest allengs bevrijd van vragen…
Verlichting
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 859 naarmate
de tijd vervaagt
verdooft
de oorzaak
als ook nog
het denken vertraagt
begint de eenvoud
zijn taak…
Verlicht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 537 De zon
verlicht
het leven
met haar licht
Zonnestralen
van hoop en geluk
beschijnen
de ellende
Het zwarte leed
krijgt kleur
De zware last
wordt draagbaar
Verlicht
door zonneschijn
wordt alles
een stuk lichter…
verlichting
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 432 en ik werd een beetje bang
kom ik ooit nog uit dit straatje
het duurt nu al zo lang
na een periode van bangheid en van verdriet
zeg ik het einde van dat straatje
en jij stond daar
ik rende naar je toe
en pakte je stevig beet
want ik was weg uit dat straatje
weet niet eens meer hoe het heet
jij bent mijn licht in het donker
mijn verlichting…
verlichten
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 215 het is werkelijkheid
die men van binnen
door begeestering ervaart
en zich komende dagen
fijn besnaard
over ons verspreidt
gelijk een duif verbindingen legt,
zich aan het ongrijpbare wijdt
dat licht schenkt
aan elkanders zielenwegen
opdat leven liefde zegt
en naar het voelbare inzicht wenkt…
VERLICHTING
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 265 Wij eisen niets op,
maar halen verlicht adem
in liefdes hemel.
Liefde verheerlijkt
al onze daden en gunt
iedereen geluk.…
Verlichting
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 136 [Haiku]
boven de kaarsen
branden oeroude sterren
uiterst langzaam op…
VERLICHT
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 260 De verlichting is
de liefde zonder eisen,
puur mededogen.
Het puur genieten
van helpen te genezen
en te bevrijden.
De zalige dood
van alle egoïsme:
zalig die minnen.…
Verlichting
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 227 Olielampen, kaarsen,
pitjes die gloeien,
kooltjes die branden,
sterren die fonkelen
de maan die schijnt,
de zon, als ze zin heeft,
verlicht de wereld,
maar:
als de weergoden
er tabak van hebben
ze een schicht
in een elektra kast brengt,
dan is de mensheid
ineens zo erg verwend,
dat iedereen
in rep en roer is,
terwijl:
we…
Verlichting
snelsonnet
4.0 met 1 stemmen 644 De koningin is weer een jaartje ouder
En wil tot slot geen nationaal geschenk
Het is natuurlijk crisis, maar ik denk
Aan parels of een gouden hostiehouder
Of een houder voor waxinelicht misschien?
Of zou ze in dat veld al zijn voorzien?…
Verlicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 247 Ik heb geen bril nodig
om mij naar het licht te dragen.
Ik vertrouw op mijn vleugels,
mijn stiltewezen
die overal aanwezig is.
Ik geef een hymne aan de wind
en tover een leger van glimlachjes
die stralend hun zaadjes verspreiden.
Ik open mijn voeten
en laat de aarde stromen.…
Verlichting
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 302 Als jonge zoeker werd ik kloosterling,
En las godvruchtig boeken, hele nachten,
Totdat een monnik mij daar bruut verkrachtte,
Waardoor de lust voor godsdienst mij verging.
Toch vond ik ongemerkt, door al die pijn,
De kennis waar religies één in zijn.…
Verlichting.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 64 Donkere wolken
en sombere gedachten
gaan ook weer voorbij.…
Verlichting
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 126 bloesemknop gaat open
dan smelt de ijslaag die afstandelijk maakte en verward
er woont een symfonieorkest in onze mensenziel
dat zacht gaat spelen als we bezig zijn met nieuwe dingen
een lichte tinteling verspreidt zich, altviolen zingen
dan zwelt de passie verder aan en draait aan 't wereldwiel
en als de mens het instrument van 't lichaam leert verlichten…
Verlicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 103 de verlossing voelt nader
nu zij de wind niet meer
tegen de haren instrijkt
niet dat ze dat ooit gedaan had
maar toch
zachtjes priemt de dagvorstin
door het wolkendek
om vergeten verhalen
te openbaren
die van liefde en troost
waar al even reikhalzend
naar werd uitgekeken
eindelijk komt zij thuis…
Verlichting
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 119 Verlichting omarmd
het gedicht van de schaduw
in de schemering
nu woorden leven verzacht
en dauw verdriet illustreert.…
Verlichting
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 211 Wie leeft als een kat,
is verlicht.…
De verlichting
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 90 De zwarte takken
verbrokkelen de witte lucht,
net verdorde grond.
De witte lucht
barst, breekt open,
de avond puilt eruit.
Halfstok hangt de zon
aan de horizon,
klaar om met rode kaken
het hazenpad te kiezen.
De sterren stellen gerust:
morgen komt er weer zon.
Op zijn beurt barst en valt
de zwarte lucht in duigen.…
Beeld
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 103 Waar zouden we gaan
als we hier niet waren
om dichter tot elkaar
te bestaan
om te spreken
en sprakeloos te zijn
om te horen
en verlicht te zijn
om ons een eigen
beeld te vormen
en het te plaatsen
aan die van jou
het in koude klei
te kneden en klinken
tot onze gronden
hier bezinken
om gemengde aarde
te zijn…
Socrates
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 311 Het feit dat wonderen wel bestáán,
wil ik met alle ongelovigen delen.
Socrates wist al dat hij niets wist.
Verlichte theologen twijfelen nog.
Echt, zij hebben nog niets beslist.…
verstilde beelden
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 328 -woorden bij een foto-
ergens buiten de stad waar de tijd
alleen nog in het verleden huist
verhullen gehavende muren een
roerloze leegte rond ‘n verweesd
en uitgewoond bestaan
en ook de mensen die hun dagen
hier sleten zijn reeds lang naar
het stof der aarde teruggekeerd
enkel ‘n verdwaalde passant die in
deze bouwval beschutting…
Kunst
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 811 'k Lees elke ochtend en passant
de kunstrecensies in mijn krant.
Vaak zie ik dan hoe zeldzaam fijn
de kleren van de keizer zijn.…
KUNST
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 164 'k Lees elke ochtend en passant
de kunstrecensies in mijn krant.
Vaak zie ik dan weer hoe ragfijn
de kleren van de keizer zijn.…
Jij danste spontaan
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 290 heb de
rode loper gelegd
jij danste spontaan
de wolken in je haar
tot flarden uiteen de zon
greep haar kansen meteen
om het decor te verlichten
ons gevoel weer te witten
in het zwart van bestaan
ja zonder regels zijn wij
gegaan in het besef dat onze
liefde altijd voor alles zal gaan…
Er staat een woord op
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 83 Het gevoel is er niet meer
Liefde en afkeer bestaan nog wel
Maar worden niet meer herkend,
Alles oogt vlak en gevoelloos
Donkere wolken jagen door het brein,
Slechts een spaarzame lichtstraal
Brengt nog wat verlichting
En dan vanuit het niets
Staat er een woord op,
Ik herken een woord van trouw,
Van mensenkind ik hou van jou…