Netgedichten

netgedicht (nr. 23.385):

Verlichting

als mijn ziel steeds minder zoekt
naar gebaren die woorden uit stof dragen
en licht mijn schaduw niet meer vervloekt
geraakt de geest allengs bevrijd van vragen

Zie ook: http://www.fixpoetry.com

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 21 november 2008

julius-dreyfsandt

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: filosofie

verlichting

religie

3.3 met 15 stemmen

153

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Sanne L, 17 jaar geleden

Vind veel herkenning in dit stukje. Maar vind het wel lastig als ik naar mezelf kijk.

Margreet, 17 jaar geleden

Uit donkere modder groeit een prachtige lotus, het licht omarmt haar.

annabel, 17 jaar geleden

De bevrijding van de dwang van de twijfel, Julius?

nonna, 17 jaar geleden

Helder als licht, schijnen jouw woorden me tegemoed.
Als onze "ziel"spiritueel ontwaakt is,zijn we volledig (ver)licht, en ervaren we geen lijden meer.
Wat een licht zou dat geven! Prachtig beschreven, zielstrelend!

Geef je reactie op deze inzending: