Alle inzendingen over plukken OR luchie OR ruiken

Egaal oppervlak Zonder butsen en Deuken, glad Zo op het oog, Als dit nu het Laken is dat Jouw leven toedekt Dan lijkt er zo op Het oog niet veel Aan de hand - anders Wordt het wanneer Je de diepte durft In te gaan, het lijden Doorgrondend van de Diepste afgronden Tot en met de Allermooiste orchidee - Die de moeite dubbel…

zing, dans, bemin ontdek, durf, begin heb lief en vermijd verspil geen tijd aan strijd leef en beleef schreeuw, huil goed uit pak op waar je was vergeet wat goed genas kijk uit naar morgen houd geheimen verborgen zeg dank voor elk geschenk want in een oogwenk waarin niemand wordt ontzien is het voorbij Carpe Diem…

Pluk de dag, want voor je het weet: is het avond!…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Ik ren vlug terug naar de veilige achterdeur, ten afscheid ruik ik gelukkig wel al wat bloemengeur.…

Lieflijk als een bloesem, zo stralend en zo zacht alsof ze nu wil zeggen: "ik heb op jou gewacht" Je kunt mij plukken zegt ze ik sta in volle bloei... Maar, pluk mij heel voorzichtig, 'k sta tussen plantengroei...…

Wat is de wereld ingewikkeld en waaróm begrijp ik zoveel niet waarom zijn landen steeds in oorlog of komt het omdat je dubbel ziet Waarom kan er geen vrede heersen en ruik je de dood en ook verderf en moet haat dan overheersen Maar haat is ook geen waterverf Dan kon je met heel grote slangen spuiten over al het kwaad Zodat…

Ik ruik die geur… Onmiddellijk voel ik die zware steen in mijn maag Krijg geen hap meer naar binnen Míjn angsten moet ik overwinnen Waarom blowt hij is mijn vraag Ik ruik die geur……

Als ik aan een bloem ruik dan denk dat is fijn en dan zou ik heel graag een hommel willen zijn. een mooie vette hommel of een slanke bij lekker dan zo’n bloem in dat heeft wel wat voor mij. En als ik dan de reuk van de ene heb gehad dan vlieg ik naar een ander er zijn toch bloemen zat.…

Als het het enige was dat hier lag, als de stenen hier niet lagen en de wielsporen, bierblikjes en lichtvlekken, als het niet zo nodig iets moest zijn zou het nu gaan bewegen. Het zou op zijn kop kunnen gaan staan. Het zou op zijn tenen uit zijn uitersten glijden en het zou je inpakken in een kudde vlaggen, fietsen en melkflessen, mooi…

Papa blies bellen tegen mijn buik en tussen mijn benen Papa maakte me wakker om te plassen, en masseerde me van binnen ....Op zijn kalender ....zet papa tekens ....voor de veilige tijden ....Ik ben gaan ruiken ....naar angst, aangestoken ....door de geur van mijn zussen ........Dat nodigde hem uit ........Kom maar, het is veilig…

Als ik bloemen plukken mag pluk ik ze midden uit het rijpe graan hun blauw verwoordt de hemel het wit een stille traan waar sterren bloeien in de nacht en rond de maan waar zonlicht lacht pluk ik een wilde edelweiss daartussen laat ik de klaproos stoeien in een jodelblij bestaan zal ik de mooiste bloemen plukken want liefde mag uit vreugde…

Ik prijs mijn stad waarvan ik vruchten pluk, Mijn appels en mijn peren en mijn bessen, En waar ik uit de gracht mijn dorst kan lessen; Het kan gewoon niet op met mijn geluk. Ik ben alleen nog hongerig op zoek Of er ook huisjes zijn van peperkoek.…

Pluk niet de vroege vrucht, pluk niet de vrucht die nog zwelt, pluk de dag die onder baat en last niet bukt. Dat is het bijproduct. Het is de coupon van winst op het verlies, van lik op stuk. Papier is geduldig.…

Eindelijk lente pluk ik tulpen tot een boeket Voor haar die me lief is Voor kort of lang gemis Voor harde woorden of stil zwijgen Voor het plotse vleugellam Voor met ruzie dreigen Voor haar die me lief is Pluk ik tulpen Stuur ze niet uit Amsterdam.…

Mijn huis zal ook ergens naar ruiken. Niet naar appelen. Dan had ik geen verschil gemerkt. Appelen ruiken lekker, maar bepaald bezoek niet. Daarna moet ik luchten. Mijn huis moet ook ergens naar ruiken. Daarvoor moet ik speciaal een week weg. En weer terugkomen. Als ik de bank van Lieke krijg, ruikt mijn huis ook naar appelen.…

Gedachten zijn als voorjaarsbloesems Ontspruiten klein en teer Met zorg en aandacht Groeien zij En komen er meer Koester gedachten als bloesems Geef ze voeding en verzorg ze Dan groeien gedachten bloesems uit Tot prachtige vruchten Pluk die vruchten Dan pluk je geluk.…

vergeet mij niet te plukken wil niet ontbreken in jouw boeket…

Zo geeft zich – Ruik! Ruik! ‘T eeuwig leven wast! – Door wildgrijpende rukwinden betast, Zich welvend, de aarde, angstig voor de eerste stoot, En achterover ligt ze, en rilt en dampt, Als bronst van zomerstorm in wolkbreuk, stampt, Schokkende, zijn bevruchting in haar schoot.…

kasseien en ze cassaven te noemen Ik hoor geen bal aan over wat ik zag en schreef ben de zoete aardappel waarin smakelijk wordt gesneden - geprikt zonder te proeven Maar dan stuiten zij toch op een stinkend steentje een poepie dat zich wapent met tranen en tanden Hou dan maar niet van mij ik geef niet op - u zult nog van mij ruiken…

Ik ruik je graag, Voel je nog liever, En zie je't liefst...…

Ik hoor jouw haarlak, daar ik ervan moet hoesten ik ruik jouw pijn, daar jij ervan gaat zweten ik begrijp jouw lieve woorden, daar ik ervan ga zweven ik voel jouw liefde, daar ik ervan verstijf ik beleef jouw liefde, want dat is een boemerang…

Raak mijn gevoelige plekje niet meer aan, omdat de anderen kunnen ruiken, dat we net naar bed zijn geweest, schat.…

Luister naar de dikke muren van eeuwenoude Franse huizen gebouwd met de wetenschap van toen Voel hoe het weer binnendringt hoe het binnen na gebruik zich weer naar buiten baant Zie hoe de afgeplakte wanden in de opgelapte badkamer een verbinding aangaan met het gecondenseerde vocht Ruik de geur van schimmels bij onvoldoende luchten…

Het sierlijke hek van krakelingen staat nodend voor het kleine, witte huis, dat zich als een sterke, maar milde kluis beschermend sluit om geheime dingen. Bij de open vensterluiken verdringen kamergeuren elkaar, verlaten hun thuis, zweven langs de woning met strelend geruis, laten de tuin toverachtig zingen. Minzaam zien wijde, helgele bloemen…

Bomen waaien zacht: druppels vol bloesemgeuren zweven naar ons toe. Een merel kruipt diep in de paarse seringen, kijkt bedachtzaam rond. Groene bolletjes aan de vlierstruik houden wat onnoemelijks in.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Ruik weer de brem zo stralend geel, gloeiend in de zomerzon. Die geur... de bijen zoemen, ik pluk mijn blauwe bloempje. 'k Weet nu het is de gentiaan. Toen niet, zag wel haar schoonheid. Het zilverroze rozenkransje, verborg zich niet voor mij, De tormentil, de erica in overvloed. 'k Snoepte heidebessen ondertussen.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

is er het ochtendrood ik pluk en pluk tot het klimmen van de zon mijn hoogtevrees beloont die klautert nu een slingerroos ik bloos de bloem een tintje lichter tot ze knakt verder dan mijn zien reikt haar hart zon legt schaduw bloot gebroken…