Alle inzendingen over poeten

een dame welt een erudiet verhaal in zinnen met de zwaarte van decreten ze roemt zijn bundel voor de zogeheten lichtcryptische benadering van taal vervolgens wordt zijn schrijfkunst uitgemeten door critici in termen: magistraal, vernieuwend, vol mystiek en haast sacraal hij krijgt het keurmerk ‘kroonprins der poëten’ de dichter hoort het…

door de microbe gebeten zwaai ik met een zwangere pluim Zij maakt met mijn scheerschuim kammen en borstels schoon Ze zegt dat ik de lakens onder de dekens mag strijken Hier moet ik verdwijnen Daar moet ik wijken Nog even zijn we met twee Mijn laatste tennisballen draaien in de droger met de donzen dekbedden mee Ik kom overal te laat en poets…

Ik poets ze elke dag. In de kamer heb ik Gras gezaaid, dat staat zo fris. Een keuken heb ik niet. Ik leef al maanden Van de wind. ---------------------------------------- uit: 'Een nest bloedsinaasappels', 2006.…

. -------------------------------------------- Bron: The Lappersfort Poets Society…

we ontdekken de oceanen onderdak voor de woningloze dichter op drift poëten reizen in het spoor van Alexander de Grote met karavanen door dorre oceanen van zand de lyricus penseelt bedwongen bergen waarlangs gerafelde wolken de dalen binnenzakken in veertien versregels dicht de sonnettenschrijver een onverschrokken reis naar de…

Een muze beminnen is goddelijk, voor een poët. Dichters begrijpen de roerselen van uw ziel. Ze herkennen de liefde in uw ogen. Laat hen tot uw stoutste dromen toe. Geef hen al uw zorgen en uw smart. Nooit worden verlichte dichters moe. Onvermoeibaar beroeren zij uw lichaam, en uw geest. Zorgen tillen ze van uw schouders.…

Roestkleurig, brons, de buitenmensen Bewegingloos of sloom op dreef Op plompeblad, zie hoe ik zweef Beweert een meeuw, al zijn er grenzen De paarden van het dorp, zij draven Al komen zij geen stap vooruit De reuzenkat hoeft nooit te eten De lucht is blauw, ik blijf mij laven Aan schone kunst, maak beelden buit Sculptuurtuin; voedsel voor poeten…

wat kraakte de loopplank en prachtig de schepen ze zingen en kreunen ze zeggen het weer aan jonge geliefden die likken als honden zij lusten er pap van wat willen zij meer aan slammers poëten die schrijven op armen over billen en borsten over tepels en teer aan ouden van dagen die zochten niet vonden de dood onder ogen en pijn van…

het dichtersfeest was in volle gang een waaier aan dranken klokte door de kelen de stemmen werden met de minuut luidruchtiger er hing die avond zoals dat heet beslist iets in de lucht B. ging aanvankelijk mee in de flow verzorgde onopvallend zijn aandeel in de roes maar toen de broeierigheid overkookte en een onnoembare spleen de poëten…

Zij is mijn gouden Geliefde Uit de Poëten der wereld, gouden vreugd. Ik ken haar. Zij was in mijn gouden jeugd, Van mijn geboorte af, mijn één'ge Liefde. Maar hoe onmetelijk is zij veranderd!…

Poëten dwingen tot betekenis ze maken water hard en stenen zacht ze forceren ruwe steen tot smaragd modelleren taal uit verdommenis Gewone bijen worden grootgebracht en zoemen aldoor in de vensternis ze zoeken buiten zien ontsteltenis en nieuwe beginsels worden van kracht Steekhoudende gedachten geel als lis vergroeien uit versteende dorst…

het kunstwerk in geur aroma smaak gelijk bij mariakaak de echte Verkade nog appetijtelijker kan ook men dressere het gedicht op de tong voor de smelt tot er engeltjes zeiken en u zonder te kijken vers kunt benoemen als kers marjolein of savooiekool braam bitterbal ei of kaapsch viool men handele voorts naar bevind van zaken een poëte…

de bakker had een bloemperk in z'n tuin ter nagedachtenis aan twee poëten en in z'n vak kon hij er goed van eten: hij bakte niet alleen maar wit en bruin. een lekkernij werd door de man bereid waardoor hij rijk werd in de kortste keren. hij liet zich door twee schilders inspireren: de appelbol was zijn specialiteit.…

De dichter is een halve helderziende Daarom noemt men gedichten POE-ZIE Hij maakt contact met ongeziene vrienden Door middel van symbool-telepathie Zij zitten of zij lopen, de Poëten, Met hun kristallen bol of telescoop Te zoeken naar signalen van planeten -of dichter bij- van menselijkheid en hoop Hun hersen-schijf bevat vergeten woorden…

De hokjes van erkenning zij floreren Steeds hebben zij mij weten te benauwen Ik pas in geen ervan, ga erdoor snauwen Ik stik, ben tegen dat classificeren Poëten, ga ertegen protesteren Hoed je voor labels,hoed je voor de klauwen Van Teveel Onderscheid, dat gaat berouwen En splijt in wij en zij en ja dan scheren Die voor je 't weet als…

kaken slechts tot prevelen in staat gebroken door het aangedane kwaad te oud, te ziek om nog te kunnen paren na jaren vindt men tussen broze botten een kist gevuld met aangetast papier een ganzenveer en gaaf gebleven potten waar vloeistof zwart als gal in heeft gezeten de sporen van een raadselachtig dier hier huisden ooit de rijmende poëten…

Zie hoe ik keer en ruim en poets en kuis - De oude spinsels zullen mij niet hebben. In een aan kant gemaakt en helder huis Kan het bestaan altijd opnieuw beginnen. Mijn broodheer noemt mij - hij is nooit abuis - 'De Mondriaan van haard en tafellinnen.' Ik had maar weinig schik in zijn fauteuils.…

Poëten zijn de nadenkende geslachten Zij die op beredeneren wachten Gaan met de tijd verloren voor De poëzie die nacht en stilte door Zicht baant de weg door ruimte en Door grotten: bespot door zotten is de pen Van hen die uitwellen in zonnegloed Wat lieft en leeft in 't trots gemoed Schone en trieste melodieën waar De zoete geur van…

we delen deur, dezelfde kleur in vreemde ogen, ik ken ze niet maar zal je zeker mogen zo koester ik je privacy ik kan je ook gaan weten om je dan als klankbord te vergeten ik geef je geen gezicht en poets de deurmat met mijn voeten doe vooral aan anderen de groeten zo gaan we uit elkaar en dwalen tussen mensen, ogen op de grond die…

De badkamer waar iedereen wel eens komt, heeft een spreuk die me terstond terug brengt naar kindertijd, poets je tanden, poets ze vaak, zodat de tandarts niet buiten zinnen raakt, bij het zien van zoveel ongerief.…

We zijn niet allemaal poëten en echte goede dichters ook al niet maar wat een ander van ons vindt interresseert ons meestal toch geen biet. Het alfabet heeft maar 26 letters, en ieder speelt ermee op zijn eigen manier het gaat niet om het beste of het mooiste maar recht uit je hart en met plezier.…

huidig balletje - losbreekt Waarbij als jij de lens richt in wat er uit steekt dieprood van binnen als je goed blikt in het doosje zie je vlezig en vochtig picturaal golven gelijk vulva clitoraal ongewild niet getrouwd bloos je los gemaakt in zinnen Mijn neef is ervoor op therapie gegaan kloothommel joh kon de slappe hap niet aan no poet…

Baan brekende poëten herken je aan hun voortvarendheid meteen ze zetten zonder pardon alles in en schuiven er niets voor opzij bij de eerste de beste kans op erkenning door de maatschappij Bij de voorverkiezing van Dichter des Vaderlands reed er één van de short list op stemming uit vanaf gene zij met bulldozer in dichte mist met zijn…

Zoals Lucebert schreef poëzie is kinderspel wie de poëet is werpe de eerste steen werpt hij dubbel zes hij gaat meteen verstoten van alle aarden naar de gevangenis intens tot zijn verdriet Gooit hij ze niet of eenmaal in de bak de eerste keer wel ook bevrijding na een poos het heeft geen waarde alle poëzie is weerloos da's eigen aan…

nawuif een traan die mij oogdiep verhit en ’t stof mijns aangezicht verkit rolt onbeheerst over mijn wangen en vlekt mijn kraag, ooit leliewit ik blijf je schrijven, zonder schroom en praat luid voort in onze droom ik zal mijn laarzen niet meer trekken in ons kasteel dat blinkt als chroom ik zie je vast terug morgenvroeg ik ruim en poets…

Sta zo opgewekt mogelijk op dus, poets je tanden, omhels je vrouw, kam je haar, lach tegen de spiegel, ontbijt met thee en een eitje. Je begint vanzelf in de loop van de ochtend een beetje te fluiten. Dat doe je de hele dag door met wisselende intensiteit.…

De benen van Rutger Kopland waren kleiner dan ik dacht, als van een dwerg, niet capabel genoeg om mij in te halen als ik hem een poets bak.…

Er is een dichter gestorven: hij had 'ne goede naam; nu komen de andre poëten luid jammerend te zaam; zij strooien as op hun hoofden en zijn in rouw gehuld, hun oog is met zilte tranen, met weemoed hun hart gevuld.…

Ik draag hem met fierheid en poets hem met klaarheid.…

“Jonge sla” van Kopland kan ik nog vatten, van Ingmar Heytze begrijp ik af en toe een stuk, als ik van Campert iets kan lezen heb ik geluk, maar bij de meesten denk ik: , “verdomd, weer natte watten” Wanneer komen de poëten uit hun ivoren toren en hanteren ze voor ieder begrijpelijke taal of zou dat hun imago te zeer verstoren?…