Poetsster
Vanaf hier is niets meer van mij
Ze heeft de mouwen opgeschoven
tot ver boven de ellebogen
Het huis wordt stofvrij
onder mijn voeten weggezogen
Waar het om gaat
mag een tante weten
Als door de microbe gebeten
zwaai ik met een zwangere pluim
Zij maakt met mijn scheerschuim
kammen en borstels schoon
Ze zegt dat ik de lakens
onder de dekens mag strijken
Hier moet ik verdwijnen
Daar moet ik wijken
Nog even zijn we met twee
Mijn laatste tennisballen
draaien in de droger
met de donzen dekbedden mee
Ik kom overal te laat
en poets dan maar de plaat
Geplaatst in de categorie: partner