Alle inzendingen over regen OR blijven

Maar lente komt, ze kan niet blijven wachten maar is geduldig en getrouw met onze aarde die kreunt onder ‘t gewicht van ons getreuzel en ons traag beminnen. Wie lacht er nu, wie zingt om ziel en zinnen en weet geborgenheid nog wonen in dit land?…

Brullende wolken nagezeten door de wind onzindelijk weer…

In Duitsland is aan regen geen gebrek Klimaatverandering leidt tot problemen Die voelbaar zijn vooral bij weerextremen Ineens is het dan alle hens aan dek Preventie? Nee, we missen straks de boot weer En blijven liever handelen uit noodweer…

Een meter voor het rode sein komt het vertrek waarin iedereen elkaar bekijkt tot stilstand Voorzichtig tikt de regen vergrendeld blijven de deuren vingers betrommelen een raamkozijn voorzichtig tikt de regen nog Langzaam begint het te dagen: dit is geen kamer maar een doorgang tot een eindpunt dat op afstand blijft een moeder haalt…

Over niets wordt zoveel gepraat als over het weer Over de regen, de sneeuw de warmte en wat al niet meer De droogte die de landbouw teistert De regen die onophoudelijk schijnt te moeten vallen De pakken sneeuw die er ooit nog vielen De donderbuien die menig mens ineens overvielen Elke dag opnieuw kijken we naar de voorspellingen van…

Je ziet het niet, je voelt het niet, je hoort het niet, Het is er altijd Altijd maar doorgaand, Niemand die het kan stoppen, Nooit zal je dingen kunnen terug draaien, alleen vooruit Heerlijk wanneer ik met mijn vriendje in bed lig, en naar het slaan van de regen op mijn dakraam luister, Hoop ik dat het voor altijd stil kan blijven…

Als bonus na die wekenlange regen Gaat nu een plaag van net ontloken muggen Op weg naar blote schouders, benen, ruggen In grote wolken komen we ze tegen Tenzij we merken over een paar weken Dat de horde onderweg is blijven steken…

We zuchten, want het is warm, we steunen want het is boven de dertig graden, we puffen want het is heet, we klagen maar iedereen weet; na zonneschijn komt echt weer regen!…

Dit tussen de bedrijven door is waar het volgens mij om gaat Jouw juiste woorden van tijd tot tijd in een bed van zachte energie waarin ik me veilig voel: jij mag alles van me weten maar voor nu is het te ingewikkeld een mooi raadsel noem je mij Mijn vader is geweldig maar hij ziet me niet ik moet me klein maken me oprollen in mijzelf…

ik loop gebogen door de regen mezelf beschermend tegen de wind en net zoals de natuur tekeer gaat zijn ook m'n gedachten stormachtig getint mag ik schuilen in jouw armen de warmte is me alles waard mag ik nog wat langer blijven tot de buien zijn bedaard…

grauwe avondlucht zwanger van regen donkere dennen kraaien krassen de dag nog tot weemoed vlokken roet die de grijze avond proberen te rekken met hun ontheemd geroep enkele vinden een plek de rest zal wel blijven vliegen in de zwarte nacht…

Dan hoop ik toch gauw weer thuis te zijn al zal het huis andere muren hebben en zal de regen ook nat blijven maar soms ook verfrissen.…

gestaag drupt water van blad op tak de stam wordt donkerder door lange tranen die in stroompjes naar beneden komen wegvloeien in de grond tot die verzadigd is en plassen blijven staan waar in spiegelbeeld de regen weer gewoon in stroompjes terug naar boven lijkt te gaan…

Na een dag van heel veel regen kwam uiteindelijk ook weer een dag, dat de zon weer zichtbaar haar stralen liet schijnen het natuurlijke fenomeen van, de herfst.…

Zo'n zondag waarop de zon zich niet laat zien, dat het 's morgens zo lang donker blijft dat je beter de ochtend in bed vertoefd? Zo'n zondag, waarop je niks doet, waarop alles mag? Ken je zo'n zondag? Ik nu wel, en ik zit me heerlijk in mijn zondagse vel! Om jaloers op te worden, dus maandag; kom maar op, ik kan je hebben…

"n Zomers gevoel, van koelte en regen een leven dat niet valt te beschrijven de kleuren bont en ook teder en zacht iets, in me houd toch mijn gevoel tegen bang of iets niet in mijn leven mag blijven!…

Lang blijven de tulpen stijf. De doden ook. Niet eens met tegenzin. 'Kom in de kelken, geel en rood. Kom, regen schenk nog eens in.' ----------------------------------------------- uit: 'As van de koning. Niet blazen!', 1992.…

Regen druppelt op mijn gezicht. 'k Zou hier uren kunnen staan en nooit meer willen hier vandaan Ik voel de rust van de natuur. 'k Zou hier willen blijven tot het laatste uur. In deze stilte, deze sfeer... Maar, 'k moet nu gaan Bij deze stille rust vandaan. En toch kom ik hier weer!…

blijven?…

dat kan je niet uit je geheugen zetten maar wat wel altijd zal blijven: mijn glimlach en mijn optimistisch gedrag !…

O wat een uitvinding! Internetdatingsites! Iedereen heeft toch een hart in zijn lijf? Vind je geluk dankzij liefdesverdrietigen: geld lacht je toe met zo’n datingbedrijf!…

Vergeten, een geweten. Gespleten in tweeën. Vergeven is daar maar wat is er waar. Wie zal het weten. Vergeven en vergeten. Het leven gaat door. Tijd voor 't avondeten...…

Dipjes kunnen maar best niet te lang duren Weer een smile van hier tot in Tokio. Dat roer in eigen handen nemen, Sturen en bijsturen. Dansend hart zo zelfzeker Sleuteltje dat elk gesloten kooitje opent. Isolatie of eenzaamheid laat je toch zelf maar toe Frustratie, enkelingen kicken erop. Sterkte dit hen niet te gunnen Gezond egoïsme…

Hij tekende het menselijk tekort en liet je gniffelen om eenzaamheid Verveling, jaloezie en ijdelheid Tragiek gaf hij een vrolijk uithangbord Als hij vilein politici geschetst had Dan hóórde je gewoon wat men gezwetst had…

Van Tsjechië gaan we natuurlijk winnen Ook Denemarken is een peulenschil Daarna nog even Duitsland op de grill En de finale kan voor ons beginnen Ons team geeft de Azzurri van katoen Dus zijn we virtueel al kampioen…

windstilte en alles van het kleine leg je op mijn wangen de woorden tot morgen, in het geweten ze blijven zoals aarde beweegt in oogst verdiept met handen rond huid en leven en de zee je fluistert haar warmte waar mijn adem zich om golven vouwt ver weg van regen en het seizoen dat mij nooit heeft toebehoord…

Toch blijven vogels fluiten. De regen deert ze niet. Hun zang is niet te stuiten. Of het nou giet of niet. Oh was ik maar een vogel. Dat zeg ik keer op keer. Dan ging ik fijn naar buiten. Ondanks dat takkenweer.…

Wat ik weet over zeilschepen is dat ze varen naar de hemelpoort door de wind en door regen zeilen bol op hoop van zegen naar een ver verantwoord oord waar de doden mogen slapen ze mogen altijd blijven slapen omdat schepen weer gaan varen wind in waarheid zal ontwaken edelmoedig eeuwig blaken.…

Voel jij ook die oude emotie bij gebouwen die van leeftijd zijn in de historische binnenstad nu de liefde voor de regen schuilt in een portiek, haast zonder regenjas rillend om de eerste prille zoen achter brillenglazen haar ogen mooier dan de wind vertellen kan druppels blijven naar beneden vallen bemerk jij ook die trotse bezinning…

De engel zucht, ringen rond haar ogen tranen... uit haar wolk ontsnapt als regen beneden lijkt alles nog onbewogen het droge land, niet te bewegen Maar deze aanhouder wint de grond gaat langzaam zuigen en onder het droeve regenkind gaan dankbaar bomen buigen Alleen op haar wolk, die vertolkt wat zij niet zeggen kan kijkt ze tot het water…