Alle inzendingen over rituele reiniging

De eerste beelden keren terug je kledingstukken klimmen omhoog het vroegste licht omgekeerd valt alles om je lijf je broekje, je rokje je T-shirt, je panty’s komen naar je terug als omgedraaid begin maar het is anders aan de overzijde van deze nacht: langzaam, niet traag, rituelen, beweging de melancholie houdt je schouders…

de ereboog met 'welkom thuis' voor soldaat W terug uit Indië die niet kan aarden in het dorp naar Korea vertrekt en sneuvelt dat de mens zich ontdoet van z’n dunne beschaving even snel als van z’n kleding bewijst elke oorlog hij valt terug op de oermens en primitieve rituelen rond overleven wie de naakte mens ontmoet valt terugkeer…

de dagen zijn voor jou geschenken ontwaken met een lach na een vaak rusteloze nacht je eigen dingen doen volgens vaste rituelen het staan op eigen benen in wankel evenwicht de liefdevolle handen zijn hun werken niet verleerd van baby tot groot kind zij hebben alles geprobeerd jouw ogen blijven hen verbazen in bewondering hoe jij…

de dagen zijn voor jou geschenken ontwaken met een lach na een vaak rusteloze nacht je eigen dingen doen volgens vaste rituelen het staan op eigen benen in een wankel evenwicht de liefdevolle handen zijn hun werken niet verleerd van baby tot nu vijftienjarig kind zij hebben alles geprobeerd jouw ogen blijven hen verbazen in verwondering…

De werkelijkheid kent vele gezichten de wereld komt binnen onrustige berichten gedachten zaaien nieuwe dromen droom lustig viert het hart een feest om het einde te vieren van een vers begin afscheid nemen van wat is geweest droom lustig gaat het hoofd op avontuur en hangt haar spiegel aan de zwarte muur de rituelen worden…

niets volmaakt zelfs de schepping is heel menselijk en puur aards in kleine oneffenheden legt de maat haar treden naar schoonheid jouw handen kunnen helen met warmte en kracht zodat unieke pracht zich weer kan delen geen ongewenste buitenbeentjes meer die hun leven verklarend slijten omdat anderen steeds kijken jouw rituelen…

hoe diep moet je nog gaan voorbij de jaren die zij deelden nog verder dan de rituelen dan liefde vol intimiteit nog sterker dan de steun, geborgenheid? als zij al dacht dat het niet dieper kon en dat de wond van buitenaf kon helen weer lucht gekregen het verdriet kon delen wat is dan 't definitieve plan?…

van dronken vlammen in de kleine uurtjes van de nacht als het slapen wacht nog speelt wind met warme en koude vlagen die de gekruide geuren van de maaltijd dragen in het laatste kwartier van de maan hier zacht neuriet de groep hun dank aan de gastheer zingen vrouwen lachend van een goede nacht op de binnenplaatsen spetteren rituelen…

natuurlijk, om op te staan bij opkomend licht in de verte wat rumoer van het vroege verkeer nog vreedzaam van dreun ach ja, daar is een mus kan ook een merel zijn, maakt niet uit, nu in alle vroegte in een nog slapende tuin het is zo'n onbevlekt moment bij aanvang van een dag je kent ze ook wel in de avond maar dan om de ziel te reinigen…

Vonken reinigen de loop van mijn fossiele natuur als ik doelloos rondzwierf om keien naar de top te sjouwen, kan ik op mijn dromen bouwen zonder mij te laten boeten ? Blijft de horizon gelijk, zonder haar stappen te tellen?…

dagen dragen traag over lege nachten heen donker verslindt het licht 'k hoor stil geween achter handen, ze bedekken je gezicht juist als dagen gaan lengen en men verhaalt van hoop zie ik je in jouw stilte zuchten gevoelens laten zich mengen kennen geen reinigende doop het zijn die dagen die traag dragen en ik je hand wil…

je lach fluweelde zacht in tegendraadse vleug zij lichtte op uit het nog donkere van aangeleerde deugd liet sporen na in het ooit onbetreden nog egale vlak wiegend kwamen woorden in de koude buitenlucht zij wolkten naar behoren maar brachten onrust al snel terug ondanks het fluwelen vergeet jij nooit de tegendraadse rituelen…

in het schelle licht drukt het gewicht van uren dagen en nachten de tijd is het rotsblok dat Sisyphus tegen de berg duwen moet de onbarmhartige zeis snijdt links en rechts in noodlottige levens ze teistert het broze weefsel zwaait grillig de hemel dicht maar dan brengt Bach zeeën van licht voor een rituele wedergeboorte je…

Groningana, 't was mij een genoegen Te dichten - ook de gaten in de muren Die kleine potjes van de naaste buren Zij hoorden alles, ook gelal in kroegen In Poelestraat, waar vindikater-luizen De aanwas ging ontgroenen bij Spilsluizen En naderhand zich in triomf ging laven Aan rituelen bij de Noorderhaven De Ossenmarkt heeft voor…

Ik geloof in jou Wees als water Breng vreugde in dorre tijden Verlos de dorstige Spoel het vuil van de straten Wees als water Verfris de geest Reinig het lichaam Laat iedereen zwemmen in jouw liefde Wees als water Stroom over de wereld Reis met de wolken Wees als water Als je valt stort dan als een regenbui…

Zijn leven is een optelsom van rituelen, maar deze morgen niet. Hij loopt zich te vervelen, is een van zijn gevoelens niet de baas. Aan tafel kijkt hij door beslagen ruiten en ziet de koeien huilend op het land. Hij is niet klaar, maar ook nog niet begonnen, want deze dag komt hij niet tot besluiten.…

Ik sluit mijn ogen snuif de geur van wilde bloemen en voel de zon op mijn gelaat even voel ik mij terug in Afrika ver weg van hier was ik maar daar hoor ik het gebrul van leeuwen in verte voel ik het hete zand onder blote voeten even visualiseer ik de lange tocht in de woestijn rituelen en gebruiken beleef ik weer de meisjespijn…

De dagelijkse rituelen, de geluiden van elk uur, de kleine kamer boven. ’s Avonds hoor je de lentewind stemmen van buurtende boeren verwaaien met geruis van blaren, hoor je geritsel van muizen en moeder die rustig zegt: ‘De kat deugt niet.’, hoor je het schuiven van de grendel en vaders stem: ‘’t Wordt fris vannacht.’…

rituelen behartigen zijn houvast als bevestiging van de dag en avond het is zijn spel waar schaduwen niet lijken te bestaan en hindernissen ontweken worden door de onmacht van het zien toon mij dan jouw huilen, jouw lachen jouw honger schreeuw ik hem toe jouw spreken, jouw stem of de grootte van jouw wereld laat me zien waarom…

Na de verplichte rituelen opschrijven waar ik aan denk vervolgens anderen daarmee lastig vallen en vernemen of zij dat nu ook hebben. In jouw blauwe ogen kijken en rode lippen trekken me aan, terwijl de lucht betrekt de zon zich verschuilt. Jou kussen en verwachten: een vonk overslaan tussen ons, een lichtflits en een donderslag.…

Keek niet maar staarde naar één punt ze draaide door ik hoopte dat ze mij een blik gaf een kleine gunst maar daar danst ze niet voor ze draaide door ik zag haar zelfs zweven haar rituele kunst bracht haar maar ook mij even in trance ze draaide door met intens gevoel zeven kleurige doeken zwaaien als een cirkel omhaar…

Jij: broeder zuster je hebt een god van rituelen en regelmaat en die van mij is zo lekker vrij en laat het gaan zoals het gaat die van jouw is door de kerk een harnas aangebonden die van mij is een beetje goddeloos en kent maar weinig zonden en toch zijn ze allebei een en dezelfde god jij bent een pruimenboom en ik een van de kers…

dorsvloer molenstenen malen met scheppende vernielzucht de korrels tussen hen verwondend _ stichtend in de bakkerij mag het gezeefde witte meel uitzien naar zachte monden de zemelen liggen trots wachtend bij elkaar verlangen naar de oven die hen zal maken tot heilzame ruwe spijs om hun spoedige eters van binnen te sterken en te reinigen…

Als miezer neerdaalt En hij dwaalt In achteraf contreien Waar een zweem hangt van ketterijen Het is er niet pluis Bomen verworden er tot gruis In onsamenhangende rituelen Zwammen verderfenis uitdelen Diep in dit Veluws woud Waar schimmigheid z’n spel opbouwt Dood hout verstopt in krochten Stammen zwieren in allerlei bochten Hier miezert…

opveert Een wondgenezer die direct Een arm rechtzet die was verrekt Een chirurgijn die alles wist Als therapeut en internist Was huidarts in een vorig leven Reïncarneerde 'n keer of zeven Nu, in het RadboudUMC Geneest hij in een dag of twee Een knie een voet een tennisarm Een hernia een endeldarm Naar vast recept: acupunctuur Als rituele…

weest dan niet verbaasd: brandweer reiniging staken om de CAO wordt tijdens Sail de boel plat gegooid nee weest toch niet bevreesd: compromis is al geplooid voor calamiteiten zullen ze ’n uitzondering maken en ik maar denken bij Sail staat achter elke groene bak een geheimagent of ’n reiniger met de waak als vak…

Laat de wind het springtij bezingen, om uit het dal omhoog te klimmen, om zich te reinigen in dood tij, blijven handen gebonden door een noodverband, schipbreuk zonder averij?…

In de reinigende stroom in palm van seizoenen heb ik de mens in mij afgestroopt, leek het bijzonder om niets te hebben of te willen en alleen met de liefde onder een onbedorven hemel te staan, een zon die zich een ongerepte weg baant naar de essentie van het bestaan, het zwijgen betaald met een allerstilste klank als blote schaduw…

Aarde en onblusbaar vuur, Adem van ’t puur azuur, Reinigend water, Eeuwig verenigt Gij, Wevend aan ’t wereldtij, Vroeger met later.…

Maak geen woorden vuil, reinig snaren van je adem, trommels van stilte. In mijn vissenkom van zondvloed met z’n grenzen, zonder ademnood. Stroom door je longen, naar de kamers van het hart, wees toegankelijk.…