23223 resultaten.
jonge rozen
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.624 in de schaduw
van je wimpers
rust je blik op mij
vroege vlinders
boven onze hoofden
door de pergola heen
giet een blauwe hemel
de dag in repen
een teder spel
van zon en schaduw
valt uit onze handen
op de grond uiteen
langs okergele zuilen
nippen jonge rozen
met gave lippen
aan het prille licht…
november
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 505 nu uit de tuin
de rozen verdwenen zijn
kale stelen en doornen grijnzen
boven het bladertapijt
alles ruikt naar vergankelijkheid
zoals vochtig mos
veert onder je voet
en moddergrijs glijdt
trekt de tijd
zich in zichzelf terug
schijnt maanlicht warmer
dan de naakte winterzon…
Toon Hermans
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 393 En vierentwintig rozen
wie mens is
weent daarbij
dat is
Valerius de Saedeleer
in de sneeuw
met uitzicht
op een boerderij…
Rozen
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.587 Vlij hier u neder, zalig dwalensmoe,
Dat ik mijn tuin zijn bloemenpraal ontsteel
En op uw hoofd mijn rozen reegnen doe.…
rozengeur
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 2.211 aan de hand die rozen schenkt
hangt altijd
wat rozengeur…
oktobermaand
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 378 de foto van het roze lint
dat vastgestikt
nog net de tepel zichtbaar laat
schokt diep
volmaakte borst
nu wel verminkt
maar waar, dacht ik,
wanneer er niets meer is
hecht je in hemelsnaam
dan nog het lint…
tussen rozen en zoete geur
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 332 een koude wind waait langs mijn hart
dat onbeschermd, wat hulpeloos
zich openstelt
een vlaag van venijn splijt de warmte
die liefde heet, rukt de onschuld
uit haar voegen
tussen rozen en zoete geur
kleurt als belofte, zacht een woord
van waarheid
de blauwe lucht belooft warmte
verlicht mijn hart en heelt…
De koning van
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 105 Ik krijg unieke rozen
zeg ik dit jaar
ik knipte ze kort in maart
ach dacht ik
was het maar waar…
Eclat
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 98 Meer dan een eclat
een onomwonden wonder
een bed van rozen…
Dit is
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 105 Dit is oktober
stokrozelaars
die het nog wagen
rozen te dragen
als waren het
trofeeën
fris gesculpteerd
waar dauw aan kleeft…
Rozen.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 219 Ze plukte de laatste rozen in haar tuin
de innerlijke schoonheid van de bladeren
raakten haar wezen.
Toch...
door het plukken van de rozen
gebeurde het,
dat licht, kleur, liefde en geur van die late rozen haar meer bewust maakte,
van leven zoals die ene late roos.…
Voor D en E
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 377 Raak elkaars hart
Schilder het in de mooiste kleuren
Niet in wit en niet in zwart
Blijf groeien en bloeien
Als rozen
Die geuren
Leef, geniet en
Laat elkaar
Altijd blozen…
Bisclavaret
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 166 Lekker opschieten met elkaar, best mogelijk, dromen en hopen
Me in blauwe blazer hullend en rode rozen dansend aankopen.
Is het voor jou dan zo moeilijk of te pijnlijk
.... jouw verontschuldigingen aan te bieden.....…
Gevallen rozenblaadjes
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 100 Ze zijn echt nog, onder ons ik weet het zeker
ze zijn lijfelijk weg, maar daar houdt het dan op,
ik kocht een bosje rozen, want tja
daar was het mensje en ik, gewoon dol op.
En zo staan de rozen, prachtig te zijn
komen mooi uit, een beetje zonneschijn
dan ineens: een schrik, wat gebeurd er nou?…
Broer
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 212 In de zomer
van de laatste rozen
zonk jij weg
in de tijd
loste op
in sterrenstof
voorgoed
als een onaf hoofdstuk
in een nog onvoltooid boek.…
Vaders en zonen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.341 Wij keken in elkanders ogen en
herkenden al de eeuwen, tegelijk.
De grote vriendschap was geboren,
de vriendschap voor altijd.
Niets kon ons geluk verstoren,
geen heden of verleden en
geen toekomst en geen tijd
alles was bepaald, millennia te voren.…
Sluitstenen der eeuwigheid
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 969 jij en ik
groeiden
aan de zonzijde
van het vrijgekomen land
de nacht viel
langs glooiende
trechterheuvels
enkel ons einde
droeg een krans
van stenen
in de oase van
samenhorigheid
stapte ik
over ijzige dagen
en zag
hoe vlak keien
mijn graf omsloten
in de weidsheid
van stilte
vlak voor het portaal
naar een vrije wereld…
Even, voor een eeuw
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 398 rusteloos
beweegt mijn adem
ergens laag boven
de grond
of is het mijn stem
die niet meer
bestaat
omdat ik zwijg
onder natte rouwkransen
van gras en water
te vroeg komt
elk geluid, als hagel
op getelde uren
alsof duizend nachten
drukken op het landschap
van één dag
ingezwachteld
onafgebroken stil
draag ik
de transparante…
Grillige rozen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 226 Schemering valt over witte rozen
de zon scheen wit, was gastvrij,
de muzen ontweken mij, in
tussenpozen naderenden ze mij,
met hun lange schaduw aan hun zij,
een tak, met in sneeuw gedoopte loten
viel als gepoederde basterdsuiker
uit de zwarte gaten van een ster,
de ruiker van de sneeuw wordt
vers gestrooid uit vele eeuwen ver,
ijskristallen…
Achter glas
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 128 Jouw foto op de tast
Naast twee rode rozen
Een zwart lijstje er omheen
Zelf uitgekozen
De rozen verwelkt
Ze hangen gebogen
Al tijden het
Scharlaken verdrogen
Jouw ogen, jouw glimlach
Gevangen achter glas
Jouw parfum, jouw lippen
Nooit meer zoals het was.…
Jaardag
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 12.676 Mijn neus bloedt
Al jarenlang
Steeds minder tijd tegoed
Het eindigt eens, ben ik bang
Ingeschreven in gemeentepapier
Halverwege de vorige eeuw
Ik vertrek geen spier
Onderdruk mijn leeftijd met een geeuw…
Het puttertje
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 287 Het boek van Donna Tartt leest als een trein
Maar dan een uit de negentiende eeuw
Het is een uiterst langgerekte geeuw
Lees ik in de recensies vol venijn
Men heeft het ook de hemel in geprezen
Te zijner tijd kan ik het daar dus lezen…
zo broos
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 547 zo breekbaar
als je schoonheid was
zo teer het ogenblik
het is niet de tijd van rozen
tracht ik in je ogen
zonder woorden
wat mededogen
een beetje troost te strooien
al was het maar
een vleugje hoop.…
Wat is er nou oneindig
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 161 Wanneer de dagen dan voorbij zijn
En de nachten,
Alleen de tijd
Wanneer de maanden weer verloren gaan
En de jaren nog te lang zijn
Vraag ik me af
Waar blijft dat teken
Want ik wil nooit meer die tijd
Geen dagen, geen eeuwen
Geen maanden, geen jaren
Geen weken, maar
Een teken
Van oneindigheid…
Voor de kade
gedicht
4.0 met 5 stemmen 2.846 Voor de kade wisselt een wolk meeuwen
als strooibiljetten op een sterke wind
van aanblik als 't verloop van eeuwen.
Het is windstil. De wind is een klein kind
dat met geluidjes brood staat uit te strooien.
Zijn tijd aan denken of aan doen vergooien
verschilt niet veel, 't is stenen toch voor brood.…
The hardest word
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 37 Na anderhalve eeuw wordt eindelijk de tijd rijp geacht voor excuses.
Of en zo ja in welke bewoordingen deze ons zullen bereiken zullen wij vandaag merken...bij monde van onze koning...
_______________________________
SORRY!…
DANSEN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 ik zweef
als zwom ik
onder water
geen gedachten
over wie of wat
er staat te komen
nu of later
ik dans door
de lucht als een
wolk spreeuwen
vergeet de tijd
omspan de eeuwen
ik ben een ballerina
en geloof me als ik
u mijn naam noem
…. Engelina….…
Opnieuw
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 Ik wil zo graag gelukkig zijn
Een leven over rozen
Wie weet is dat een mogelijkheid
Als ik straks heb gekozen
Wik en weeg en op zijn tijd
Bank en traan en pijn
Komt tijd komt raad, dan weet ik het
En kan ik echt gelukkig zijn.
En weer opnieuw……
Stilte en wat eeuwigheid
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 317 je speelde
in mineur
de witte vleugel treurde
donkerrode rozen
beschaduwden
jouw klankbereik
je zong voor mij over
stilte en wat eeuwigheid
de tijd waren we kwijt
heb je de hand gereikt
nog voor het slotakkoord
onze liefde had vermoord
met donkerrode
rozen zijn we
stiltedansend weggegaan
de vleugel
dichtte zonder vingers…
het Kasteel
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.430 Die zware wanden zagen de eeuwen wijken,
Trotserend Tijd en Stormwind en Houweel,
Geslachten sterven, val van koninkrijken,
Als viel slechts hun de onsterflijkheid ten deel.…