2881 resultaten.
Alweer anders
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.389 Je bent als kon ik in je
thuiskomen: lief lijf,
zacht jachtgebied.…
soms
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.529 was
nu nog
als het stil wordt
is het als thuiskomen
zo lang geleden
maar nog zo dichtbij…
Blijvend
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.011 liefde is thuiskomen
in een sfeer
van nog meer
willen dat ze
altijd zo blijft
een vrouw
om van te houden
herinneringen
om te liefhebben
de tijd te delen, verdelen
onder elkaar
armen die ’s nachts zoeken
naar nog meer geluk
dan ze al dragen
en blijven zweven
in een eindeloos gebaar…
Vlaamse asperges
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 85 Absoluut het jaar nul
Bindkracht tien
Zilt als de zee als ze piepen
Als het ook beter kan
Eelt op het geheugen
Voor je een stap buiten zet
Voor het moment heet van de naald
Dan een vrouw
Klaar voor een frisse wind
Flegma voor thuiskomen…
bewegen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 70 de vrouw
legde in de kast
haar kleren
te rusten zo
leerde ze het
thuiskomen
de man
verbond de
windsels om zijn
poreuze huid zo
kon hij de krachten
van buiten weerstaan
het kind
danste in het
duister een
veelkoppig monster
tegemoet zo
ontdekte het zijn kracht…
Waterspel
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 430 een lied van januaridruppels
danst op papier, over een toverkoord
van ingehouden zachtheid
zo innig strijkt zij haar weke vleugels
als een intieme fluistering
over mijn aangespoelde eenzaamheid
de nacht schrijft zich in verre havens
waar ieder woord een droom
van thuiskomen is…
Negen roze rozen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 219 in de eerste zoen
van het elkaar vinden
is het thuiskomen
elke dag opnieuw
is een ontwaken
met jou naast mij
van elke rimpel
in jouw gezicht
ken ik het verhaal
jaar na jaar
sta jij op wacht
bij mijn vallen en opstaan…
Huiselijke rust...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 362 Huiselijke echte rust
is als een mooie kust
om veilig te landen
even niets om handen
Het haardvuur dat je blust
je lieve kind dat je sust
je mooie vrouw die je kust
Zo voelde het als thuiskomen
in mijn persoonlijke dromen
van vrouw en kind en wonen!…
Zielsverwant
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 121 trillingen op het hoogste niveau
licht en liefde vloeien samen
in gevoel van thuiskomen
diepere lagen openen zich
in een feest van herkenning
doorvoelde liefde op zielsniveau
ontsprongen uit de oerbron
we overtroeven elkaar niet
weten wie we zijn.…
Foutloos
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 504 Want: we komen allen op dezelfde wijze
op aarde, daar valt niets aan te tornen,
en zij, die denken te bewijzen
zullen van een koude kermis thuiskomen!…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Breker
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 279 langzaam bereikt
zij de vloedlijn
wind waait
tranen droog
haar wil golft
door het duister
langs nooit en ooit
de zon roept
ogen helder
terwijl passen
zich vastzuigen
in thuiskomen
streelt zacht zout
haar gewonde haren…
Heelmeesteres
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 123 De trillingen nemen mij
mee naar Godenklank
Sharing with Shari
is liefdevol thuiskomen
bij de Oerliefde...…
Herinnering aan Amsterdam
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 58 haar lichaam strelen
is als thuiskomen
in een vreemd land
herinneringen aan
die gezellige armoe
van niet kunnen slapen
de lakens koud
en rimpels hard
het gaat nooit voorbij
deze vakantievreugde
van liefde, volle liefde
in het oude Amsterdam
flaneren de toeristen
op versleten sneakers
dansen de barbaren.…
Ademende stad
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.154 "
krijst de taaie toerist terwijl de stad zich herhaalt.
Hij raast naar de baas, die zijn kuren kent,
een lage wind snelt door de lijn,
“He, chef, ik heb mezelf verwend.”…
Neon
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 440 De gezichtlozen, dichtgeplakte ramen, de
anonieme koplampen zonder ziel
vormen de bedreiging en beschutting van mijn stad.
Passief te worden meegevoerd
tussen huizen die nooit zullen buigen
Flats die slechts het licht weerkaatsen van
een flits aan de overkant.…
New York City
gedicht
3.0 met 17 stemmen 9.408 Er brak plots brand uit
in het Museum van Moderne Kunst.
Ben Shahn, Robert Moterwell en Man Ray
dienden haastig van de muur gehaakt
en weggebracht. Ik keek toe,
de handen rustig in de zakken.
Heimelijk legde ik de eerste steen
van het UNO-gebouw (1949).
Buiten, in de zon van 5th Avenue
liep een meisje uit Californie,
ik telde haar zomersproeten…
Zondag stad
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 626 De rust op zondag in de stad
Is een weldaad voor het oog
Zo kuierend door mijn stad
Kijk ik naar mooie panden
Statig hoog de herenhuizen
Ontdek de lijnen en de bogen
De zware deuren en hun oude taal
Aan de singels en de grachten
Hun tuinen en de lanen breed
De hofjes die de stad herbergt
Waar ik mij in een sprookje waan
Een wereld…
voor stad
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 503 door stads- en lenteleven drentelen
met een zon die piepend op de schouders hijgt.…
Amsterdam
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 264 Springen
Vloeien
Woorden
Begaan
Verzwijgen
Moorden
Ontstaan
Vergaan
Studenten
Zingen
Dreigen
Ambivalenten…
cover met belofte
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 648 de stad
legt op het plein
haar arm in een gebaar
van verpozen
de banken hangen leeg
er blaast een regenwind
door de kastanjes
de boekhandel wenkt mij
aan de overkant
met versierde ramen
het aanbod nieuw
kleurrijk de uitdaging
vele letters ogen groot
ik koop een boekrug
om te stelen
een cover met belofte
mij op mijn bestemming
nu ik…
Als ik op de Rozengracht
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 220 De bruggen en de rondvaart
ook daar dan nog eens bij
de Dam met al zijn duiven
dit is de stad voor mij.…
In deze stad
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 367 'k Zoek
in deze stad
je gezicht
tussen stenen
zwervend
over pleinen
achteroverleunend
op een bank
kijkend naar
niets zeggend
of haast
zwijgend
'k zoek
je gezicht
in deze stad…
Mijn stad
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 466 Mijn stad, mijn stad,
's nachts; dan ben je eindelijk,
alleen van mij.…
de Stad
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 115 De slaperige stad lijkt nu zo klein
zo triest en zo verlaten,
de nacht hangt als een klef gordijn
boven het asfalt van de straten.…
Haagsch Gevoel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 217 Van onze stad als zijnde één
multi culti bruisend gekrioel
waarin alle mensen gelijk zijn
dat is mijn Haagsche gevoel…
de dag
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 118 voor even schreeuwt een man
zijn koopwaar prijzend aan
is dan weer stil en kijkt verlangend uit
naar mensen die niet kopen
de gouden klok van boven in de mooie toren
zet niet de vaart erin maar kijkt
als oude wijze man de drukte aan
en weet dat hij de dag beheerst
de dag gaat voort in eigen tempo
tot de rust in de avonduren valt
de stad…
leiden
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 207 Wel je kent ze wel
mensen die jou het liefst
zien vallen
Kunnen ze lekker lallen
lekker je leven verknallen
Als ze maar kunnen klagen
zeiken roddelen en
steken in je rug
je kent ze wel
van die types vol met
haat
die vragen hoe het met je gaat
en keihard lachen in je gelaat
Deze wereld zit vol met slangen
ze zitten in een diepe kuil verscholen…
anders
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 101 Als een ander tijdperk
is aangebroken
Herezen uit de scherven
van het verleden
Een muur die je moet stutten
hetzelfde maar toch anders
anders val je
in het middelpunt
van een labyrint
waar je ooit jezelf
tegen kwam…
Stad
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 141 De stad ligt in een kuil
maar jij laat het niet los
de wolken, regendruppels
de hemel, alle sterren
maar jij laat het niet los
armoede, verdriet en pijn
het laat je niet gaan
de stad schuilt in een droom
je kan niet meer ontsnappen
de bomen, de lucht
alles ademt jouw stilte
je bent een vreemde
op de vlucht
er droomt een schaduw…