Alle inzendingen over spleen OR bomen OR mensen

Als ik een reus was, zou ik zeker in het bos gaan wonen omdat bomen nog groter zijn en dan heb ik meteen familie want ze wonen ook in het bos Verder woont daar niemand misschien kabouters, onzichtbaar omdat ze achter de bomen blijven Ik kom graag in het grote bos de bomen staan op mij te wachten en ze lopen altijd met me mee totdat…

mensen zouden als bomen moeten zijn elke boom is een individu toch vormen ze samen een bos en onder de grond omarmen de wortels elkaar hieraan zouden mensen een voorbeeld kunnen nemen alle volkeren zijn verschillend hebben hun eigen identiteit toch moeten we elkaar de hand reiken tot elkaar komen want samen vormen we de mensheid…

Wat mensen mensen doen je krijgt het met geen pen beschreven; we doen elkander leven of breken ook veel stuk. Wat mensen mensen doen het blijkt al door de eeuwen; we werpen voor de leeuwen of pesten met fatsoen. Wat mensen mensen doen, het is een groot mysterie, we zorgen voor miserie of bouwen elkaar op.…

Hoor mensen praten en lachen in mijn kamer Zie mensen praten en lachen vanaf mijn bank Mensen, mensen zin in een hapje en drankje uit de keuken Hoor mensen praten en lachen Zie mensen praten en lachen mensen, mensen Ik kijk en ik lach mee Eén glaasje, één handje voor de TV…

kijken door mijn ogen zie ik bomen groeien mensen bloeien gras wat na één dag verdort door de kijkkast zie ik beelden komen mensen honen gras wat almaar groener wordt…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

bomen horen zien en voelen anne keek naar haar kastanje kaal schitterend in de winter de boom ontlook voor haar ze verliefde in de prille lente hij hoorde de ontzetting voelde de verstikte gevoelens van twee jonge mensen in de zomer van 1944 voorzag de lijdensweg niemand durfde het toen protesteren tegen gebral misschien had het ook…

Kijk hoe bomen met hun wortels stevig in de grond daar staan maar ze kunnen nooit en nergens naar hun vrienden zoeken gaan. Jij en ik en lieve mensen kunnen elkaars hart doen slaan zo zijn wij ge- lijk en anders dan de bomen langs de baan.…

Als ik uit het raam kijk zie ik de bomen de vogels en de mensen de lucht de straat en ik ik ben binnen ik neem geen deel nu niet later…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Dat komt door al die omgevallen bomen, Want reken maar dat dat behoorlijk scheelt…. De wijziging, die ik bij haar bespeur: Een flinke bos met hout nu voor de deur.…

een gure noordenwind voert veldslag tegen alle takken van ranke bomen, die plooien zich ongezien in een zigzag noch bladeren of twijgjes die ontkomen. het december bos in diepe rouw met alle bladeren die gaan sterven, verkleuren van bruinrood naar zwartgrauw, verspreid als humus nu... op vele boerenerven !…

Ik ben een weergod vol sadisme ik werp mijn water naar omlaag zie ik een feestje uit de hoogte dan draag ik hagel en ik plaag Ik waai de kersen uit de bomen ik kraak de bomen en het riet. En staan er bloemen op te komen dan doe ik dat liefst snel teniet.…

De bomen zagen het maar zwegen mensen zwegen niemand protesteerde, op een enkeling na, maar die werden ook snel tot zwijgen gebracht. Hier liggen duizenden voetstappen van doodsbange mensen. Luister goed, misschien hoor je het nog? Dit, nooit meer. Hoor je de stemmen in de bomen? Zwijgend gedenken wij.…

De bomen zagen het maar zwegen mensen zwegen niemand protesteerde, op een enkeling na, maar die werden ook snel tot zwijgen gebracht. Hier liggen duizenden voetstappen van doodsbange mensen. Luister goed, misschien hoor je het nog? Dit, nooit meer. Hoor je de stemmen in de bomen? Zwijgend gedenken wij.…

de boom staat aan de grond genageld als een verwoestende vuurzee haar inferno uitspuugt de boom, de stille getuige die niet vluchten kan blijft zwijgend staan temidden van een kolkende ontwrichting de boom blijft alleen achter weet hij misschien hoeveel mensen stierven tranen vloeien als de achterblijvers een bloemenzee aan…

De gedachte dat deze bomen weten wie ik ben, uit al die mensen deze toevallige man, vrouw, deze ene ze komen zo langzaam uit het gazon gaan zo langzaam langs het pad verdwijnen zo langzaam de gedachte dat deze bomen om mij geven, dat ze op mij wachten, dat ze weten dat ik kom --------------------------------- uit: 'Tot het ons loslaat…

Toen ik in de trein voorbij reed en je zag, tussen oorverdovend stil geluid, de wind verlaten wit tussen de takken, zó breekbaar. Je stam een zachte, zoete zuurstok, maar niemand proefde je; behalve ik – ik heb jouw alleenzijn verbrand in de haard en samen zitten kijken naar gezelligheid.…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Ik moet luisteren naar bomen en niet naar mensen, die komen. Ze komen, de mensen, en gaan voorbij in gelederen van dwazen, maar de elite onder hen, voor mij, zijn zij, die in koperen buizen blazen. --------------------------------- uit: 'Verzameld werk', 1976.…

Aapje hangt aan de boom, aapje eet banaan, de mensen zwaaien naar hem, aapje zwaait terug, want aapje zit in de zoo.…

Maar de bomen die verder staan staren langer. Ze zwaaien naar me omdat ze moeten van de wind. De wind heeft ook een hart daar niet van. Je hoort het zelfs kloppen in de trein. Als ze het kloppen stoppen dan vlieg ik. Ik vlieg over de mensen die de uitgang verstoppen. Hoewel, meestal vlieg ik er op.…

Schepping: geesten die uit vlees lichamen blazen -- en zich bottelen.…

de leegte vult mij de zon hoog de mensen blij niet weten wat komen gaat het is echt het is laat de lantaarn schijnt maar de boom praat…

Waarom is het Stil in mij Terwijl buiten De storm woedt, Wind die bomen En mensen de baas is - Niet voor of na, Maar stilte in De storm, zo Is het, zo is Het helemaal, Daarom is het Stil in mij…

Even oud staat naast haar, nog stram en fier, zich traag krakend buigend bij harde wind de boom, die ik bewonderde als kind, een meer dan twintig meter hoge populier. Ze stonden er al vóór ons huis werd gebouwd; zijn met mij gegroeid, staan er nog, als eerbetoon, al ruim honderd jaar.…

Het vloog van boom naar boom, van tak naar tak. Ongewoon mak en vrij. Het maakte ons stil en een soort van blij.…

De jaren Zijn geteld De Anne Frankboom Is geveld De natuur heeft Zijn eigen wetten Dat de boom Niet meer leeft Hebben mensen Niet kunnen beletten Het regime Had zijn eigen wetten Dat Anne Frank Niet meer leeft Hebben mensen Niet kunnen beletten De jaren Zijn geteld Anne Frank Is nog steeds Een held…

Een hoge boom, als beeld van trots Hoge bomen, ze kijken op ons neer Soms heel oud, honderd jaar of meer Een sterke boom, vast als een rots. Wij zijn ook wel eens trots in het leven Denken niet aan mensen om ons heen En menen,“Wij redden het wel alleen” En voelen ons ver boven alles verheven.…

Heb je de bomen al gezien Hoe ze uit water zijn vervaardigt Als rivieren in de lucht Stromend naar een zee van licht Heb je de mensen al gezien Hoe zij op bomen lijken Ieder naar zijn zee op zoek Door steeds hoger te willen reiken Heb je de golven al gezien Bij hun aankomst op het strand De rivier op weg naar zee De zee op weg naar land…