Alle inzendingen over stad OR land OR water

Vijf zwanen glijden over het water....…

"Een stad aan de overkant, met torens, poorten, daken, Walschoeiingen en aken, Wolkschaduw, zonnebrand. Wij zien van de overzij Het voegschrift in haar muren, Haar koele kleurglazuren, Haar verte en haar nabij. Hoe overtreft haar glans Haar spiegelschijn in 't water! - Straalt zo de Godsstad later Tot schijn mijn stad van thans?"…

de rivier slingert door het land van dorp naar stad door grenzen heen en soms wil je alleen maar bewonderen en genieten van de wonderen die de natuur je biedt en met volle teugen geniet je van dit schilderij het lijkt wel een vorm van tovenarij dan zie je het water hier en vervolgens constateer je met plezier dat de koers weer…

Twee namen gekrast in een oude boom een groot hart in wanhoop gesneden verweerde klanken tussen bladerenzoom alle hunker naar morgen vermeden hun wereld stond al jaren in brand waar lichamen ondergronds leden verloren zij hun stad hun land vonden bunkers als huis van heden het mes, verroest, werd onlangs gevonden maar de boom was niet…

Aan de overkant, de overkant, daar was de stad, hier lag het land. Oversteek voor houwen, trouwen; altijd wel wat voor de boeg. Aan de overkant, de overkant daar lag zijn beloofde land. Met het pontje naar haar mondje dat om duizend kussen vroeg.…

De stad in mij is vermoeid door een oeroud verdriet. Zware woorden klinken tegen de gevels die scherp omlijnd zijn in de eerste dagen. De bruggen overbruggen diepe sombere waters Geen lach weerspiegelt. Hoe schoon en mooi het klonk en was Het verbond is verbroken. De stad breekt zichzelf af Ze geeft niet meer Ze gaf…

Ze zijn als beeld van het landschap van historische waarde; symbool van de strijd tussen water en land. Ambassadeurs van ons land tot aan het eind van de aarde; met de polder verbonden, zoals de zee met het strand.…

we zagen hoe het licht op de gevels viel hoe de schaduw in een zachte dans de zon verdrong hoe vogels in stilte afdaalden we zagen hoe de zinkende stad in het water wegkwijnde laat me jullie meenemen mompelde het water met de hand voor de mond…

gezet dit land mijn land waar zon verzengt met avonddamp en zich vermengt met lucht van koeieblazen dit land waar mensen gejaagd in ruste grazen mijn land waar stad geboeid naar dorp verlangt…

Wel man, wat kan u de stad behagen, dat gij mij durft plagen om mijn keur? ’t Lust mij niet te leven naar de sleur. Al wat de stad kan geven heeft geen smaak of geur. Hoor mij, wilt gij onschuldige vermaken onverhinderd smaken? Kom op ’t land! Leer eenvoudig leven; heb verstand! Natuur wil heil u geven; neem het uit haar hand!…

Geen rimpel in het water Ik staarde naar de zon In dit heden werd het later Ik wist waar het begon De ogen van deze stad Filterde mij met een doel Je toekomst is een pad Dat je leidt uit dit gevoel…

Glazen stad onder ijsblauwe hemel. Helder licht in de schaduw. En met grote gele ogen als die van een uil kijkt men naar fonkelende sterren in de nacht. Alles als kristal, glazen stad met open hart. Voor iedereen toegankelijk, geen angsten, vrees, noch pijn. Men baadt in het zuiverste water en alles voelt zacht als satijn.…

Grachten, gondels paleizen aan ‘t water een zinkende stad fonteinengeklater Een paar uren van die eeuwigheid blijven mij bij raak ik niet meer kwijt Het is nu verleden te mooi om te wonen het blijft een droom te weinig het gewone De stad kluistert mijn ogen als ik er weg uit vaar wederom als ik later nuchter het Hollandse raam…

in hun stad Geworden tot het decor Van hun eigen schouwtoneel…

Zie hoe de jonge zon de ochtend wekt en het slapende land met liefde bedekt. Vergeet hoe het zachte licht tot aan harde muren reikt en de oude stad onder haar gegroefde last bezwijkt.…

Dom water. Beukt en striemt de pijlers van de brug die zwijgend schrap staat tegen overgave. Eeuw na eeuw is wat hij weet het binden van twee oevers. Waakzaam, moe. Weer ga ik door de oude stad, altijd naar de rivier. Midscheeps posteer ik mij in machteloze aandacht, blote hand op steen.…

Ik heb nooit de grond onder mijn voeten gevoeld Ik heb nooit hevig naar iets verlangd Ik bleef maar dwalen, de wind was mijn gids en reisgenoot Geen land was mijn land Geen stad schonk mij vertrouwen Ik heb nooit op mijn medemens kunnen bouwen, totdat ik jou zag Nu kan ik mijzelf huisvesten op een plek Nu kan ik mijn doel nastreven…

Kijk naar de hemel kijk naar de sterren laat je inspireren laat het licht verhalen vertellen reis van land tot land van dorp naar stad tot aan de magische zee kijk omhoog luister maar mee de zee vraag om verhalen die bestaan sprookjes land wandelen door de bladerlaan er is een tijd van komen en een tijd van gaan en de tijd van gaan…

Hij is oud en maakt zich zorgen om de wereld sinds de ramp waarbij wij alle acht gespaard gebleven zijn Laten we zijn woorden maar vergeten gewoon een goed leven leiden en een stad van vrede stichten als centrum van heel de wereld…

in die droom over water of over glas zag ik de dagen voor me, maar bleven vragen liggen voor later ik was daar niet maar hoorde wezens van papier in een verheven stad onder een heldere nacht zacht zingen was je maar hier.…

Een poes in de stad Oudewater dronk 's avonds vaak wodka als water. En als u graag weet, waarom ze dat deed: ze wilde graag ’s morgens een kater.…

Den Haag, je werd stad van het water, de singels, de grachten, het Spui en de beek bij Tuschinsky’s, nu niet meer zo vaak Den Haag, je bent nog altijd de wind van het strand af de stad in waar wappert de vlag met de vogel, de éénpootsvogel, de kleppervogel, de trotse, de hooggezetene.…

het ruikt zijn oorsprong, plonst in water van lakens, wollen golven, doorwaadt er kussenbranding, doorzwemt het ledikant dat ooit als oerzee dampende het strand likte, het ongeziene, verbrande land dat de gast wacht die uit zee kwam, later. --------------------------------------------------- uit: De wijn is drinkbaar dankzij het glas…

die de wereld verlangden Daar die stad, ingesloten tussen zeer vers grasgroen en hemelsblauw Een land met stad die ik eeuwig nooit.... ...meer vergeet...…

D66 CDA en VVD het fabelachtig label Beweerde zich sterk en heldhaftig Zo onweerstaanbaar daadkrachtig Toch doorprikten de kiezers de zeepbel De burger heeft puntje bij paaltje wat liever Zijn eigen stad en land wat progressiever…

Soms blijft de liefde aan iets haken een land, leuk iemand, vergezicht, je kind, uit zicht soms wil je dat 't los maar dan plots, ontdek je dat niet diegene, dat land, die stad, vallei maar 't jouw eigen vuur en schat van binnen is Dus ook al denk je 't is ver en op een afstand zij...…

de wereld krimpt bij zo veel stille uren op de dag een droom op zoek naar houvast valt ontredderd uit de lucht we raken verloren in een mengsel van beelden woorden en wie we waren het wassende water verorbert het land het land wordt weer water eenmaal in de wolken zie je niets tijd om te gaan…

Ach, denk ik dan maar ik woon in een vruchtbaar land water en geld stroomt.…

Als ik de zee zie water lucht en land samen voel ik de vrijheid…

Het land bleef wachten Seizoenen deden hun ding Die er woonden Wisten van geen haast Van de wereld alle tijd De akker, met leegte gevuld Liet water glimmen naar groen Drie boerderijen waren een dorp In een tijd die langzaam gleed Waar eens huisjes gehurkt Tegen wilgen leunden Waar de stilte wolken kleurde Het land met wind mee boog Werd…