Alle inzendingen over sterfbed OR verdieping

en wanneer snags ek my hartseer verdiep dit plet soos bruinbrood- verkoekdeeg wonder ek alleen o univers o opper- hoger- smarter self Hoor U my?…

het grijze ledikant verbleekt twee ogen turen van verleden vragen niets dan stervend keren van de tijd tijd, verloochent tijd; bedekt het gaan van ‘t leven ontbindt verdoken onder dekens eenzaamheid het blanke ledikant verstijft tien ogen turen van verlaten zeggen niets dan lekkend staren naar de tijd…

Heer, geef een sterfbed koel en zonder pijn -zijn geel gelaat ligt diep dan in de klaver- aan de oude leugnaars die wij zullen zijn!…

Je gaat op zoek naar letters naar zinnen die je begreep. Je wilt het allemaal volgen voelt en proeft wel de essentie de dronken traagheid van tijd. Met ingehouden seconden bij de bijna honderdjarige kastanjeboom neem je plaats. De dag voelt als een eerste keer met de smaak van melk en huid. Je voeten als kind treden aan er is veel mee…

Misschien is dit de regel die niemand wil lezen, de zaterdag die niemand wil zien of voelen als dag en een dag voor moeder dag. Vandaag leg ik aarde en het zand uit mijn handen en hoofd neer in de wind en laat het verwaaien. Wordt het weten later weer gewoon een morgen, weer de dag om er in te berusten, om zandkastelen of woorden in…

Jouw menselijke ziel in versteende emoties innerlijk bezworen, samengekomen tijdloos in herinneringen beschreven in brieven als in boeken vergeten voor nazaten achter horizon en ochtendlente naast het sterfbed van verlangen in een oeverloos denken zonder heimwee of dromen vergezeld door witte rozen jouw laatste reis naar doodse stilte…

Het is u vast wel opgevallen dat De versjes die ik zoal heb geschreven U lang na lezing toch zijn bijgebleven Zo actueel, verdiepend en gevat Maar zegt u: ‘Nou, niet veel van opgestoken’, Dan wordt het tijd dat u eens stopt met roken. ---- Hersenonderzoek wijst uit dat rokers steeds dommer…

Over de weduwe van Nelle Ruim 60 jaar ben ik haar trouw gebleven Maar nu heb ik het roken opgegeven Lang was roken een genot Maar helaas mijn longen gingen er aan kapot Het niet meer roken valt mij zwaar Ik ben nog niet helemaal mee klaar Zo nu en dan steek ik er toch een op En sla mij na het doven voor de kop Ik ben bang dat ik op mijn sterfbed…

pappa met een knalrode ballon en voor mama kussen de fopspeen doet het leed verbleken in het labyrint waar vanachter plexi schermen advies wordt toebedeeld op weg naar de gewenste etage of ongewenste verdieping met voetstappen die hol klinken…

Je relaties met anderen spiegelen je innerlijk staat en helpen je bij het zuiveren van jezelf Alleen door helemaal eerlijk te zijn tegenover jezelf Kun je een relatie in stand houden je gevoelens verdiepen en contacten laten uitgroeien tot duurzame relaties…

Leven dat zijn Eigen onafwendbare Gang zou gaan - Hoge pieken verraadt Mijn levenslijn, met Daarnaast uitsluitend Diepe dalen, Te hoog, te diep Voor een eenvoudig Mens die zo graag Streven wil naar Gelijkmatigheid Zo kijk ik nu naar Mijn eigen levensscherm Dat naast mijn sterfbed Staat opgesteld en zie Ik geen leven…

Er kwamen laatst drie wijzen uit het Oosten. Ze volgden trouw een ster tot in Parijs, Elk met een gift, als laatste eerbewijs Om Arafat afdoende mee te troosten: De een een pil, de andere een spuit, De derde trok de stekker er maar uit.…

ik heb de kleuren gemeten van ogen die goed kunnen inspreken met een wetende blik die compassie kunnen delen zonder confrontatie die al innemend hun woorden kunnen geven het is een samenspel omdat de doelen niet geformuleerd zijn in een liefdevol eerst ontmoeten om de interesse in elkaar te verdiepen met het verstaan…

zoals gij mij en ik jou gij mij terugspoelt en ik jou de hele dag, wij met de stilte van de rozen spelen gij in steeds andere golven verliest glimlacht nog een keer probeert wij ons in de zee verdiepen en in het lijf-aan-lijfgevecht gij mij doet gloeien in de wind en ik jou…

We holden omlaag van de elfde verdieping, hotel was weer stil. Overal voel ik de aarde steeds weer beven, de dood heel nabij. Ook Noord-Afrika beefde maar nu van vechten, hoe redden we ons?…

in het open luchtruim dansen vogels zich bijeen cirkelend boven het standvastige gebouw van koper en graniet boven de ingang prijkt Mozes in steen gebeiteld samen met de tafelen der Wet in een gesloten ruimte op de bovenste verdieping wachtte de galg niemand keerde terug…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

vurig minnespel transformeren bladeren in gloedvolle kleuren warm oranje bruin en purperrood laten zij in volle overgave het oude los terwijl in takken het nieuwe groen in kern aanwezig is richten zich kale kruinen hoopvol omhoog naar de hemel waar een waterige zon achter loodgrijze wolken indigo blauwe gloed over een vredig sterfbed…

Moeite doe je om te blijven leven Op je sterfbed, wil je blijven Je leven lang heb je moeite gedaan Het is tijd om te gaan…

Ook op hun sterfbed slagen verstandige mensen er niet in hun intelligentie te verbergen. Alsof er te veel verstand overblijft voor het weinige leven dat nog rest. Ze zei: “ik heb nergens spijt van”. Een moment dat een mens niet langer liegt. Maar de waarheid wordt wel subtieler. Ik zei:” ik kom volgende week terug”.…

Het zijn de striemen in haar onderhuid die zich verdiepen doorzichtig rood een breuklijn laten voelen Dat zij lelijk is met ook een sinaasappelhuid dat jij haar kent zelfs haar naakte vel haar binnenkant puur natuur met jouw ogen proevende mond Het is allemaal van mij al is het maar geleend Zij is het die mij breekbaar teder maakt…

Haar hals draait zich zo dat zij soepel het water tussen diep en ondiep kan aanschouwen een plaats waar bevlogen uitrust en twijgjes het zwijgen verdiepen bijt hij zijn tanden bloot het klappen geeft lentegeluid maar eenzaam waakt zij naast de nekslag verloren, eer nieuw leven ontwaakte…

Het Presidium van de Hoeksche Taalkamer houdt kantoor op het hoogste niveau de lift zwiept aldoor naar de elfde verdieping je stapt meteen op de galerij transparante railing zesenzestig centimeter hoog Stormt er altijd gelukkig buig je met flat en luchtaanvallen soepel mee Zonder of misschien ook met zeebenen moet men er zich dan…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

Elke leugen die je voor waarheid nam zonder je te verdiepen zonder dat je wist wat er werkelijk was je bent een verloren ziel in een hel van feiten die je niet meer kan doorzien, je hebt verloren verloren van jezelf en van je eigen geloof.…

schitterende engelen velen zijn gered een aantal seconden voor de dood zij weten het absoluut zeker voor deze persoon is nog geen plaats gereserveerd op Jezus' heilige schoot jammer toch een vreugdevolle gedachte gemist voor diegene hij/zij  die niet geloven in de engelen hun bestaan hopend dat zij zich gaan verdiepen…

commissaris flipse storm op de eerste verdieping een bloempot valt - met kinderbedtijd wordt de pannenkoekenheks naarbinnen gehaald wolken voor de maan in het donkere water niets dan straatlantaarns zweven in water dorre bladeren langzaam tot op de bodem het utrechts jaagpad een meeuw jankt als de honden ´s ochtends heel vroeg…

Het is zo donker voor haar zelfs zomerse dagen sluiten gordijnen en waar niemand luistert huivert tijd van wit naar duister haar jonge huid ademt geen licht meer ook op de achtste verdieping blijft het schemeren een stap schept ruimte waar armen vrijheid begroeten wordt het leven ademloos het was te donker voor haar…

Vraag mij niet wat ik moet eten; wel te verstaan en dan het ontbreken van de dis. Zonder geestelijk voedsel wordt dat zeker een gemis. Vraag dan niet wat ik moet weten; tussen sterven en vergeten ligt de strijd van herbeleven en de tijd om te vergeven. Zo volmondig toegehapt en dan uit de school geklapt. Juist het ritme van het leven…

Ga verder dan hier Ga grenzen voorbij En ontdek iedere stap Weer een nieuwe waarheid Die je verder brengen kan In het begrijpen van het Raadsel dat jouw leven heet Ga ook voorbij het verste punt Dat je van hieruit nog kunt zien - Want daarachter ligt het land Van de vertelling, verhaal dat Je verteld wordt als een wonderlijk…