Netgedichten

netgedicht (nr. 21.024):

Labyrint

Het is zo donker voor haar
zelfs zomerse dagen sluiten
gordijnen en waar niemand luistert
huivert tijd van wit naar duister

haar jonge huid ademt geen licht meer
ook op de achtste verdieping
blijft het schemeren

een stap schept ruimte
waar armen vrijheid begroeten
wordt het leven ademloos

het was te donker voor haar