Alle inzendingen over strikken

bemint gij mij in het oude gras zo tussen hemel en aarde och lieve, mijn handen verkrampen ik krijg uw strik niet losgepeuterd en het sap van u kussen trekt mij verder in de boezem welke gij de voorbije jaren bijeen gevormd tussen al het volk zo fier tot vrouw liet zijn, schitterde in oude straten hoeveel zonnen gaan er nog onder terwijl…

Als een cadeau met een grote strik erom. Blijf bij me heel de zomer lang. Kietel me zacht met jouw stralen op mijn wang. Gun me dat gevoel van puur geluk. Met jou om mij heen kan deze zomer niet meer stuk.…

Een been buiten bed andere been erbij ochtendplas met ogen dicht en even blijven zitten dan trekken aan de sprei en in t geheugen spitten tandenpoetsen douchen drogen en, deodoreren voeten benen oksels lijnen,vouwen,plooien met smeerseltjes besmeren schoenen halen aandoen strikken terug weer naar de plee zitten in verwachting en…

wij hadden alles al elkaar en het leven eromheen een grote strik om het allemaal te behouden het huis, het strakke pannendak en de tuinen tussen hagen vol gangbare paden waarop we samen voortgang maakten kindergeluiden die soms als jonge honden blaften en die rode zon altijd weer onder op het hoekje van de beukenhaag dat zagen we graag en…

Hier rot de Voorspoed, die zo vrolijk groeide en bloeide, totdat de grootse Praal hem, tot zijn nadeel, ving, in gulden zalen sloot, met zijden strikken boeide, aan gouden ketenen en paarle snoeren hing, en d'Overdaad die met de Praal te zamen spande, in 't slikken onverzaad, in 't zwelgen onvermoeid, hem in de wijn verdronk, aan 't braadspit…

In deze chaos overweeg ik met de dag Als een herboren besluit Bij het korte eind van gaan Omwikkeld er wat Een toestand van begaan Een pakketje als sneeuw voor de zon Een tracébesluit Dat zich ontsluit Omsloten met een strik Is in deze afsluiting van het jaar 2010 begonnen Met veel schik Ruimt het zo lekker op En is de wens ver ten top…

Trap niet in de strik van woordentwist. Laat geen blik je ik aanknippen. Sta verstomd en wees volmaakt ontbabeld. Spits je oren voor de keel van vogels. Toom de slang van eigen tong in. Hoor de kat ontspannen spinnen en ga liggen in de hangmat van jezelf. Kijk om je heen.…

ik vouw zonnestralen tot bloemen die bloeien strik ze met prismatisch licht zodat naast de vorm ook de duizenden kleuren je gaan boeien warmte leg ik in het donkerrode hart waar de siënna brandt en oker vlamt tot in de kelken met fris groengeel penseel ik zacht de buitenkant met oh zo tedere hand voor jou is dit boeket…

Vrouwen die zijn er alleen maar op uit om dat … of dat … te krijgen ten eigen gerieve maar als je alle slingers confetti en andere tierlantijnen en niet te vergeten die strik(t)jes hebt weg genomen blijken zowel vrouwen als mannen toch altijd weer te weten waarvan ze eigenlijk ten diepste dromen het vinden van de echte liefde…

nacht betreed het land van melk en honing schuif voor het binnengaan nog even het gordijn opzij maak met tedere vingers tranen op het raam en groet de maan en sterren die van de hemel zingen spring in zachte veren van strakke kleren verlost trek het donzen dekbed aan bezie de dag met milde blik stop hem in een doos met een mooie strik…

HoofdPiet zit zuchtende te wikken achter verdonkeremaande kantelen misschien moeten we negeren delen zodat we ieder een kunnen strikken want wie kan het nog langer pikken zonder schuldig te zijn aan helen dat het ons geen pepernoot kan schelen of ze kamerbreed bolletjes slikken tijdens deze malle molen fancyfair waarbij algemeen voldane…

op ’t scherm van mijn gesloten blik zag ik de wit-papieren hemel losgescheurd door wat er lang geleden is gebeurd -vanmorgen dus bij ’t eerste ogenblik dat ik besefte met een hete snik dat vroeger, nu en later feiten kleurt- die lang verleden tijden, opgefleurd tot huidige presenten met een strik -ja toen- zag ik hoe kruisgewijs een scheur…

Helaas, we zullen hem nu moeten missen En ook die strik en zijn bebaard gezicht Maar niet de poëzie van Driek van Wissen.…

ik heb genoemd, vraagstukken die vervagen een zonderling in eenzaamheid rake stappen in elke windrichting het incasseren zonder strijd wie danst mij als ik zoek achter klagende uitingen, de esdoorn vergeet te lieven de kreupele zijn veters strikken, van me houdt al was ik een kind groot in getal gezocht naar iets wat ik nooit kon…

Onzichtbaar zijn in de berg van middelmatigheid En toch die bijna sacrosancte drang dichter te zijn De onbenoembare dingen willen vangen in een dodelijke strik Zwarte merktekens krassen op muren van beton Een Medka getekend tussen de werelden De liefde blijven oefenen met potlood en een beetje gum Droeve woorden dopen in…

paleis van wellust mij verder duwt naar een punt achter het verleden maar tegendraadsheid komma’s spuwt Laat mij hier mijn dromen dromen tussen het wit van de volle maan over de bloemen en de bomen bomen niet doelloos sterven maar verder gaan Als penseelstreken zijn jouw blikken over het doek van mijn passage ik laat mij door je glimlach strikken…

Alles mag op 14 februari rode harten, rode konen, rode strikken rode rozen. Of je liefde nou geheim is, verborgen, of je verstoken bent van, of je normale liefde of kinderliefde, openlijke of heimelijke, voorliefde of kalverliefde als werkwoord gebruikt, liefde op Valentijn, mag.…

Tussen de bruine opgejaagde bomen die in rijen hun schoenen staan te strikken draagt mijn hart zich voort op een fantasie waarin ik het spel ben en mijn dode makkers de knikkers niemand hoeft te winnen, ofschoon het verliezen de noodzaak verkiest boven het geduld de fluit die de ketel doet bezinnen en stotterend alsof het moeite heeft…

ALS hun mobieltje dan onverhoeds rinkelt en ze gaan praten en laten me naakt ALS zonder enige ondersteuning van hoofd en nek ik rechtop word gezet ALS ze mijn rolstoel onhandig bedienen, of ze vermorsen mijn voeding op bed ALS ze te vroeg het toilet binnenkomen, vergeten mijn ondergoed netjes te doen ALS ze mijn schoenen te stevig strikken…

Die zijden strik om die foto's uit de verleden tijd, die veel vertellen over de successen die behaald werden op grond van de gestelde doelen en gevoelde belangen. Trots ben je op die iconen, die je herinneren aan je eigen realiteit. Die realiteit, die je als een winnaar in dit leven deed kennen.…

Toch, de pink heeft, meent men, groene boorden, Hij maakt grijze; dan in strik en lis Hangen kabeltouwen: — hier zijn 't koorden. Ook de kleur der starren vindt men mis... Maar het blijven woorden, woorden, woorden Voor de schilder, die een vreemdeling is!…

Het liefst had ik voor altijd bij jou willen zijn Bij jou voelde ik me fijn Die dagen zijn over Het enige wat rest is pijn Je maakt het deze keer niet goed met je mooie woorden Probeer me niet strikken met die gladde praat Het heeft geen zin meer om je nu nog te verantwoorden Voor mooie woorden is het nu echt te laat Realiseer je je nu dat…

“nu er vrijheid langs de straten danst en vlaggen hoger klimmen, strek ik blij mijn armen naar wat hemelsblauw” ergens loopt er nog dat kind in een oude jas ze draagt haar strikken al een eeuwigheid en in haar hand verstopt een ster zijn punten de letters kleuren zwarter, door haar schreeuw die jarenlang van binnen bleef maar juist vandaag…

Met een grote mooie strik er om heen. En zou dan zeggen, "HELEMAAL VOOR MIJ ALLEEN......." Xje pipo,…

ik kreeg zaterdag een cadeautje een aanleiding was er niet ik wist wel dat ik het zou krijgen 't lag in het verschiet het pakketje was onverpakt zonder strikken of papier het kwam zomaar, geen postbode of bekende meldde zich hier ik kan het niet ruilen evenmin wordt er garantie op gegeven het is een geschenk waar je wat aan hebt voor je…

Ik zag je schrikken geheel ontkleed van al die strikken je zag me sjansen zoals het scheen ik had nog kansen je liet me voelen want mensen weten voor open doelen ik hoorde roepen omdat je dacht dat ik moest poepen je liet me weten diep in jouw web dat jij moest eten ik kon niet weg ik zat verpakt en jij liet scheten jouw…

De bruine leeuwerik, Die moe en vleugellam Naar lente wederkwam, En schichtig door het Licht Van een hel aangezicht, Verward in strik en band, U tuimelt in de hand?…

voor ik ze strak trek leg ik eerst een lus (of ontknoop ze van gister) mijn vingers pakken beiden en streel ze, geef een handkus soms hebben ze een oog gemist buig dan dieper naar hen en als ik ze tussen sok en leer heb uitgevist voel ik dat ik hen naderbij ben om te strikken, ook wel omhelzen genoemd immers ik hou van een zachte…

Ik strik mijn armen om de dag, speelse handen fladderen zonder vleugels op het ritme van mijn lach. Maar aan het einde van het muurtje wordt alles weer grijs op zwart, mijn handen gaan weer wennen aan de stilte van een koude nacht… traag wervelen mijn tranen langs oude rimpels op het eenzame en verlaten pad.…

draad langs de taal waarin wij elkaar ooit in dag en nacht ontmoeten nu de glimlach jouw ogen niet meer bereikt je open blik mijn schouder aanraakt maar mijn hart links laat liggen voel ik zelfs jouw willen maar niet kunnen langs diep geslagen wonden donderen en razen in mijn bloed deze meimaand pak ik in samen met liefdeleven strik…