Alle inzendingen over vals

Is dat nu Despina*), die vrouw met sproetig masker op, te bleu voor poederkwast of lippenstift de man voorbij die naar haar lonkt als zij in goedgevulde jas haar dromen aanglijnd laat lopen in de straat. Zij ziet zichzelf zo anders want een heksenbezem en geheim godin gehuld in rozerood en rinse charme granaatappelgelijk - die je moet slaan…

Leegbloedend in mijn overpeinzing Ontwaar ik huilend mijn bedrog Te laat begon ik waar te nemen Sleurde je mee in schuimend zog Hoorde nooit die liefdevolle woorden Ontkende wars als zijnde vals onecht Om hen in de kiem grof te vermoorden Niet ik was verdorven nee jij in en in slecht Hoe kon ik die serene liefde negeren Vals als ik was…

Vandaag geef ik aan u het raadsel op Van Arjen Robben en onze premier: Wat is de overeenkomst bij die twee? Het antwoord weet vast elke knappe kop: Ze kunnen lelijk vallen, naar het schijnt, Maar komen toch snel heelhuids overeind.…

rode bladeren uit de bevroren nevel een gevallen mes je gaat door die deur maar je verlaat me nooit meer praat in mijn dromen let op problemen als dit foutbericht verschijnt sluit het programma het stille water en de dode bladeren luidkeels barbara met een zwerm spreeuwen een koor van vrouwenkelen in oud hollands groen…

ik hou van het leven ik hou van de zon ik open mijn deuren en val van het balkon…

ogen ten hemel wakker worden op de grond pijnlijk achterhoofd het hoge noorden langs de lange weg erheen steeds weer wat nieuws recessie - een mooi lang woord voor eb en de strandjutters olympische spelen beklimming tibet-china beslist op kanon doen maar niet praten over de rode loper staatsbezoek struikelt…

Hoe plotseling, onontkoombaar en desastreus zal haar val zijn.…

De letterlijke val van Marianne Was exemplarisch in schlemieligheid: Door andermans gestuntel uit de strijd Het bleek de doodssteek voor haar laatste plannen Nu rest, naast wat geweest is, ons in deze De romantiek van wat had kunnen wezen…

balkenende dacht mijn kabinet viel niet echt in goede aarde…

Dat jij de bodem bent geweest van mijn lichtzinnige bestaan heeft mij vertraagd verrijkt van geest nadat je plotsklaps bent gegaan sinds jouw vertrek spuw ik mijn gal met sterke drank in het café ik leef vanuit een vrije val en sleur de liefste mensen mee uit jouw postume aureool span ik ternauwernood een boog mijn vogelvlucht uit het…

Ik kwam raad te kort, koos voor de samenloop van het ongeschoolde sentiment zonder daarvoor te boeten, er was niets omhanden om de tijd te doden, las vlijt en vlucht in de ogen van afstreepte nachten, maant de maan tot vrije val, dof kristal van het verleden, zaait kometen in een mal, om dagen te ontginnen, voordat ze zijn begonnen…

In het vervallen licht van een leeggewaaide vale blauwe hemel, de zon half onder, kale bomen stijgen naar mijn kop, het doet er weinig toe wat ik voel of waar ik ga, met wie ik de gedachten delen zal, nu nog alleen, straks misschien met velen, of dat de morgenstond er nog zal zijn, waarin de nuchterheid is uitgelicht, het lichaam…

sterren maar ook voor mij het veel te verre het licht dat ik niet raken kon ik zweefde steeds jouw richting heen maar stortte dan op aarde neer geen weerstand had ik, geen verweer gebroken mens van kop tot teen een dwerg was ik in jouw heelal die dacht dat als hij vleugels had hij delen zou in al jouw eer maar na de hoogmoed kwam de val…

de hemel jankt boven het zand met valse felle schorpioenen laat mij betijen in mijn eigen huis en tuin beneden waterspiegel aan de dijk waaraan ik woon want als ik toch verdrogen of verdrinken moet dan liever in mijn eigen hitte, thuis.…

Arm land in verval woud op vreemde bodem een surrogaat wildernis op getemde baren Wanhopig trachten stammen bos te zijn een steriele rechtlijnigheid verraadt de schijngestalte gereed voor het wegkappen Door de wonden toucheert heilzaam licht de romp wegkwijnend in eeuwige schemer Pas na het vallen de warmte over hun liggend lichaam…

Vogels vliegen hoog Waarom kan ik dat nou niet Denk ik als ik val…

Warme trieste tranen, verlaten vele ogen Belang in jou is groot, vooral in jouw vermogen. Bedankt hoor lieve opa, 't was leuk dat je er was. Maar door jouw snelle einde, begint ons leven pas. Vrede in de hemel waar je naar toe zal gaan. Kijk maar naar beneden en zie wat is ontstaan. Die natte trieste ogen, werden snel weer droog, bij het tellen…

Onder een dak van vals licht plaveit de nacht haar sinistere adem over verregende paden en lacht grimmig naar een dronken maan die het bloed uit hals en armen schudt Hij ligt er te stil om het vacuüm van de dood nog te verlaten als vreemde handen hem wegdragen Nu kinderogen het daglicht schuwen, nu ‘ papa ’ slechts nog een roepnaam…

Wij kennen geen conflictloos leven Noch het eigen gelijk Tien wijzende vingers zijn vals Maar niet waardeloos Niet beter af zonder jou Eén vinger kan kloppen Soms met pijn Ontken geen behoeften En Als angst je overvalt Tien vingers wijzen Toon ze De bijzondere zal herkennen Eén vinger kan kloppen…

Het besluit is gevallen, het valt, het blijft vallen, en gelijk het valt, zo val ik. Wij vallen diep, mijn besluit en ik, maar wij vallen samen. Wij zoeken het ravijn, en van klimmen is voorlopig geen sprake.…

Soms sneller net als destijds onze woorden, tekens van ware liefde zonder eind De kracht van die stroom met soms getij De beklimming, met die val leek toen wel vooropgezet Trouw onzer harten maakt liefde vrij…

Vallende ballen. Tennis: pas op en kijk uit! De kantine sluit.…

Zoals dit ene blad losraakt vanuit de top van een beuk, in volkomen windstilte vallend, zich nog om en om wentelt in de lage zon van november met alle lente- en zomerdagen en nachten onder bruinverkleurde huid en ik het één meter boven aarde met vlugge hand van voorspelbare ondergang red. Zou zo ook een hand ons ooit. --------------…

Een muziekleraar vals in alle toonsoorten zich overstemmend.…

Zingen kan ze niet maar op een liefdesliedje dein ik met haar mee…

In zolderkamer, vliering of garage houdt menigeen wat schemerig praktijk. Het brengt iets op, de slimste worden rijk; ja goochelaars ontvangen minder gage. U voelt wel over wie ik het nu heb: Juist, handopleggers en meer van die klanten, gebedsgenezers en dat soort trawanten, door God begiftigd met de gave ~NEP~. Het wond’ren doen was er…

In de voorwereldlijke schemering waar nacht en dag elkaar vluchtig omhelzen slapen zij naakt en schuldeloos verstrengeld als op goddelijk bevel. Voor hen geen boom der kennis, geen appel en geen slang maar wel het tikken van een kleine feilloos afgestelde tijdbom: straks laten ze elkander los, zoeken hun voeten de begane grond, het eigen…

Een lekker vers met veel sentiment doorweven een echte tranentrekker zo eentje over hoe zwaar het leven van een boer wel niet moet zijn voor dag en dauw gaat zijn wekker en dan de huismoeder niet te vergeten, ja ze zullen het weten, zij zorgt voor Pa en de kleintjes voor haar dertigste krom haar leven is niet zo fijntjes als van…

In droefenis geborgen kijk je nooit uit naar de dag van morgen dagen gaan aan je voorbij je voelt je soms vogelvrij in het labyrint van je geest wordt er als wild op je geschoten alleen in droefenis voel je je geborgen.…

hij koos voor vrij ze zag dat zijn gedachten logen voelde hoe zijn logica in hysterie werd omgebogen hij knarste woorden uit een dunne streep zijn armen namen furieus haar lichaam in zijn greep waanzin in zijn ogen handen aan haar hals lippen die haar adem kozen kusten uiterst vals hij sloot de deur zijn woede was voorbij miste…