Alle inzendingen over verleden OR pandora OR tijd

Soms opent zich de doos, ontvangen van Pandora, de wind ontsnapt uit haar schoot, raast langs de karkassen van de levenshoop, een mager geluid omhult de witte geraamtes, te dun bekleed met een verse huid, laat het aardse stof zich met andere kleuren verven in de geuren van de regenboog en het oude bederven, blaast op de pijpen van…

Een vonkenvuur bedreigde Scheveningen De Wadden vormen bijna piepschuimbaden Met oud en nieuw weer tig miljoenen schade Veel Groningers zijn nóg aan ‘t handenwringen Een breekbaar vaasje? Er is veel meer loos: De inhoud lijkt erg op Pandora’s doos…

Over de tijden. Zolang ik mezelf ken Weet ik zeker wie ik ben. Niet dat de grens is overschreden Van het onvoltooid verleden Maar ik werd erop geattendeerd door hen. Ben je ooit jezelf kwijt Zoek in je onvoltooid verleden toekomende tijd.…

Welnee, het is De Leider een behoefte verleden tijd van zijn partij-geboefte een doofpotonderkomen te verschaffen. Ach, was die club van onverdraagzaamheid maar vast gehéél voltooid verleden tijd….…

Ten leste gaat het treinkaartje verdwijnen De trend is al een tijd gelee gezet Het analoge toetredingsbiljet Rangeert nu uit op allerlei terreinen Voor de allerlaatste volgers: wees niet bang En knip je ov-chipkaart met een tang…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

uit het halfduister doemde zijn silhouet op: mijn geketende vader dichterbij kon hij niet komen de doos van Pandora boordevol met onmogelijke verlangens bleef hermetisch gesloten het leed zou te groot zijn we stapten over de valkuilen van onze zwijgende harten in een beschermende stilte vloeiden we samen ik kwam hem zoveel later…

Het is voorbij. Genot van alle kanten. Het was zo'n sierlijk ijsrijk tafereel, ze schitterden zo fraai op dit toneel. De ronde stenen. O, als diamanten. De gratie, de rotatie en de curving: Ik ben verliefd geworden op het curling.…

Denk aan het verleden, het heden, aan de toeko... Voltooid verleden tijd. De klok, ook ik, wij lopen door.…

De gezelligheid van toen is er niet meer We leven in een drukke moderne tijd Met knappe uitvindingen door de mensheid Soms verlangen we naar de tijd van weleer. De techniek schrijdt steeds maar weer voort We zullen het verleden wel moeten vergeten En blij zijn met de tijd die ons nu is toegemeten.…

Zij loechen en staken hun schouders op omdat ik hun klapte van Vlaanderen. Zij loechen en zeiden: Van anders wat en horen wij u nimmer klappen, Wel neen! neen! Mijn Vlaanderen is mijn ziel, mijn leven, het doel van mijn streven: mijn leven voor Vlaanderen en Vlaanderen voor God, o mocht ik dat winnende sneven!…

dromen in duister gevangen slechts van terzijde wat licht dood onontkoombaar genaderd heel dicht tot in een heldere flits de doos wordt opgeschud Pandora uit verwarring haar verrassing vergeet duistere merrie laat lopen stroomt het licht weer door verbroken dromen worden maan en sterren hartstochtelijk begroet lijkt dood gereduceerd…

Wat valt er nog te zeggen als de angst spreekt en poppen plagen dansen uit Pandora's doos die dreigt wanneer de kunstenaar steeds naar de grond neigt omdat de duivel in zijn nek het laatste oordeel hijgt Wat valt er nog te zeggen als het licht breekt en zwartgevlekte inkt met vegen hemelrecht verkrijgt omdat het vrije woord zich met…

Het is net alsof ik, door de tijd wordt ingehaald, bij elke grote harde tik, wordt ik iets achteruitgehaald. Ik draai in tegengestelde richting, met de klok van het leven mee, en elk uur volgt weer een lichting, gaat er een stukje toekomst passé.…

onherroepelijk beklonken koud voltrokken ongenaakbaar feit knievallen rewinden fast forward verleden tijd…

geen rust Het verleden moet rusten en ik moet erin berusten dat de tijd alles heelt ook wat er nu nog aan scheelt…

Maar welke grens er ook is overschreden, Toch komen wij niet los van het verleden.…

Tijd herhaalt de dagen Tot de weken een sleur worden Elke minuut is anders Totdat de seconden eenzijdig worden Alles wordt in tijd begrepen Maar niemand die de uren verstaat Ik zie je morgen om 12 uur Hetzelfde als gisteren om 1 uur Fouten worden niet gemaakt Fouten worden herleefd zonder ervan te leren Tijd heelt alle wonden Maar…

Mensen met geheugen zijn zeer te benijden zoveel extra bites met meer kwaliteit Grip op het verleden geeft licht in het heden ben je teveel kwijt vergetelheid van tijd Slechts flarden en flitsen helderheid zeldzaamheid was dat niet toen……. voelde dat toen……….…

De sporen in de palm van mijn hand tekenen de tijd van zijn geweest De lijnen en de groeven van doortrokken emoties vervagen in het beeld van zijn geweest De getijden van mijn leven gegraveerd in de palm van mijn hand tonen verleden en heden van zijn geweest…

Bed van bruine bladeren sommige bladeren verwaaien en andere blijven plakken aan het laagje modder op het asfalt met sporen van voorbijgangers sommige sporen weggesleten en andere blijven zichtbaar in het laagje verleden tijd een bed van bruine bladeren op de bodem van mijn hart…

Toekomst ontstaat uit het heden, heden wordt direct weer verleden, verleden en heden uit toekomst ontstaan, leef daar en niets zal overgaan.…

De tijd is eeuwigheid en eeuwig is de tijd. De toekomst ingehaald, ontrukt uit het verleden, uit de vergetelheid de herontdekte vaardigheden als nieuw geplukt hervormd in tegenwoordigheid. Vooruit of achteruit, een beving als beweging van de tijd in eeuwigheid.…

Ik ben verdwaald in mijn verleden, ergens op een plek ben ik gaan zitten, en staar afwachtend voor me uit. Vandaag zit ik daar nog, zet nooit een stap opzij, en ik ga ook nooit een stap vooruit. Mijn toekomst vindt zijn weg, en ik ben nog altijd op hetzelfde plekje, ben hier blijven zitten zonder zorgen.…

ik proef de tijd die langzaam verglijdt tot de smaak van vandaag wanneer ik bijt knarsen seconden heel even als eten een klein moment dat het nu tot verleden bestemt soms in gedachten blijft hangen met de nasmaak van verlangen een proeve naar meer met een terugblik in sfeer…

Dát kan mij vaak weemoedig maken, Dat ons de tijd zó snel ontvaart, Dat, eer zij 't Heden recht mocht smaken, De ziel reeds in 't Verleden staart. Het zaligst uur, sinds lange jaren Verwacht en vurig afgebeên, Het komt gelijk een klank van snaren: Hij ruist, verrukt, en—vliegt daarheen!…

Ons vertrekpunt behoort aan het heden, Het einde is toekomstig het verleden. Een reis door momenten, geen ogenblik rust. Puur en slechts overgave, De tel waarin jij mij kust. Geen verschil tussen oogwenk en uur, Het einde is aanvangend avontuur. Wij worden zijn en waren. De onderbreking lag al vast, Besloten in het eeuwig ongrijpbare.…

iets wat bewees dat jullie niet samen hoorden Een ex is een ex voor nu en altijd Je kan het wel weer samen proberen Maar het verleden herhaalt zich in de loop van de tijd…

Onze tijden herleven, we doden de tijd terwijl mijn ogen herbeelden. Een cirkel leek mij ideaal, geen begin, geen eind, van alle tijden. Toch slaan de deuren dicht, zwijgen de muren, zonder wederhoor.…

Het was de tijd van tropisch hardhout het was de tijd van slagroomsoesjes van meisjes in hun te strakke bloesjes daarvan was het allemaal de tijd het was in een ander leven waarin je jong en onschuldig en bovenal ongeduldig was.…