Alle inzendingen over verraden

Negeren, negeren, negeren... tot haar hersens exploderen! Kan een man een vrouw erger kwetsen, dan haar ziel te bezeren en haar daarna stráál te negeren? Vertel het mij maar ...…

Ik bedank je voor het feit dat je me in de stront heb laten zitten Ik bedank je dat je me hebt verraden Ik bedank je dat je me heb verlost van de martelingen Ik bedank je dat je me los hebt gemaakt van jou Ik bedank je vooral voor de inspiratie die je me gaf op het moment dat je onze vriendschap verbrak.…

Wisselend licht scheerde langs de stadsrand, over een horizon van waterplezier van een gastvrij merenland opgespoten tot een zanderij, het fijne zand stuift over het speelkwartier, de lege ramen op de kade staren blind over een woestenij, het vrije zicht voelt zich verraden, afgegleden naar een andere tijd, achteloos gaat de wind er…

Ik denk er aan Het laat me niet meer los, Al is dat juist wat ik hoop En toch is daar het moment, verlang ik naar je Mijn gedachten zijn verraad Even als de knoop in mijn maag Gevoel in mn buik Ik snuif je geur op En probeer niet te denken Jouw lippen in mijn nek Vingers over mn huid Ik word langzaam gek Kortsluiting in mijn hoofd…

Gelijk een lam, dat, in een wilgenweide, Tevreden graast, tot lokt een fluitelied Van herders vijand naar de zompe-zijde En 't lam zinkt weg, verraden door het riet; - Zo liet ge uw ziel door de eigen lust verlokken Uit liefdes weide, waar 't zo veilig was.…

Ik leerde genieten van je aanwezigheid Omdat ik die momenten zo weinig had En ik was nooit zo goed geweest in herkennen van leugens Als jij altijd maar de waarheid gesproken had Jij leerde me hoe vertrouwen voelde Op het moment dat je het mijne schaadde En hoe je weer van intimiteit moet leren genieten Nadat je door iemand bent verraden…

Staat u paraat Voor een goede daad. Ik hoeft u niet te vertellen, Hoe deze daad te stellen, Die medemenselijkheid verraadt. Als u later maar niet ontkent Dat u de dader bent.…

De Dagblad-abonnee en schaakfanaat Ervaart nu het gevoel van (hoog)verraad.…

Soms beleven we verraad, onrecht of dommigheid, iemand breekt je hart, we worden boos en kwaad. Vaak komt het goed als je het uitpraat. Maar soms verandert de liefde in haat. Je hart gebroken, je voelt je verraden en bedrogen of gewoon in de zeik genomen.…

Als ik zo om me heen kijk naar volwassen mensen begrijp ik niets van hun gedrag, degenen die ik hoog had ingeschat blijken zo anders dan ik eerst vermoedde. Wat zit er achter achterdocht en woede, waarom verdenkt men mij van iets waarvan ik in de verste verte niets vermoeden kon, waarom draaien volwassenen soms als een boomblad om. Zelfs…

Ja, so geht es in der Welt Alles fühlt man sich entgleiten, Jahre, Haare, Liebe, Geld Und die grosse Trunkenheiten. Klabund: Morgenrot, Klabund, Die Tage dämmern Waar kraait nu weer de haan? Want 't is de tweede maal Dat ik door de welbeminde werd verraân. Nu zal mijn levenshardheid harder worden Als ooit te voren;…

Heb jij ooit geweten De namen van mensen, die nu zijn vergeten Zij werden verraden, vervoerd en vergast Heb jij ooit geweten Toen je adressen doorgaf Dat onder die mensen een vriend van ons was? Heb jij ooit geweten De namen van mensen, die nu zijn vergeten.…

Winter koudere nachten zonnige momenten, af en toe vangen wij dan het licht. De winter kan soms verraderlijk…. zijn. Landschappen zijn wit. Bedolven, onder de sneeuw. Voetstappen blijven zichtbaar. De vogels in het nauw, op zoek naar voedsel. Dit geeft hen geen vreugde. Ze moeten vliegen in de kou. De takken aangetast door de…

Het rommelt weer behoorlijk in het noorden, Hans Alders is coördinator af. Zo’n functie leidt je langzaam naar het graf, Dat dat zo gaat is haast te triest voor woorden. Wie na hem komt zal zich er ook aan branden, En daarvoor is nog gas genoeg voorhanden.…

De wereld is dus zo slecht nog niet, al is er corruptie en oorlog, al is er verraad en bedrog, lief meisje, wat raak je me toch...…

Zoals dat in corrupte landen gaat, Men had geen boodschap aan de Lage Landen, De Russen kregen het WK in handen Door fraude, sjoemelen en door verraad. Het was mij al veel eerder opgevallen: Bij voetbal draait het enkel om de ballen.…

knieën vallen omdat niets meer overblijft, vreemd aan alles en aan het landschap, in het zuiden bedekt vertel over stromen, vertel over stormen, vlieg rondom maar verraad mij niet wanneer ik te lang in woorden blijf hangen en al gestorven tussen jullie lijfjes wieg…

Je ogen verraden je gedachten. Ze weerspiegelen het verlangen. In de zwoelte van de nacht. Beiden bevangen en door het vuur gevangen. Verlangend dacht ik aan jouw handen. Die bij mij vuur deden branden. Ik kijk je uitdagend aan, Durf je het aan…?…

Tranen in je ogen Verraden je verdriet. Er is niemand die ze ziet. Schamend omdat je emoties toonde Voelde je je ontzettend bedrogen. Je keek nog even in de spiegel En droogde snel die tranen van je gezicht, Die vrouw die keek was ik.…

Al eeuwen stond hij negatief model Met zijn verraad voor dertig zilverlingen Maar daar lijkt nu wel wat op af te dingen Wellicht krijgt hij zelfs ook nog eerherstel. Eerst werd de negerzoen al gesaneerd Is straks dan ook de ‘Judaskus’ verkeerd?…

zoek geen schoonheid in bedrogen ogen zij kijken zonder glans de kilte heeft ze gewogen en naar de schaduw geleid daar spreken dorre takken met zout getraande bladen over desolate vlakten die als verstomd hun verleden verraden…

Steeds formeert het wezen van de mens zich opnieuw Hij kan niet lezen wie hij wel / niet is Voorafgaand aan de openbaring is zijn daad getoetst, zijn doel verraden Onze waarneming verkeert in een waas van uitkomsten Ik bespreek mijn wetenschap liever gelaten……

Francesca heeft ons zijn geheim verraden: “Het is geen man van woorden, maar van daden”.…

Dat zijn, wat je niet bent: godsend "Het ware zaad riep prompt, verraad! toen was het al te laat.." Van elk kind dat ik niet zal baren zal ik naam en bloed bewaren.…

ze zei nooit veel leek niet zo aardig die dag begon ze te praten over haar lijf dat een verbond van verraad gesloten had dat ze niet meer sliep droomde van kleinkinderen van haar zoontje van acht gisteren zag ik haar weer ze droeg een zonnebril en een pruik…

ik zwijg in jouw stilte draag de geur van balsem en een witte doek verraad mijn verdergaan, geluidloos vallen droppels op de natte vlek waar mijn blik thans rust leven kust de dood…

ik hou de pen vast maar de woorden lijken niet van mij alsof ik verraad pleeg som ik op hoe koud eenzaamheid aanvoelt, het einde nadert toch wordt de dood, als een ongenode gast steevast de deur geweigerd en blijft ze ontglippen…

Er is de stank van geld, de geur van gas, De laagheid van het woord, de veinzerij, En de oude penningen van het verraad. Er is het altijd dragen van een last, Er is een mompeling van de verkochte, Er is het clownschap van de kunstenaar.…

willoos mooie dageraad zuchtende dag begint licht uw licht verraad bemind en onbemind hoe moede zo uw benen welk nopen los van mij nederliggen laten wenen nacht laat rusten zij opzij…

zit je hier aan tafel nooit gedacht dat ik je zo zou weerzien twinkelende ogen verraden jouw gemoedstoestand die geen naam dragen mag een lieve glimlach omlijst jouw gelaat dat woordeloos veel meer zegt dan er over de lippen rollen zal vooralsnog…