Alle inzendingen over vertalen

in het vlagen van de wind hoor ik je verhalen takken kraken in vertalen buigen mee in lijnen volgend breken soms dan sluit ik zachtjes wacht het komend af maar als jij wakkert en ik fluister tussen al de buien door draag jij reeds mijn woorden naar het volgende gehoor…

Dit ben jij zonder witregel of vraagteken, ik vind je terug in een punt of accent, mijn tong proeft je naam in letters, ik wals je rond en rond en het zoet van je mond spreekt zachte zinnen voluit op mijn lippen, ik vertaal het enkel op papier als het gedicht of een lied dat in mijn hoofd blijft zingen.…

Getekend naar de tijd is het kostuum meer dan naakt gebruinde handen zonder korenbed hebben ledigheid geschoofd akkers omgewoeld met diepe kloven die traanloos schreien in wat frêle licht maken mij tot een horige die zich een weg baant op een uitgemergeld pad wat mijn ogen verder zien wil ik niet vertalen want het zeer heb ik niet…

zacht klinkt je stem gedempt door overmacht jij die altijd als eerste bloemen tot bloeien bracht handen en vingers vertalen in vaag kleuren jouw verhalen alsof de tijd heeft afgedaan waar is je warmte de lach in je gezicht deel toch je zorgen voordat ook haar kracht wordt gewist…

ik sprak de zon aan in haar stralen deelde in de schijn warmte kon ik zacht vertalen door even in haar licht te zijn zij is deel geworden van mijn leven opent zicht voor dag en dauw verdrijft de nachtelijke nevels, mist en ook de kou ik ben geen bruiner meer mijn ongeduld is veel te groot, maar zij zal eeuwen schijnen ook…

vanochtend mochten wij nog eenmaal de dag vertalen, in volle vlucht, adem achter glas nee, regen doen verwateren tot vergezicht dit bracht ogenschijnlijk geen geluid voort of een gat in geschiedenis, irritanter dan een vlieg pas morgen zullen wij blijken te hebben bestaan…

fragiel als een enkel ijskristalletje kwetsbaar een klaproos in wervelstorm vlucht ik angstig in ronde hoeken steeds op het nippertje weg van gehaaste voeten die alfabetisch lexicografisch bestuurd door een computerziel mijn voelen in punten vertalen waardoor mijn kwetsbaarheid onder de hardheid van hun zolen zo groot wordt dat…

De mens in mij loopt achter de woorden aan waar tijd geen letters kunnen vertalen tikt liefde de uren nog immer vooruit geen klok tikt haat zelfs niet op de halve uren wanneer een enkele slag raakt, tikt de tijd door naar één minuut voor twaalf nu nog zestig seconden...…

“Voor Catshuis”, heb ik toen die dag gezegd, “Is Katzhaus als vertaling lang niet slecht.”…

soms zie ik jou terwijl je ogen dwalen handen woorden vertalen van de zinnen in je geest vingers letters vormen uit de chaos van gedachten die wachten op de zachte tonen van je stem dan komt je lach word ik overspoeld door het warm stromend geluid dat als een waterval jouw liefde uit…

Misschien is het maar goed, dat de waarheid is bepaald door hen, die beter weten, en treurnis met geluk vertalen. Misschien is het maar goed, hoewel het best vervelend is, dat alles wat ik meemaak, gewoon net de waarheid mist.…

zoek maar je eigen geluk fladder maar zonder problemen eens zal je komen totaal van je stuk je vleugels kapot je hoofd in de strop van je dromen strijk dan neer op de hand die je eens heeft gestreeld vertel je verhalen hoe alles verveelt en je nergens je ziel kan vertalen ik wacht met wijsheid van jaren om morgen met…

Ja tegen neen is als neen tegen ja is nu even niet het voorgeschotelde sprookje dat Karel al kende de Grote het verhaal wordt verteld als vertaling van een Europa dat tot zijn buitengrens groeit dezelfde letters een ander begrip ook andere letters een andere smaak maar geen toegang tot de keuken waar de pot is bereid onsamenhangend…

er luistert niemand naar de woorden die ik schrijf zij lezen en begrijpen maar ieder op heel eigen wijze er is een copyright maar wat ik allemaal zaai zullen zij gaan oogsten door de vertaling in hun eigen mind pas als ik spreek communiceren wij in lichaamstaal vertellen ogen handen en gezicht volledig het bijpassende verhaal…

Voor tekst en vertaling zie: http://www.potsdam.de/cms/beitrag/10061554/26696/…

zag je uitdagen stoeide met handen die me zacht raakten voeten die dansten de cirkels waar we samen in sjansten kon niet ontsnappen jouw rumba en salsa wilde ik volgen tot in de wolken ja ik nam je mee niet om de passen weer te herhalen nee ik mocht jouw passie in liefde vertalen…

ik sterf aan je wanneer je me voor het laatst door korenvelden draagt langs verlangen van oneindigheid waar iets van achter blijft in het werkelijke land je praat met me doordringt mijn lichaam en in zoveel om lief te hebben vertaal jij voor mij de ochtendstilte waardoor ik geruisloos als een vlinder ben meegegaan ik sterf aan…

brood en wijn proef ik klaarwakker je naam in het rood wanneer duistere wolken samenpakken de maan en sterren verbergen het uitzicht in een vreemd geworden wereld van vervuilde luchten en misverstanden is er geen taal of teken die onuitgesproken, of ongeschreven is zijn er kleine lichtpuntjes van uitersten die elkaar raken in de vertaling…

als je heel goed luistert hoor je hoe de ezel de os toefluistert over ornamenten die verhalen moelijke zinnen van de drie koningen vertalen hoor, de herdertjes blij van zin, blaten dat kreeg engel Gaybriël in de gaten en blies met al zijn kracht de loftrompet, voor allen te horen de aankondiging dat er weer een schaapje was geboren…

Ik kan soms nachtenlang genieten van een boekwerkje als 'Leda' van Paul Eluard in de vertaling van Hans Lodeizen. Het is dan niet zozeer de Franse bard, maar meer de Hollandse, die mij de gekozen vertaalwoorden doet prijzen.…

(Dit is een vrije vertaling van een Romeins grafschrift. Ik kwam het tegen in het laatste boek van de Franse filosoof-historicus Lucien Jerphagnon, die in september op zeer hoge leeftijd overleed. De Franse vertaling luidt als volgt: “ Passant, les os d´un défunt t´en prient: ne viens pas pisser sur ma tombe.…

Kon ik vormen met mijn handen wat mijn hart in mijn gedachten legt 't zou zo helder ondoorzichtig zijn dat geen woord er een begrip voor heeft Kon ik spreken met mijn lippen wat mijn hart in mijn gedachten legt 't zou zo duidelijk onverklaarbaar zijn dat geen taal een vertaling ervoor kent daarom luister naar de stilte…

Mijn gebeente vertelt de vertaling Van leven en dood. Daarmee ben ik niet verdwenen tussen de levende planten En het gebit van de steen Verander ik langzaam in aarde, Pas daarna heet ik niets meer. Lees me dus nog één keer In de vertragende paring.…

als bomen konden verhalen hoe wij leken soms verdwalen lijkt het nauwelijks te vertalen noch te beschrijven is het leed al de kleuren die ze kregen werd de waarheid flink verzwegen boven zichzelf zijn uitgestegen een mysterie hoe hij dat deed hoe ze achter elkaar zijn aangelopen of hun schulp zijn ingekropen is het toch zeker niet te…

ik dicht dit dicht op een stille plek liefde toont zich tussen het ijzer rond de berken het aangelegde groen waar tal van vogels letters omringen in openheid durven zingen ik overpeins zou ik als mens dat ook kunnen doen in zomertonen jouw mooie naam door ’t lover mijn genegenheid vertalen in een liedje een gedenkwaardig…

(vertaling cornelis van zwaanshoek)…

Vertaling: Gerrit Komrij. ------------------------------ uit: 'Ik herhaal je', 2000.…

Er is nog zoveel te verhalen Verder dan gepraat Maar ik ben alleen op straat En kan liefde slechts vertalen Neem nu deze dag Sneeuwklokjes zon en noordenwind Het voorjaar dat openlijk begint Terwijl jij het niet beleven mag Ik spreek ronduit Al hoor je ’t niet Het moet geduid Men noemt dit verwerken van verdriet Het is een gezamenlijk…

Vliegen als een vogel de vrijheid tegemoet over land en zee verhalen vertalen Wolken doorklieven regen trotseren zon koesteren storm begroeten Sneeuw bewonderen woestijnen negeren bergen vermijden meren begeren Vermoeid nestelen "gezin" stichten Uitvliegen ervaring doorgeven Kringloop van 't leven !…

Plots wordt zijn zachte lach even geraakt door de wind lijntjes in het vermoeide gezicht lijken te vliegen angst en onzekerheid staan te lezen in zijn donkere ogen vertalen openlijk verwarring in diep verborgen gedachten al is de lente laat zijn passen in de regen gaan niet meer alleen gevangen door die andere lach is de herfst dit…