6898 resultaten.
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
De dode kanarievogel
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.597 De kindren groeven met de schop
Een graf voor 't lieve vogeltje op;
Daar legden zij het zacht in neer,
En spraken niet, maar weenden zeer.
Toen veegden zij hun traantjes af
En plantten bloemen op het graf.…
Sta niet huilend voor mijn graf
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 993 Ik ben in elke bloem die bloeit,
Ik ben in een rustige plaats.
Ik ben in elke vogel die zingt,
Ik ben in elk mooi ding.
Sta niet huilend voor mijn graf,
Ik ben er niet. Ik leef nog steeds.…
Yasmine
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.353 Als stilte weerklinkt
in gebroken ogen
pijn onversaagd
steeds opnieuw toeslaat
zo geliefd
maar zo eenzaam
zal de jasmijn
zijn geuren
niet meer verspreiden
bloemen op jouw graf
als tranen strooien
je voor eeuwig omarmen
in ongekende stilte…
Dodenherdenking
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 408 ik stond er
stram
achter bloemen
op een betonnen graf
dacht aan
vrinden
met doorweekte pijn
zij,
een leven lang zoekend
verlichting te vinden
van een niet uitgesproken straf
ik stond daar even
dacht aan hen,
maar wel
aan de zijlijn…
De bloem is een gehavend blad
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 420 De bloem is een gehavend blad
de liefde raast door de nerven
omdat alle liefde er wil sterven
de mens tot vreugde waardig acht.
De bloem is een gehavend blad
waarop tijd zich laat schrijven
die ons slechts een moment beklijft
het graf toedekt dat allen wacht.…
DE LEZENDE
poëzie
3.0 met 17 stemmen 4.156 Zij leest; haar ziel blijft aan de bladzij hangen.
Zij laat zich leiden naar het dromenland,
schier ademloos, met vonklend oog en wangen,
waarop de blos der rode rozen brandt.
O zomerzon! o gloed der minnezangen!
Het liedrenboek ontglipt haar blanke hand.
Daar heft zij ’t op en drukt, vol wild verlangen,
haar rode lippen op de rode band.…
De weg in 't woud
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.881 Indien gij weet wat leven is en lijden,
en welk een zee van weedom in een traan ligt,
laat mij die holle weg in ’t woud vermijden,
verg niet, dat ik mijn schreden naar die laan richt!
Daar sluipen schimmen rond van vroeger tijden,
een geestenheir, doodsbleek in ’t zilvren maanlicht.
O laat geen lach die stille plek ontwijden,
geen ruwe spot…
Kringloopt bestaan
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 155 ik zoek niet
de rust van het graf
wel het wiegen van
lange halmen en
bloemen in het gras
zij hebben dood zien
passeren in droefheid
en rouw konden zich
pas profileren in lente
na verdwijnende kou
samen zien wij bekenden
zij ordenen het groen
tot weer een keurig graf
waarvan de inhoud
op de eeuwigheid wacht
in dit schisma
van leven…
triest, maar wat geeft het
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 701 Soms zie ik nu mijn eigen graf
en de bossen bloemen al.
Er blijkt ook uit het gastental
dat menig mens toch om me gaf.
Of nee! Men betreurt achteraf
zo makkelijk een sterfgeval.…
Gepikte kleuren
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 105 Ze keek 'm aan en zei toen zacht:
ik pluk ze voor m'n man z'n graf,
heb geen geld om bloemen te kopen
dus moet ik hier wel plukken toch?
Want met lege handen naar het graf,
dat kan niet, is een straf!
De agent snoof z'n neus, een traan over z'n wang
hij bleef staan, tot ze klaar was, 't duurde niet lang!…
Wit marmer adert rood
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 142 het was een droom
mijn tijd voorbij
wit marmer adert rood
omzoomd met
windspelende violen
het kruis vertelt van dood
op het gepolijste vlak
in doorzichtig glas
vazen bloemen mijn graf
ik ben geweest
maar nog vraag ik me af
wie mij de zwarte tulpen gaf…
Ruimen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 312 Ik heb de klok horen slaan
Ieder half en ook heel uur
Heb mijn gedachten laten gaan
In een vorm van overstuur
Straks ben je weer jarig
Weer geen bloemen op je graf
Ik besef nu voor het eerst
Spoedig ruimen ze je af
Ik lig in bed te piekeren
Hoe het strakjes verder moet
Aan de ene kant begrip
Want ik begrijp toch wel zeer goed
Dat de…
Nefertari
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 93 Hoe stoffig is het dal
Waar de wereld niet mooier bloeit dan
In het graf van Nefertari
Mij wordt de adem benomen door gele bloemen
Blauwe vogels en de koningin badend
Waar ikzelf tot haar intimi behoor
Het is mijn leven dat haar aantast
Bij iedere ademtocht
Ontneem ik haar meer kleur…
Een witte doos
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 286 we rijden langs het huis
waar eens mijn ouders woonden
het bos is uitgedund
de bloemen zijn verdwenen
het voelt daar kaal en koud
alles is wit gemaakt
van binnen en van buiten
als een gepleisterd graf
zelfs de auto voor de deur
is wit, met zwarte bekleding…
Nooit vergeten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 68 Daar was hij dan:
de bontjas, het warme cadeau
van Mister Hotshot, the Hunter himself,
hij schoot al zoveel beren dood
De vrouw blijft achter, weduwe
in het dorp van duizend weduwen,
vrouwen van nooit meer hetzelfde.
Van kinderen zonder vader.…
Ik leg wel bloemen op je graf
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 217 Ik leg wel bloemen op je graf
als je dood bent, overleden
bij leven wil ik geen contact meer
omdat we elkaar niet liggen
met die realisitische woorden
‘omdat we elkaar niet lagen’
leg ik het mooiste boeket neer
en buig mijn hoofd diep voorover
en mocht je worden gecremeerd
dan koop ik verse rode rozen
pluk honderden rozenblaadjes die…
Een bloemetje
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 901 Denkend, dit komt van een buur,
zegt die, nee hoor veels te duur
en ik denk verder wie oh wie,
schenkt me bloemen op deze
( eerst) nare dag?
Een berichtje naar een andere buur,
brengt de oplossing wanneer ik app,
heb jij die bloemen bij me neergezet?…
De laatste zwaluw
poëzie
4.0 met 3 stemmen 662 Oktober strooit, bij wind en vlagen,
De gele blaadren langs de grond;
Reeds koud en huivrig zijn de dagen,
En vliegt gij, Zwaluw! hier nog rond?
o Vlucht, geliefde! vlucht dees streken,
Door al uw zustren reeds ontweken;
Zet u in betere oorden neer,
De lente is hier al lang verdwenen,
De lieve zomer ook is henen,
Hier zijn geen schone dagen…
de bloemetjes en de bij
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 147 opgesloten… vind ik niets voor mij
dus laat me los, maak me vrij
ik wil stoeien op de groene wei
met mijn soortgenootjes: de honingbij
ik ruik de planten en de bloemen
maar zit gevangen in mijn korf
mijn vriendjes hoor ik heerlijk zoemen
och, wat vind ik dit ellendig grof
want alle bloemen wil ik kussen
ik wil vliegen, ik wil brommen
zie…
Sneeuwklokjes en meer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 De mensen ogen blij, blijer dan met de kou
gelukkiger met nu, de zon
stappen we allemaal de paden op- de lanen in
op gepaste afstand dat wel
langs de velden met:
De tere mooie bloemen!…
Ik kijk naar jou
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 608 terwijl ik naar je kijk
leg ik je neer
in een bed van aarde
is het tijd om je
los te laten
versieren we jouw graf
met verse bloemen
die de leegte vertolkt
die jij achterlaat
plots breekt de zon door
alsof Hij zijn armen opent
en je liefdevol welkom heet…
Schooljaren
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 484 Dit dorp maakt mij oud
ik graaf naar liefde
en een kalender
waar ik de schooljaren op terug vind
Na het eten wandelden we
een kwartier voor de eerste les
taal was een bloem in knop
die in het voorjaar ontsprong
Het speelkwartier was vrijheid
vooral toen je lachte
nu ben ik het koren
dat knakt in de herfstwind…
Zwarte weduwe
hartenkreet
4.0 met 23 stemmen 982 Ze verleidde me met al haar charmes
Ik ging op haar avances in
We beleefde een nacht vol passie
Dacht dit is een heftig begin
Maar toen ik tegen haar aan wilde kruipen
En zei "ik ben voor altijd de uwe"
Begon ze me met huid en haar te verslinden
En zei "ik ben de zwarte weduwe"....…
Foto op mijn netvlies
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 1.412 Een treurende weduwe
nam afscheid van haar man
ook haar drie kinderen kwamen om
en zij was er getuige van
'k Heb gehuild bij die foto
die ik in de krant zag staan
een heel gezin uit elkaar gerukt
door een ongeluk hun aangedaan
Hoe is zoiets te troosten
ik vind er geen woorden voor
die foto op mijn netvlies
en toch, gaat het leven door…
Uit het oog, uit het hart...
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.807 Chrysanten van haar achterkleinkinderen sierden haar graf,
zij wisten echter niets van rode rozen af.
De achterachterkleinkinderen daarentegen leek het een
goed idee plastieken bloemen te kopen, ze konden jaren mee.…
Jim
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 221 Jim
ik stapte in bij
Port d'Orléans
Alles was anders
ik was ouder
geworden met jouw woorden
onder m'n schouders
verbergen nog steeds
vleugels in wording
Le père Lachaise
een zonnige dag
tot de volgende regen valt
Lieve Jimmi
rust zacht…
bij het graf kavanagh
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 88 Denk ik aan jou dan lig je niet in de natte klei
Van een kerkhof in Monaghan; ik zie hoe jij
In een laan tussen de populieren loopt
Op weg naar het station, of blij
Naar de tweede mis op een zomerse zondag –
Je komt me tegen en je zegt:
‘Vergeet niet voor het vee te zorgen !!!…
Voorbij ...
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.320 Een gegraven graf
omkranst door bloemen
een foto, een kaars,
een lint, een laatste groet
voorbij ...
Afscheid in woorden
een lied vol emotie
een gebed, dat verhaalt
het leven is eindig,
voor eeuwig ...…
Eenzaam vertrek
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 2.380 Als vergeten staan de koffiekopjes
Op een verlaten tafel
De stoelen schuin weggeschoven
Een half uitgedrukte sigaret kringelt
De stoet is halverwege
Linten verwaaien verward
Zojuist gedolven graf omkranst
Met losgelaten bloemen, bedolven
Witte kist, voor altijd gemist
Een lege kamer borrelt na…